უნებლიე მოწმე (თავი მერვე)

-არ შეიძლება ეს სიმართლე იყოს.ნოე ცოცხალია,არ მომკვდარა. არ შეიძლება ასე დამთავრდეს ეს ყველაფერი-სლუკუნებდა ლილიანა და იატაკზე გაშოტილი ანას ეხუტებოდა.ცდილობდა ტირილით შეემსუბუქებინა

ბედნიერება სვანურად (19)

-ჩემი მთლიანი ბედნიერება ხარ მაქსიმე! -მთლიანი როგორ?! -ყელში აკოცა და წამოწოლილს მიეხუტა. -მთლიანი როგორ და შენი არსებობა ჩემს თითოეულ უჯრედს ასაზრდოებს. და მე მთლიანად ბედნიერი ვარ!

მკვლელობის ღამე (ნაწილი2, თავი3)

ხშირად ადამიანებს აფექტის მდგომარეობაში უჭირთ გაარჩიონ მათი მდგომარეობა ცხადია თუ არა. ამ დროს ყველა ღონეს ხმარობენ რეალობა დაიბრუნონ. როცა ერთ ფაქტს შეუძლია მთელი შენი ცხოვრება შეცვალოს

დემონის პატარა ანგელოზი [10]

-მერე რა რომ ჩემთვის სულ ერთი არ ხარ? ვინ მოგცა ნება რომ შემეხო? მითუმეტეს ასე! ამაზრზენია შენი ასეთი შეხება. შენი ძველი ქალების მსგავსი არ გეგონო, ჯერ ნება უნდა ითხოვო და მერე გააკეთო!- ლილე ისტერიულად

შენ მას შეჰპირდი (სრულად)

"შენ მას შეჰპირდი" ფრაზა რომელმაც ტაისა არაერთხელ იხსნა სიკვდილისგან.. დანარჩენი თქვენ შეაფასეთ.ჩემი საყვარელი მომღერალის კონცერტზე ვიყავით..სახლში ვბრუნდებოდით..მანქანაში მხოლოდ

მარიამ რაქვიაშვილი - ოცნებისა და რეალობის გზაჯვარედინზე

რომანი „ოცნებისა და რეალობის გზაჯვარედინზე“ 21-ე საუკუნის საქართველოში მცხოვრებ სხვადასხვა ასაკის, სქესის, რასის, რელიგიური მსოფლმხედველობის, მატერიალური მდგომარეობის, სექსუალური ორიენტაციის..

უნებლიე მოწმე (თავი მეშვიდე)

-ვერ გავიგე ,კი თუ არა? დაფიქრება გჭირდება ამ უბრალო თხოვნაზე?-გეწყინა?-სიცილით უთხრა და ისევ მისკენ დაიძრა-გეხუმრე ,სულელო. რა თქმა უნდა გამოგყვები. შენ უარს როგორ გეტყვი რამეზე-ყურთან

უსუნო ზამბახში გაშლილი მიღიმი...

ჩემო ტკბილო და მურაბა მკითხველებო, როგორც იცით, ჯანმრთელობის მდგომარეობის გამო დროებით შევწყვიტე სიახლეების გამოქვეყნება.სამწუხაროდ, სექტემბრამდე ალბათ ვერც დაგიბრუნდებით,მაგრამ

ბარბარეს

სამი წლის წინ სექტემბერში მეგობარი შევიძინე. და მალევე დეკემბერში ერთგულებით მე ვიცინე. ჩემს ცხოვრებას შეემატა სიმართლის და ერთგულების, მგონი კიდევ ნდობის ღმერთი! გონება არ მეკამათა, ჭეშმარიტი მეგობარი ვამბობ, რომ ხარ მხოლოდ ერთი!

დაუსრულებელი ცხოვრება (თავი მე-11)

-...რატომ - მშვიდი ხმით ჰკითხა. დანტემ ხელები შარვლის ჯიბეებში ჩაიწყო და მის გვერდით მიეყუდა კედელს , მანაც ზეცას ახედა - იმიტომ, რომ შენს გარეშე იქავრობა ძალიან უფერული მომეჩვენა