ვარიაცია ბარათაშვილის "მერანზე"

მუსიკაში დამკვიდრებული და ადაპტირებული ფორმაა ერთი კომპოზიტორის მიერ, მეორე კომპოზიტორის შექმნილ მუსიკალურ თემაზე ვარიაციების აგებისა. ასეთ ნაწარმოებებს კი მიეწერებოდა თუ რომელი კომპოზიტორის რომელ თემაზე იყო აგებული ეს ვარიაცია;

ჩემდამი სიყვარული გაგაგიჟებს! (თავი 1)

ზღვაპრებში ყოველთვის მარცხდება ბოროტი,პრინცესა თავის სიყვარულს პოულობს და ცხოვრობენ დიდხანს და ბედნიერად.რეალური სამყარო კი იმაზე მტკივნეულია ვიდრე ოდესმე წარმოვიდგენდით.ძალიან რთულია შეეგუო იმას,

მხოლოდ ჩემი ხარ! (მესამე თავი)

როგორ მიშლის ნერვებს მისი არსებობაც კი მაღიზიანებს. -მაგრამ ის შენი უფროსია საყვარელო. -მითხრა ლიზამ. -მადლობა შეხსენებისთვის. მასთან მუშაობა კი არა ერთი ჰაერის სუნთქვაც არ მინდა.

სიძულვილიდან სიყვარულამდე ბევრია (თავი2)

_მინდა გთხოვოთ, რომ მეწყვილე შემიცვალოთ, ვფიქრობ, ასე აჯობებს._ერთი წუთი ლილე, თაკოს დაუძახე!_ მას არ გინდათ, არ მინდა ჩემზე გაბრაზდეს, გთხოვთ?!_არა ლილე, გააკეთე ის რასაც გეუბნები!

ჩვენ "არავინ" ვართ (პირველი ძარცვა) ნაწილი 4

- კასპარ ფრიდრიხის, ქალი დაისის პირისპირ იცი ეს ნახატი? - რა თქმა უნდა, ამით რის თქმას ცდილობ? - მისი ღირებულება, ნახევარი მილიონია. - მერე? - ის სულ მალე ჩემი გახდება. - არა ჩარლი ამას ვერ შეძლებ. - შევძლებ და რომელი, დამიჯერე

დროის შუალედში (პროლოგი)

დილით გაღვიძებისთანავე მივხვდი რომ ეს დღე კარგად არ ჩაივლიდა შავი ღრუბლები ციდან ისე ცუდად იყურებოდნენ ხოლო როდესაც დედამ მითხრა სკოლაში არ წახვალო ტანში შიშის მომგვრელმა ჟრუანტელმა დამიარა

ადელაიდა (4)

იმ ღამით რული არ მომკარებია. მამა სახლში ისევ არ დამხვდა. ჩემი ძმა კი სამსახურის გამო ისედაც ყოველთვის იგვიანებდა. მათთან ყოფნის საშუალება არ მომეცა. სიმართლე ვთქვა, ამის მეც არანაირი სურვილი არ მქონდა. ხასიათში ჩამი*ვეს. მეორე დღისით ადრე ავდექი

შერჩევა #1

ყველაფრისდა მიუხედავად მიყვარდა ეს კაცი ისე როგორც არავის არავინ. მისი თითოეული ოხვრა ყურს საამოდ ედებოდა და ვხვდებოდი რამხელა სიამუვნებას ვანიჭებდი კაცს რომლისთვისაც უბრალო „გასართობი“ ქალი ვიყავი.

ტკივილნარევი დუმილი.

საწოლზე ემბრიონის პოზაში ვწევვარ და არ ვიცი რა მჭირს ან რა მინდა… ერთადერთი რასაც ვგრძნობ მისი სუნთქვაა ჩემს ზურგს უკან, ვიცი არ ძინავს… როცა ძინავს რიტმულად სუნთქავს ახლა კი რამოდენიმე სუნთქვა ჩააგდო…

სულის ძახილი [სრულად]

ვუსმენ სევდიან მუსიკებს, რომლებმაც წესით უნდა ამატიროს, მაგრამ არა. არანაირი შეგრძნება არ გამაჩნია გარდა სიცარიელისა, რომელიც იმდენად ღრმაა, რომ თავად ვიძირები მასში. ეს უგრძნობლობა სულს მიყინავს და მოსიარულე გვამად მაქცევს.