ტკბილი ტუჩები (ანუ შენს კოცნას ვერ დავივიწყებ) *თავი5*

-დემეტრე,სად ხარ...ამბობს მამა ჩემს საყვარელ სახელს ღმერთო მძინავს ხომ?! ხომ მძინავს ეს ყველაფერი ხომ აფსურდია აი ეხლა გამეღვიძება!! ოთახში ჩემთვის საოცრად ნაცნობი პიროვნება შემოდის მედედურად დგამს ნაბიჯებს საოცრად სიმპათიურია იმდენად რომ მინდა მისი

მომავალზე ყველა ფიქრობს(6)

- არ მეგონა ასეთი რეაქცია თუ გექნებოდა, დიტო ვფიქრობ ეს შეცდომა იყო... - კი, დიდი შეცდომა იყო შენთან შეხვედრა, შენზე სულ სხვა წარმოდგენა მქონდა, მეგონა კიდევ ერთხელ შემიყვარდა ად ახლა ყველაფერი იქნებოდა, ოჯახი მექნებოდა, მაგრამ შენი სისულელის გამო

არარაობიდან სიყვარულის ძალით დავბრუნდი(მეშვიდე ნაწილი-დასასრული)

კარი გავაღე თუ არა უცებ მეტაკა სიცივე და წვიმით გაჟღენთილი, ნესტიანი ჰაერი. ნანახმა კი სახეზე ღიმილი შემაყინა.....სიმართლე, რომ ვთქვა ძალიან გამიკვირდა,თუმცა ჩემს ალტერ ეგოს, ჩუმად, თავისთვის მაინც ჰქონდა იმედი, რომ ის დაბრუნებოდა.დემეტრე

გარიგება ეშმაკთან (თავი მეოთხე)

ბრინა მშვიდად ამზადებს საუზმეს ეშმაკის სახლში . ზემოთ ოთახში კი მის ძმას ძინავს , ერთ კვირიანი დამღლელი მეცადინეობის შემდეგ . დეიმონმა შეძლო ჩაებარებინა უნივერსიტეტში . რამე სხვა უნივერსიტეტში კი არა ოსფორდში ჩააბარა , გოგონას კი შეუძლია მშვიდად

გასული წამი (1)

როგორ დაიწყო ყველაფერი? მოდი სულ სულ თავიდან დავიწყოთ. საღამო ხანი იქნებოდა ქართულიდან სახლში რომ ვბრუნდებოდი. ზამთარი იყო...ძალიან ციოდა... გრძელი, ქერა თმა გაშლილი მქონდა. ქარი თმას მირევდა და ჩემი დალალები სახეზე ნაზად მეფინებოდა. დაღლილი ვიყავი.

ნაყიდი სილამაზე [15 თავი]

-ევა დამშვიდდი... -შემეშვი! -ევა! მოიცადე. დამშვიდდი, ყველაფერი კარგადაა. -თუ ყველაფერი კარგადაა მაშინ აქამდე რატომ არ გამოდის ლაშა?! _ხმას ავუწიე. -ევა უბრალო გამოკვლევებს უტარებენ ალბათ. ნუ ღელავ. -უბრალო

-შეიცვლები? - მოიცა რა! 8

უცნაურად შემოდის ადამიანი შენს ცხოვრებაში, ყველაზე რთული კი იმის შეგრძნებაა რომ შენ მას ეჯაჭვები, უბრალოდ ის შენი ცხოვრება ხდება და ვსო.. ქართულის მომზადება ხვალ მაქვს მაგრამ წიგნი ვერსად ვიპოვედ, გაამხსენდა რომ ნანას მაგიდაზე დამრჩა სხვა რა გზაა

Bad girl (დასასრული)

არ ვიცი რამდენხანს ვიყავი ამ მდგომარეობაში.ფეხზე მხოლოდ წელის საშინელმა ტკივილმა ამაყენა.. ძლივს მივაღწიე ლოგინამდე, უსულოდ დვჯექი, თავი ხელებში ჩავრგე და ტირილო განვაგრძე... ყველა გაფაჩუნებაზე კარებისკენ ვიხედებოდი იმის იმედით, რომ ამ "ჯოჯოხეთიდან"

მაინც მაგარი სიყვარული გცოდნია. (ნაწილი 2) დასასრული

ხელები მაგრად მომხვია და ზემოდან დამაჩერდა, ჩემა გულმა ბაგა-ბუგი დაიწყო, ასე ახლოს მასთან არასდროს ვყოფილვარ, ცოტა იყო მანძილი დარჩენილი და ჩვენი ტუჩები ერთმანეთ შეეხებოდა, ვოლოდებოდი გაყუსული რას იზავდა, ბოლოს მოიწია და ძალიან ნელა შემახო ტუჩები,

როგორ მოვარჯულოთ ჭირვეული ანუ შენ ჩემი გახდები !! ( 9 თავი)

დრო გადიოდა. მე ისევ თაბაშირში ჩასმული ვიყავი. ალექსანდრე სულ ჩემს გვერდზე იყო, არ მშორდებოდა ერთი წამითაც კი. საჭმელსათ თვითონ, თავისი ხელით მაჭმევდა და სულ მიღიმოდა. ხმას არ იღებდა. ასე ჩუმად იყო სულ, რაც მე მაკვირვებდა. -რატომ ხარ სულ ჩუმად?