დაბრუნება (თავი 9)

ბოლოს კარი გავაღე და ვაკოს ლოგინში ორი ადამიანი დავლანდე. ადგილზე გავშეშდი, სუნთქვა შემეკრა, ნაბიჯს ვეღარ ვდგავდი, მაგრამ როგორღაც მოვახერხე და ლოგინს მივუახლოვდი. ვაკო ლოგინის მეორე ნაპირზე იწვა, წოლის მანერით ვიცანი, მასაც ჩემსავით მუცელზე

პაპასკირი და ბაბუციძე 27

განყოფილებაში რა მოხდა და ჩვენება როგორ მისცა დამნაშავემ ან გამოძიება როგორ მიდიოდა , მეც არ ვიცი , სიმართლე გითხრათ აღარც მიკითხავს , არც ჩავძიებივარ , ის უფრო მაინტერესებდა ბაბუციძე როგორ იყო ან როსტოვსკი სად იყო , რას იზამდა. ის კი ვიცი რომკ

სექტუმ სემპრა VII თავი (ჰარი პოტერის ფანფიკი)

-გოგონა გაუშვით! -ღმერთო რა ჯენტლმენი ხარ. ხომ იცი რომ ის უბრალოდ გოგონა არაა? შენ ბინძურსისხლა მოიყვანე ჩვენთან. უპასუხა ერთერთმა დრაკომ მარგოს ხმა ამოიცნო.

დამოკიდებულებიდან, დამოკიდებულებამდე (თავი6)

ისტერიულმა სიცილმა ხანგრძლივად გასტანა თეკლას ავხედე და ირონიული ღიმილი დასთამაშებდა სახეზე. -ხუმრობ არა ? -არა, არ ვხუმრობ, თუ გინდა შენი შვილი იპოვო, საჯაროდ, მუხლებზედაჩოქილმა ხელი უნდა მთხოვო და მერე მთელი ცხოვრება ჩემს გვერდით გაატარო.

Darck side of blood. 16

ანდრეა და მია ბირველ სართულზე დაბინავდნენ,ჯინას კიდევ ერთხელ დავხედეთ ერთად მერე გარედ გავედით . -ძალიან ვწუხვარ რომ შენს დას ასეთ პატარა ასაკში მოუწია გადაქცევა-ვუთხარი ანდრეას და ორივე ერთად ვუყურებდით მდინარესთან მოფარფატე პატარა მიას. -იქნებ

სტუმრობა საიქიოს თავი IV (სივრცეში დაკარგული)

- სჯობს ექიმ გაესინჯო, შენი ორგანიზმი ტკივილს ვეღარ გაუძლებს, როცა იბადები ადამიანად მხოლოდ საკუთარ თავზე უნდა შეგეძლოს ფიქრი, რადგან სხვას არ აინტერესებს შენი გასაჭირი. ჭიქა წყალს არავინ შემოგაშველებს,

პოლტერგეისტი #1 (ფათერაკები მატარებელში)

ჩემს მეგობარ არტურთან ერთად მოსკოვში მივლინებით მივემგზავრებოდი. ბილეთები ვერ ვიშოვნეთ და საფოსტო ვაგონის გამცილებელ ქალს - რიმას ვთხოვეთ დახმარება. საქმე მალე მოვაგვარეთ და ორადგილიან კუპეში

სამი მიზეზი (13 თავი)

-რა? მოსაწყენად ვცხოვრობ? იცი რაღაცით მართალი ხარ, მახსოვს მე და გია შეყვარებულობის პერიოდში რეებს ვაკეთებდით, ღმერთო ასე მგონია მას მერე საუკუნე გავიდა_პირველად დაინახა გაიანემ ქალის სახეზე გულიანი სიცილი.

წამის მეასედში შემიყვარდი...(თავი მეხუთე)

მანქანიდან გადმოვედი, გიოს დავემშვიდობე და შემოვბრუნდი, დავინახე ნიკა და სანდრო როგორ კამათობენ...მათკენ წავედი-სანნნ რახდებაა?-ნიკას ზედაც კიარ ვუყურებ-მარტო "სან"-ს ხედავ აქ??-დამცინავად მეუბნება

ტირანის მახეში #11

- ძალიან მჭირდები..უნდა მოვიდე..მეტი აღარ შემიძლია.. საჭეს ხელს ვარტყავ და სიგნალს ვაძლევ წინ მიმავალ მანქანას,რომელიც ჩემდა სპეციალურად კუსავით მიზოზინებს და მინდა დედის გინებით ავიკლო და თავპირიც გავუერთიანო. მგონი ჩემში საპირისპირო სქესმა გაიღვიძა