როგორ შემიყვარდა კრიმინალი IX თავი (ნაწილი II)

მეორე დილით მეტრეველი მთელი გზა გაუჩერებლად რეკავდა სანიკიძის ტელეფონზე. - რა უნდა? - მისკენ გაუხედავად ჰკითხა ლუკამ, რომელიც სიმშვიდეს ინარჩუნებდა , მაგრამ ეტყობოდა ცოტაღა აკლდა აფეთქებამდე

განგსტერების სამოთხე (34)

უცბად შენიშნა,რომ უკან ვიღაც მიყვებოდა და სარკეში გაიხედა..აბა ვნახოთ რაგინდა..გზატკეცილიდან გადაუხვია და საპირისპირო გზას გაუყვა..მშვენიერია ჩამისაფრდნენ! მას უნდა გავუმკლავდე-დაამთქნარა-ახლა არა! რა ჯანდაბა მჭირს?!

ამოუცნობი (თავი პირველი)

სახლში მალევე დავბრუნდი, იმის შესამოწმებლად, შოთა იყო თუარა სახლში, მის კაბინეტში შევედი, მაგიდაზე რაღაც ფოტოები ელაგა, დავინტერესი და მივუახლოვდი, ფოტოების ვუყურებდი და იცით რას ვგრძნობდი ? არაფერს, უფროსწორედ ვერაფერს,

სიყვარული

ჩამხედე თვალებში სიყვარულს განახებ, ციდან მოგიწყვეტ ლამაზ ვარსკვლავებს, ყოველწამს ვიხსენებ შენს ლამაზ თვალებს, მინდა გათენდეს ათასი ღამე. ყოველთვის მიართმევ სიყვარულს ვარდებს,

ტირანის მახეში #3 (+18)

კაბინეტიდან ორივე ერთდროულად გამოვედით,რა თქმა უნდა,არც თანამშრომლების მზერა გამომპარვია,რომლებიც უკვე ჩურჩულებდნენ და თვალსაც არ გვაშორებდნენ,ალექსანდრე წინ მიდიოდა,პულტის ღილაკს სწრაფად დააჭირა,მანქანის კარი გააღო და თვალით მანიშნა,დავმჯდარიყავი.

უნებლიე შეცდომა (22- დასასრული)

შვებით ამოისუნთქეს, ახლა ყველა დაისჯებოდა, მაგრამ ის აფიქრებდათ, რომ დაჩის გრიგოლი არ უხსენებია, ეს კი საკმაოდ დიდი მიზეზი იყო კიდევ ენერვიულათ. უკვე ბინდდებოდა ბიჭები რომ მოვიდნენ, საშინლად დაღლილები ჩანდნენ. მაშინვე მაგიდა გაშალა ლილიამ და ყველა

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.მეორე ნაწილი თავი 10.

-თქვენ კარგად იცით რა გამოვიარე მთელი ეს წლები,ისიც კარგად იცით თუ რა ჯოჯოხეთი იყო მთელი ეს დრო ჩემთვის,მაგრამ მოგონებებს და ჩემს გრძნობებს გონებაში ვანადგურებდი და არა გულში.

ღვინო

"ახლა მივხვდი, რატომ სვამენ ღვინოს კაცები, თამბაქოს კვამლში, რად ახვევენ მზერას დარდიანს, შეეშინდებათ სიფხიზლეში მუხლზე დაცემის, დათვრებიან და სულ ბახუსის ფრთებით დადიან.

მარტოსული,მარტოსული...

მარტოსული,მარტოსული დამძახის კვლავ სავსე მთვარე ცრემლი,ჩემგან გადმოსული ვცადე,მაგრამ ვერ დავთვალე...

მეწილე (თავი 1 )

უზარმაზარი სახლის წინ,სადაც უამრავი ხალხი შეკრებილიყო ,მოწყვეტით შემოვარდა შავი მანქანა ,ბრბო გააპო და იქვე გაჩერდა . -ეს ვინაა? - გადაუჩურჩულა იქვე მდგომმა კაცმა მეორეს -არ ვიცი ,ალბათ ნათესავია - ცოტახანში კარებიც გაიღო,ჯერ შავი მაღალქუსლიანი