დაცემული ანგელოზი /სრულად/

შემდეგ გოგონა ფანჯრის რაფაზე აცოცდა, თითქოს შეამჩნია მისი მფარველი ანგელოზიო, გაიღიმა და უფრთოდ, უღმერთოდ გადმოეშვა. მან სასუფეველი ვერ დაიმკვიდრა, ის ცოდვის მორევში კვლავ ჩაიძირა. და მაშინ მიხვდა მფარველი ანგელოზი, რომ დაკარგა ის ყველაზე

საუკეთესო ჩემში (ნაწილი მერვე)

_თათას წინაშე უძლური იყო...საშინლად უნდოდათ ერთმანეთი..ყოველი შეხებისას კანი ეხორკლებოდათ და სურვილი უფრო უმძაფრდებოდათ...ნელი მოძრაობით დაიწყო თათამ ნიკას გაგიჟება...ფრთხილად ცდილობდა მოეშორებია მაიკა ნიკასთვის ის კი ამ სიფრთხილეს სულ ჭკუიდან

იყალთოელი ბიჭები ,,მოულოდნელი აღმოჩენა'' (ნაწილი 25) დასასრული

მოულოდნელი აღმოჩენა ძალიანაც არ ეხალისებოდა სნაიპერს ფიჩხზე წასვლა, მაგრამ პალტოზე მაინც შემოირტყა ქამარი და შიგ წალდი გაიყარა. მოწყენილი მიუყვებოდა ორღობეს. საშველად ვისი გაყოლებაც შეეძლო, ყველა სკოლაში იყო წასული. ბიჭებიც რაღაც დამნაშავეებივით

ჩემი რეალობა (5 თავი)

საქართველოში რომ დავბრუნდი,ჩემი თავიც შეცვლილი მომეჩვენა.ლევანიმ იცოდა უკვე სანდროსთან ურთიერთობა რომ ნელ ნელა დავალაგე.. ქუჩაში მიმავალს მანქანა გამიჩერა და ყველანაირი ემოციის გარეშე მითხრა რომ სახლში გამიყვანდა.

ევანგელინა /დასასრული/

- მიყვარხარ - ჩამჩურჩულა - და ვგრძნობ, ყოველთვის მეყვარები. - მიყვარხარ - გავიმეორე მისი სიტყვები. - მზად ხარ გიჟური დღეებისთვის? - გამიღიმა, ხელები მომხვია და დამატრიალა. - მგონი, მზად ვარ - თვალი ჩავუკარი და ხელით სახეზე მოვეფერე. - ევანგელინა

წერეთლის ხუჭუჭა გოგო...

ფურცლებში თავჩარგულს მეღვიძება... თავს ვწევ და სკამის საზურგეს ვეყრდნობი, აღარც მიკვირს ეს სიტუაცია რადგან ამ ბოლო პერიოდში ყოველ ღამე ვხატავ და ისე მეძინება ვერც კი ვიგებ...

საუკეთესო ჩემში (ნაწილი მეშვიდე)

_პალატაში ნიას გვერდით იჯდა და უყურებდა ფერდაკარგულ სხეულს, რომელიც ძალიან მშვიდად სუნთქავდა...მისი ხელი ეჭირა და ეფერებოდა... -პატარა ბავშვივით სუსტი ხარ იცი?..მადლობა რომ არ მიმატოვე და გონს მოხვედი...ყველაფერს ერთად დავძლევთ მე მჯერა

იყალთოელი ბიჭები ,,მკაცრი განაჩენი'' (ნაწილი 25)

წყაროს ბაღის თავში გადაჭრილ ალვის ხესთან შეიკრიბნენ დილით ბიჭები. აქ ერთხანს იცადეს, როდესაც ხარატიშვილიც გამოჩნდა, რიყეში ჩავიდნენ და ხევს აუყვნენ. მდუმარედ მიდიოდნენ ქამარში წალდგაჩრილები. ფეხქვეშ კენჭები და ქვიშა ხრაშუნობდა. ისუსხებოდა ხევ-ხევ

ამდენიდან მე?! {თავი 5}

- სიმართლე თუ მოქმედება? - სიმართლე. - ვინ შეგიყვარდა ერთი ნახვით? - სიმართლე ვთქვა? - კი, კი - ახმაურდნენ ბავშვები.

მდუმარე თარო -2-

თუმცა მალევე გაჩერდა სროლა, ჯონათანი ისევ ფანჯარასთან იდგა და ისევ ფიქრისგან გაშტერებოდა თვალები, იხსენებდა მომენტს, როცა ერთი ბანდის წევრმა თვალწინ მოუკლა ძნაკაცი, შიშისგან ახლაც მუხლები უკანკალებდა,