ჩვენ ყველას გვჭირდება ერთი გაქცევა !!! (3)

შვიდს წუთები აკლდა ნიკოლოზის ხმამ, რომ გააღვიძა დძინება აღარ უცდია... ტელეფონი აიღო და გუშინდელ მიმოწერას თვალი გადაავლო... ეს იყო მისთვის დღის პოზიტივი.. ღიღინით გაიარა ჰოლი, მიესალამა ჰოლში მჯდომ მაიას, ნიკუშას წაეთამაშა ღიღინითვე შევიდა

გარდაქმანა (5-6 ნაწილი)

დანაპირებს დაურღვევლად ასრულებდა - ნიას ყოველ დილას გაღვიძებისთანავე ახალი ვარდები და უამრავი საჩუქარი ხვდებოდა... ყველანაირად ცდილობდა მისი თვალების ბედნიერება ყოველ წამს დაენახა, უმნიშვნელო თხოვნასაც კი დაუყოვნებლივ ასრულებდა

წვიმის სურნელი! (სრულად)

მოღუშულმა გაიხედა ფანჯრიდან და ნერვიულად ააბაკუნა ფეხები.. წვიმის წვეთები ფანჯრის მინებზე ეხეთქებოდა... კწაპუნის ხმას მოეცვა მთელი ოთახი..„ამ წვიმაში როგორ უნდა წავიდე“ თავისთვის ამოიწუწუნა და გაბრაზებულმა შეკრა შუბლი... როცა ყველაზე

ლურჯი მოგონებები(ნაწილი მეორე, თავი I)

მან არასდროს იცოდა,რომ ცხოვრება ასე წარიმართებოდა მაგრამ,თუ მან ეს გააკეთა არ უნანია. ის არაფერზე ფიქრობდა,საკუთარ თავზეც კი, სანამ ის გამოჩნდებოდა... მის გამოჩენამდე ცარიელი იყო... მის გამოჩენამდე მან არაფერი იცოდა სიხარულის შესახებ...

პატარა გოგო, მიყვარხარ! (12 თავი)

-როგორ მახარებ ასეთი სიტყვებით, იცი? -ძალიან მიყვარხარ. -მეც. ძააააააალიან. -ნინ, რო გაიზრდები, ცოლად ხო გამომყვები? -კიიიი!! რა საყვარელი ქმარუკა მეყოლები!

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -13-

ყველა ქალს ჰყავს კაცის იდეალი, რომელზეც ოცნებობს,რომელიც არ დაიძინებს ადრე რომ ნახოს როგორ დაიძინებ იგი,რომელიც ხელით ატარებს და ყველას ეტყვის "ეს ისაა!".რომელიც ყველაფერს გააეთებს რომ მის საყვარელ ქალს გაეღიმოს და იყოს ბედნიერი.

სწორედ იმ ღამით (თავი 2)

თვალი რომ გავახილე ოთახში ვიწექი , იქაურობას თვალი მოვავლე და მომეწონა მისი მორთულობა, წამოვდექი და ფანჯარასთან მივედი წინ უცხო ქალაქი გადამეშალა, საწოლზე ჩამოვჯექი და ავტირდი, რას მიპირებდნენ? რა უნდოდათ ჩემგან? ასე ტირილში ჩამეძინა როცა გავიღვიძე,

საბედისწერო გასროლა (4თავი)

-ნება მომეცი, ცეკვა გაჩუქო იუბილეზე, უარი არ მიიღება! -ვუთხარი და ხელი გავუწოდე. -არ ვცეკვავ, -მითხრა გაშტერებულმა. -არც მე, მაგრამ შენ გამო დათმობაზე მივდივარ.. -თვალებში ჩავაშტერდი.

სკოლა ბავშვების წესებით(28)

ელენემ წიგნები გამოალაგა მაგიდის ქვემოდან და სირბილით გაიქცა კლასისკენ. უკვე ძალიან აგვიანდებოდა. უკვე კვირაზე მეტი იყო რაც სკოლაში დაბრუნდა , მაგრამ დილით ადრე ადგომას ვერა და ვერ მიეჩვია.

ცხოვრების ახალი ეტაპი (5)

ყველა კარგად ვიყავთ უკვე, ნებისმიერ რამეზე გვეცინებოდა. მაქსიმალურად ვცდილობდი იქეთ არ გამეხედა სადაც ნიკა იჯდა. უნდოდა იგნორი? კი ბატონო მიიღოს. -ბიჭებო...ვიცი , რომ არ ხართ მთვრალი ,მაგრამ არ ვიშლებით-უფ,იცოცხლე ისე გამიჭირდა ამ წინადადების თქმა