ღმერთმა შენი თავი მაჩუქა (თავი 2)

გეგა ჩემს სახლში მივიყვანე და ჭრილობები დავუმუშავე, როცა მოვრჩი მადლობა გადამიხადა და წასვლა დააპირა, მაგრამ, როცა წამოდგომა სცადა არაფერი გამოუვიდა ამიტომ ჩემი საძინებელი დავუთმე მე კი დედაჩემის ოთახში დავწექი. ღამე ხშირად ვამოწმებდი რამე ხომ არ

ზეცაში დაწერილი ბედი (თავი 4)

ჩემს მანქანაში ჩავჯექი, მუსიკები ჩავრთე, რამაც უკეთეს ხასიათზე დამაყენა. გზაში მაგდონალდსში გავიარე საჭმელი სახლში წამოვიღე, მიყვარდა მეცადინეობის დროს ჭამა. სახლში მოვედი, სპორტულები ჩავიცვი და სამეცადინოდ დავჯექი, თან ვჭამდი რათქმაუნდა. ჭამა ხომ

უბედურებაში ნაპოვნი სიყვარული მეორე თავი

წამიერად რაღაცამ მაიძულა თვალები გამეხილა,ვგრძნობდი რომ სულით არ უნდა დავცემულიყავი.ბუნდოვნად ვხედავდი პოლიციელებს რომლებიც აქეთ-იქეთ დადიოდნენ და გამოძიებას აწარმოებდნენ.როგორი რთულია საყვარელი დამიანების დაკარგვა,მე კი ეს უბედურება მხვდა

მოურჯულებელი სვანი (2)

ნიასთან ერთად მოდიოდა, რაღაცის გამალებით უმტკიცებდა დაქალს, როცა სვანი დაინახა ჩამუხლული.. ვიღაცას გამალებით ცემდა, ისეთი შეშლილი სახე ჰქონდა ვერ იცნო.. საწყალს სისხლი დიოდა თავ-პირიდან.. ხალხი კი გაუნძრევლად უყურებდა ამ სანახაობას, ადგილიდან არც კი

ბედის ვარსკვლავის ბრალია(4)

წავიდა თუარა მარიტა ნიკასთან გასაუბრებაზე? რათქმაუნდა არა.რატომ?იმიტომ რომ დემის ასე უნდოდა.მთელიი დღე მარიტას ბინის წინ გაატარა და როცა სადმე გოგონა გასვლას დააპირებდა მას მიყავდა.მარიტამ ნიკას დაურეკა და შეხვედრა სხვა დროისთვის გადაგო.ქუთათელაძემ

შენ გამო კიბოსაც დავამარცხებ! (ნაწილი3)

-ანა ყურმილი აიღე...გთხოვ მიპასუხე,რამოხდა?ხომ კარგად ხარ შემატყობინე გთხოვ!ანუკიი მიპასიხე!! მ ი პ ა ს უ ხ ე!! ანუკი მიპასუხე!! ყურმილი აიღმ...დე ყურმილი აიღო!!! -გისმენთ -გამარჯობათ,ანუკის თხოვეთ -ანუკი...ის -რამოუვიდა ანუკის? -მას შეტევა აქვს და

ალექსანდრე!

ყველაფერი ასე იწყება ამ სახელიდან.... ალექსანდრე! 21 წლის ახალგაზრდა ალექსანდრე მიქაძე თავზეხელაღებული ბაიკერი... უამრავ გოგოს უყვარს, მაგრამ ალექსანდრე რის ალექსანდრეა ბოლოს ყველას გული, რომ არ ატკინოს?! მხოლოდ თავის თავი უყვარს მეტი არავინ, მხოლოდ

ცვლილებები... ნაწილი პირველი თავიII

დღეები როგორც ყოველთვის მალე მიილია. საშინლად არ მინდოდა ლაშქრობაზე წასვლა და ვნატრობდი ორი კვრია ნელა გასულიყო. ასე იყო თუ ისე ლაშქრობის წინა დღეს ჩემს ოთახში შევიკრიბეთ გოგოები და დავიწყეთ ბარგის ჩალაგება... -თი ამ ჩანთას მე წავიღებ რა,-ძალიან

მეტი ვიდრე სიყვარული

მართალია მარიამი ამ ყველაფერს აზვიადებდა მაგრამ მე მაინც ვნერვიულობ...მე ხომ არანაირი გამოცდილება არამაქვს ...მამრობითი სქესისთვის სალამიც კი არ მიმიცია თუ არ ჩავთვლით ჩვენს დარაჯს რომელსაც არცთუ ისე იშვიათად ვხედავდი და ალბათ 60წელს გადაცილებული

გაურკვეველი ქორწინება (8თავი)

- როგორც გული გიკარნახებს ისე მოიქეცი, უბრალოდ იცოდე, რომ ფრენა ხვალ არის.-წყნარად უთხრა მეგობარს ლევანმა, ამ წამს არც კი იცოდა რა ეთქვა.. ბოლოს ისევ გაჩუმება ამჯობინა და კაბინეტი დატოვა.