ზეცას უკაკუნებს ისევ ტკივილები

ზეცას უკაკუნებს ისევ ტკივილები, მთვარეც მეგობრულად ჩამოუჯდა... თურმე ყველაფერი იკარგება, თურმე არ ჩერდება სულში არაფერი... თვალებს წამდაუწუმ ახამხამებს სევდა შეპარული მწვავე შეგრძნებები,

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) ოცდამეერთე თავი (33)

-მე სესილიზე უფრო გავბრაზდი_თქვა დათომ-ასეთი შეცდომა როგორ დაუშვა,რა დაემართა -არ ვიცი,არ ვიცი_თქვა სანდრომ და კედელს მიეყრდნო-ნია სესილიზე ნერვიულობს,ეშინია ირინკამ რამე არ დაუშაოს -ახლა რომ სესილი ვნახო,ალბათ ძალიან ვაწყენინებ_თქვა

ცუდი წარსული ბედნიერი მომავალი (დ ა ს ა ს რ უ ლ ი)

ბარგი ნომერში ავიტანე დაალექსანდრეს მივუბრუნდ. -ჯერ ბარგს ამოვალაგებ, შემდეგ დავისვენოთ და კაფეში წავიდეთ.- ვუთხარი და ბარგის ამოლაგება დავიწყე, მალევე მოვრჩი, ალექსანდრეს მივუწექი და თავი მკერდზე დავადე, მალევე ჩამეძინა. ცოტახანში ალექსანდრეს ხმა

დაკვეთილი მისია /სრულად/ (18+)

სიყვარული ყველაფერს სძლევს. იგი ერთი ასი ათასად მაღლა დგას თავმოყვარეობაზე, სიმდიდრეზე ძვირია, დიდებაზე კეთილშობილია. -თუ ლაპარაკი ნამდვილად სიყვარულზეა.უყვარდებათ, იმიტომ რომ უყვარდებათ, დავიწყებას ცდილობენ, რა სასაცილოა.

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 15)

მაისური ერთი ხელის მოსმით ამოაძრო სახელოებიდან,სველი კოცნებით კისრიდან მკერდამდე ჩაუყვა,კბილებით წაეტანა მკერდის კირტებს,მოქნილი თითებით კი საშოს დაუყვა წრიული მოძრაობით,ქალის თითები მის ზურგს ჩაცხრომოდა ფრჩხილებით.

იდიოტი [სრულად]

-ძილის წინ ნაფიქრალ ტკივილებს ვფიცავარ, ტყუილზე რომ არ კვდებიან ღმერთო!ერთ შეხებასაც არ იმსახურებს!ერთ გამოხედვასაც,მაგრამ იმდენი ცრემლი დაიმსახურა...რომ მოკვდეს არ დავიტირებ! მე არ მიყვარს!რა სისულელეა!ეს კი სულ შენი ბრალია გუკა!-გავიფიქრე ჩემთვის

გიჟური სიყვარული (სრულად)

-ნენე ადექი, რაღადროს ძილია ღამდება უკვე.-დამჩხავა ქეთი და ბალიშს მესვრის. -ოო! მაცა რა ცოტახანი, ჯერ დილაა. -რა დილა გოგო, 3 საათი იწყება.- კვლავ არ ისვენებს და ბალიშებს მესვრის.

ნუთუ შეგიყვარდა? (თავი 13)

ტასია იმედგაცრუება იცი რა არის? ტვინში შემოგიძვრება და გჭამს, ყველა უჯრედს, რომ მოკლავს მერე საკვებად გულს მიაშურებს და ამ დროს შენ ტვინი უკვე მკვდარი გაქვს, რომ გულს უშველო!

უნებლიე მოწმე (თავი მეცხრე)

-ჩემო ლამაზო, ვიცი ,რომ ძალიან გიჭირს ,მაგრამ ისიც ვიცი ,რომ ამ ყველაფერს გაუძლებ-თბილად უთხრა და მოეხვია-მე შენთან ვარ იცოდე-ვინც მასე დამპირდა ყველამ დამტოვა-სახეზე ცრემლი უნებართვოდ ჩამოუგორდა

დაიგვიანე

5 წელი გავიდა ისე რომ არანაირი სახის კონტაქტი არ გვქონია ცამეტი მაისი იყო სადღაც 7 საათი როცა ჩემი თვითმფრინავი თბილისის აეროპორტში დაეშვა სახლში მივირბინე მოვწესრიგდი მაღაზიაში გავირბინე როგორც ყოველთვის 1 წითელი ვარდი ვიყიდე უეკლო როგორიც