უცნობი ნაცნობი (თავი 11)

წახვედით და მეგობრულად დალიეთ, არა? ბავშვი დაგაფიცე. გთხოვე, არაფერი გაგეკეთებინა. არაფერში, არაფერი ვიგულისხმე. შენ კი.. ნამუსი გეყო, ჩემთან მოხვედი და..

გზაჯვარედინი {თავი 4}

-კარგადაა?-უემოციო სახით უყურებდა. -გონს მოვიდა თქვენი ცოლი, შეგიძლია, ნახოთ.-არც დასცალდა, აეხსნა... რა უნდა აეხსნა? ოდნავ ჩაეღიმა და ვიკოს ანიშნა ხელით წამოდითო...

უსათაურო (2თავი)

სიცილით მოვდივართ მე და ჩემი დაქალი რეპეტიტორიდან. არ გეგონოთ, რომ სკოლის მოსწავლეები ვართ, პირიქით მესამე კურსელები. უბრალოდ ჩემს უნივერსიტეტში გერმანული ისწავლება და ისე ვარ მე გერმანულში, როგორც ამერიკა და ჩინეთი, ამიტომაც ანიმ სოლიდარობა

ევას დღიურებიდან... (ნაწ-4)

საძინებელში სიჩუმე ჩამოვარდა, თითქოს ვერ ვხვდებოდით ვერცერთი რა უნდა გვეთქვა, ალბათ არც არაფერი იყო საჭირო... დუმილი ყველაფერს ამბობდა, მე ჩემი პრობლემებით ვიყავი სავსე, ეს კი განებივრებული ბიჭია რომელსაც გართობის წყურვილის ვერ ჩაკვლის გამო ცოლი არ

გიჟების სამყარო (მეოთხე თავი)

გიორგიც შემოტრიალდა და ჩვენ შემოგვხედა მერე რამდენიმე წუთი მე მიყურებდა, მეც მას ვუყურებდი და დავინახე რომ მთელი ხელები სულ სისხლიანი ქონდა და თანაც გადაყვლეფილი შემდეგ შეტრიალდა და ხმის ამოუღებლაად წავიდაა....

გულის სიღრმეში (თავი V)

-რომელ გრძნობებზე მელაპარაკები ქეთო? - თეფში ავიღე და ნიჟარისკენ წავედი -გიორგის, გეგას გრძნობებზე -კარგი რააა - ხელი ავიქნიე და თეფში ნიჟარაში ჩავდე. - იმათ გრძნობებზე მე რა გელაპარაკო? -შენ გრძნობებზე მითხარი მაშინ -თეფშებით ხელში მიდი-მოდიოდა

სასრულეთი (თავი 41)

არასდროს ვიყავი მეოცნებე, არ მიყვარდა ოცნება, ყოველი წამი ოცნებაში გატარებული ფუჭად დაკარგულად მიმაჩნდა. სამაგიეროდ ბავშობიდანვე შესანიშნავად შემეძლო მიზნების დასახვა და ნაბიჯ-ნაბიჯ მიღწევა. თითქმის მთელი ჩემი შეგნებული ცხოვრება ასე გავატარე მანამ,

ჰარი პოტერი და ფილოსოფიური ქვა თავი VII

ჩვეულებრივ ლონდონელი ბიჭი ჰარი პოტერი, რომელსაც 11 წელი შეუსრულდა, იგებს რომ ის ორი უძლიერესი ჯადოქრის შვილია და თვითონაც მაგიურ ძალას ფლობს. ხოგვარდის სკოლაში, სადაც ასწავლიან ჯადოქრობას ჰარი არაჩვეულებრივი თავგადასვლების ორომტრიალში აღმოჩნდება...

ევას დღიურებიდან... (ნაწ-3)

აეროპორტის მთავარ კარებთან ალექსი დამხვდა, ბილეთები მომაწოდა და მითხრა რომ ყურადღებით ვყოფილიყავი, ჩემი თვითმფრინავი პირველის წუთებზე აფრინდებოდა... მოსაცდელ დერეფანში სკამების ერთ-ერთ რიგში ჩამოვჯექი და ნერვიულად ფრჩხილების კვნეტა დავიწყე, არ

იასამნის ქურდები (სრულად)

გაფითრებული ნოვა არაადამიანური ღრიალით ეცა მოთეთრებულ იატაკს და გაცხოველებული მანამ ფშვნიდა ნარჩენებს,სანამ მტვრად არ იქცა.. სიზმარს გავდა მიმდინარე. კოშმარულსა და სისხლით სავსეს.. განცდა მიჩნდებოდა,რომ ცოცხალ ადამიანს კლავდა და მინდოდა