*სისხლიანი პაემანი* (თავი 14)

ქვედა ტუჩი ენით გაილოკა და ცერა თითი გადაიტარა გამომწვევად.ანასტასიამ მისი ხელისგან გათავისუფლდა,მისკენ ახლოს მიიწია და ყურში ჩასჩურჩულა.-გგონია ორსული ქალის მიგდება შეგრჩება? შენ გგონია

შენი სახელი და სიყვარული

დახშულ სივრცეში კიაფობს განცდა, განცდა, სრულიად ამოუცნობი. ვნებათა ღელვა სულშიც იჭრება და ეს გონებაც სრულიად ქრება. წამში ათასჯერ მახსენებს შენ თავს, გული სულელი და რეტდასხმული,

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.თავი 42 (დასასრული)

-არ გაგიკვირდეს,ასე იყო საჭირო ამ წუთში. -გაკვირვებით არა,მაგრამ თუ გაიმეორებ სიამოვნებით აგყვები,ვერ მოვასწარი აგყოლოდი ისე უცებ მომშორდი. -არ გაგიტკბეს,თორემ განმეორებას უფრო ხანგრძლივი კოცნა მოყვება და ...... -და კოცნას სხვა რამეებიც.თვალი ჩაუკრა

,,ილუზია"

დავწერე 2014 წლის სექტემბერში, დილით გამთენიისას, ილუზიით გაღვიძებულმა.გამეღვიძა... ბედნიერი... ღიმილიანს...ფანჯრიდან ჩანს ცხელი ქუჩა,ისე გრილა ჩემს ფიქრებში ნეტა სულ არც გამეღვიძა...!

ოცნებას აგიხდენ [სრულად]

ყველაზე აუტანელი ტკივილი მონატრებაა, ნელა გიძვრება სხეულში და ისე გტკენს თითქოს, ყველანაირი ანესთეზიის გარეშე გჭრიან, გჭრიან უმოწყალოდ და თან სათითაო ჭრილობაზე მარილს გაყრიან...

უხილავი კავშირი (თავი 4)

-სხვანაირი მეგონე-ღიმილით ვუთხარი. -როგორი? -ავარდნილი და დეგენერატი. -ახლა როგორი გგონივარ? -ახლა?-დავფიქრდი,არ ვიცოდი რა მეთქვა-ახლა შენი ნამდვილი სახე დავინახე. -კარგია-მოკლედ მომიჭრა.

წარსულის კვალდაკვალ თავი 2

ცოტა გვერდით იდგნენ მათი შვილები და მეგობრებთან ერთად და ერთ დიდ ხმაურიან ჯგუფს ქმნიდნენ,სოფომ მათ გადახედა და სიამაყე იგრძნო.მშობლების ღირსეულ მემკვიდრეებს თავს ევლებოდნენ მაღალი საზოგადოების სხვა ცნობილი ახალგაზრდები,

ტკივილი (სრულად)

და ის მართლა მოკვდა. არ მომხდარა არანაირი სასწაული, არც ფერია გამოჩენილა და არც ჯადოსნური წამალი გამოუგონებია ვინმეს. ის უბრალოდ მოკვდა. იყო და არა იყო რა. მართლაც ლამაზი სიზმარივით დაიწყო და კოშმარით დასრულდა ჩვენი ამბავი.

ცუდი წარსული ბედნიერი მომავალი (თავი 10)

სანდრა მომწონხარ, მართლა, თანაც ძალიან.- თვალებში მიყურებდა და ისე მეუბნებოდა. გავოცდი გავოგნდი. ვიცი ვიცი, დარწმუნებული ვარ იმაში, რომ მეც მომწონს.

დემონის პატარა ანგელოზი [9]

-ლილე, მასაც აწყობდა შენთან ხელჩაკიდული სიარული. არ იცი, შენნაირი დაუცველი პატარა ანგელოზები როგორ აგრძნობინებენ კაცს თავს. მას სიამაყეს უღვივებდი, თავი ძლიერი ეგონა, მოსწონდა მისგარდა არავის, რომ ხედავდი. ამით სიამოვნებას იღებდა, პატარა სულელო