როცა სიამაყე არ არის საკმარისი [1]

მყუდრო კაფე, მზიანი ამინდი და მშვიდი გარემო ერთი შეხედვით მშვენიერი დროა შეყვარებული წყვილისთვის, თუმცა ზუსტად ეს გარემო გულს ურევდა დემეტრე ყიფიანს...ამრეზით უყურებდა მის წინ მჯდომ ანა დვალს, რომელიც მისგან განსხვავებით მშვიდი სახით ათვალიერებდა

ფარულავა (ნაწ.2)7

- კატო მიზეზს ეძებ რომ ქორწილი გადაავადო? რამდენჯერაც ვცადე მელაპარაკა ჩვენს ერთად გადასვლაზე იმდენჯერ ბანზე ააგდე სიტყვა ამიხსნი რატომ?- აშკარა გაბრაზება გაერია ფარულავას ხმას, ეს ტონი ხუთი წელია არ მსმენია, მისი გაბრაზება მახსოვს როგორიცაა და

სამეფო კარზე [3]

საღამოს ვახშამზე ჩასულს უკვე ბატონი დავითიც იქ დახვდა. მიესალმა და ისევ თამარის გვერდით მოკალათდა. კვლავ მშვიდად ივახშმეს და სასადილო ოთახი დატოვეს. ამჯერად ყველა მისაღებში შეიკრიბა.

მე + შენ = ჩვენ ( თავი 18 )

"არ ვიცი რას წერენ პირველ სიტყვას ან რა წინადადებით იწყებენ დღიურის წერას ... არ ვიცი ,რადგან არასდროს მქონია სურვილი ჩემი ფიქრები და გრძნობები ფურცელზე გადამეტანა ...ერთ-ერთ tvshow- ში ნანახი მაქვს როგორ ამბობენ 'dear diary ', ქართულად კი ცოტა

მე,შენ და წვიმა..(5)

ფარდა გადავწიე და ხეების შრიალს ვუყურებდი,გოგო დავინახე,ჩქარა მოდიოდა და ყოველ წამს უმატებდა სისწრაფეს,ეტყობა ნამტირალევი იყო,სკვერში შემოვიდა და სკამზე ჩამოჯდა,2 წუთში ბიჭიც გამოჩნდა,გოგოსთან მივიდა,რაღაცას ეხვეწებოდა,გოგო კი კიოდა. ამ გოგოს კივილი

Bad girl (6)

მუსიკა საშინლად გაიწელა, მინდოდა დამთავრებულიყო რომ ეს უხერხულობა მომეხსნა თუმცა, შენც არ მომიკვდე უსაშველოდ გაიწელა 5 წუთი ხუთ საუკუნედ მეჩვენა. ბოლოს უკვე როცა ვეღარ გავძელი ცუდად ყოფნა მოვიმიზეზე და გარეთ გავედი.. სუფთა ჰაერი როგორც წამალმა ისე

ორმაგი თამაში..! (ნაწილი VII)

თბილისიდან ბერლინამდე გზა უსაშველოდ გაიწელა. თვითმფრინავით მგზავრობა მეჯავრება ბავშვობიდან, აფრენისას გული მიწუხდება ხოლდე, ახლაც ასე მოხდა, მაგრამ ერეკლემ მიშველა, წელზე ხელი შემიცურა და გულზე ამიკრა ასეთ მდგომარეობაში მალევე ჩამეძინა და უკვე

გაზაფხულს გავცვლიდი შენს ერთ კოცნაში ... 20 (დასასრული)

იცით რა მაგარი იყო გუკას დაბადების დღე? არასოდეს არ დამავიწყდება ჩემი გუკსიკას გაფართოებული ტვაბეი და ჩამოვარდნილი ყბა , არც ის დამავიწყდება მთელი დღე როგორი მოწყნილი იჯდა და ელოდებოდა ერთ მილოცვას მაინც მაგრამ თითქმის ყველა გავაფრთხილე რომ ხმა

არარაობიდან სიყვარულის ძალით დავბრუნდი(მეორე ნაწილი)

ბოდიშს გიხდით დაგვიანებისათვის იმედია ეს მცირე მკითხველი რაც მყავდა ის მაინც არ დავკარგე იცოდეთ თქვენ მაძლევთ სტიმულს რომ ვწერო ჯერ დამწყები ვარ ამიტომ რაც არ მოგწონთ ისიც შეგიძლიათ დაწეროთ მადლობა ვინც კითხულობთ

მდიდარი მოსამსახურე [6]

საფეთქელთან სველი კოცნა დაუტოვა, ჰოფმანს და ოთახიდან გავიდა. ეს კი გავიდა, მაგრამ ჩევნი ალისია დატოვა გახევებული. დგას ამხელა ქალი ერთ ადგილას და უაზროდ ეღიმება, საშინლად ესიამოვნა ქალდანის „მომენატრეთ“ ანუ ისიც გრძნობს რაღაცას, ანუ მასაც ისევე