მაშინ მიმატოვე როცა მჭირდებოდი...

მაშინ მიმატოვე,როცა მჭირდებოდი.როცა უშენობას გაედგა ფესვი,როცა ემოციებს ვეღარ ვიოკებდი,როცა უშენობით,სახეს ვიხოკავდი.მაშინ მიმატოვე,როცა მჭირდებოდი.როცა ღამე თვალზე ცრემლი მადგებოდა,

ყველა გიჟია(4თავი)

მდინარეზე მივედით და მგონი მთელი ახალგაზრდობა იქ დაგვხვდა,უმეტეს ნაწილს ვიცნობდი ამიტომ ყველა მოვიკითხე და როცა მოვალეობა ზუსტად და პირნათლად მოვიხადე ისევ ნამდვილ მეგობრებთან მივედი

სივრცე (სრულად)

საკუთარ არსებაში ხეტიალით, გრძნობებისა და შეგრძნებების შესწვალით, გათავისებით, მართვით სულისა და გონების მორჩილებით, ენის წვერზე მომდგარი სიტყვების უკუგდებით, სიბრაზის დახშობით,

ილი

უბრალოდ გაიღიმე, ყველაფერი რასაც ხედავ წარმოსახვის ნაწილია, ყვლაფერი რასაც ხედავ სისულელა. არაფერია სამუდამო და რეალური შენს გარშემო. არც შენ, არც შემი მეგობრები , არც სიყვარული. საერთოდ არაფერი. დროა შეეგუო რომ ამ სამყაროში მარტო ხარ და ყოველთვის

ის (5)

გაშეშებული ვუყურებდი მონატრებულ სხეულს, რომელიც ზურგით იდგა ჩემთან. მინდოდა, გავქცეულიყავი მისგან შორს და თან მინდოდა, გავქცეულიყავი და ჩავხუტებოდი, შემეგრძნო მისი სუნი და მეთქვა, რომ ძალიან მომენატრა. მაგრამ გაშეშებული და სრულიად უფუქნციოდ ვიდექი

წარსულის ნაშთი თავი მესამე

-ყველაფერი აირია, ხალხმა მოსკოვიდან გახიზვნა დაიწყო. რა თქმა უნდა ეს ის ხალხი იყო, რომლებიც ხვდებოდა პოლიციამ პატრულირება რატომ გაამკაცრა თუ მანამდე ქუჩაში ერთი მანქანა შეგხვდებოდა მთელს კვარტალში ახლა ქუჩები სავსე იყო პოლიციით. სერგეი მემუდარებოდა

მეც შემიყვარდა. (თავი მეათე)

-მე ხელს არ მიშლის-მითხრა და თითები გადამისვა მუცელზე. მზერა კი ტუჩებზე შეაჩერა. ვგრძნობდი თუ რამეს არ მოვიმოქმედებდი შორს წავიდოდით. ამიტომ სწრაფად ვკარი ხელი და ისევ თავის მხარეს დავაბრუნე. მე კი ფეხზე წამოვდექი და სააბაზანოში შევიკეტე.

ტირანის მახეში #15

მამაკაცი სახლიდან სწრაფად გავიდა..რაღაც უცნაურმა გრძნობამ გაუღრღნა გული..გრძნობამ და ეჭვებმა,პატარა იმედგაცრუებამაც კი,რომლებიც სხეულს თითქოს ჭიანჭველებით შეესივნენ და ყოველი კანის უჯრედს ჭამდნენ..ამ გრძნობას კიდევ დამატებული სუსხნიანი ქარი,რომელიც

კვლავ სიცოცხლე მინდა ( თავი 2)

- არა დეე, მოკლეა თან არვიცი რა - დედამ წითელი, ზურგამოღებული კაბა საზეიმოდ ჩამაცვა, არადა მეც ძალიან მომწონდა კანზე ატლასის ცივი ნაჭრის შეხება, მუხლებს ოდნავ ზემოთ ადიოდა კაბა წკევრტები კი მჭიდროთ იკავებდნენ, ზურგი მთლიანად ამოღებული იყო თუ არ

მე ის მჭირდება! (5)

გრძნობა რომელიც იბადება ის არადროს ქრება მარადისეულია,სწორად ამიტომ გადავწვიტე გამეშვა ჩემგან მხოლოდ ხორციელად სულიერად კი მუდამ ჩემში იქნებოდა. არაფერი მინდოდა მის გარდა უბრალოდ მინდოდა ხელი არასდროს გამეშვა მითვის,მის გაშლილ მხრებზე დაღლილს