გორილა სვანეთიდან {სრულად}

მეგობრებო იმედია ჩემი დაწერილი ისტორია მოგეწონებათ, მოუთენლად ველი თქვენს შეფასებას,იმედია გულწრფელები იქნებით, ასევე მაინტერესებს დავდო თუ არა ამ ისტორიის მეორე ნაწილი? ვერ გადავწყვიტე იმედია დამეხმარებით

*ის დაბრუნდა* 2 თავი

ვგრძნობ ვიღაცის მძიმე ხელს ჩემს წელზე.თვალები გავახილე და დავინახე წამოწოლილი ნიკა რომელსაც ლამაზად ჩასძინებია და ასევე ლამაზადვე ხვრინავდა. მე კიდე ჩუმა ავდექი და მას საჩუქრად ცივი

ნამდვილი ამბავი სიყვარულზე თავი პირველი

პირველად ვწერ და იმედია მოგეწონებათ ეს ისტორია არ იქნება გამოგიონილი მინდა ნამდვილი ამბავი მოგიყვეთ. თუ მოგეწონებათ გავაგრძელებ ისტორიის წერას თქვენი აზრი ძალიან მნიშვნელოვანია ჩემთვის

Silence / დუმილი?

არ ვიცი,ეს გამოღვიძებაა, თუ პირიქით ღრმა ძილში შესვლა,უბრალოდ ყველაფერმა აზრი დაკარგა,რაც მე მეხება.. და მე მსურს დაავტოვე ეს უემოციიიო ცხოვრება

დღეს პირველად

დღეს პირველად შემხვდა 1 წლის შემდეგ.მივესალმე და მთელი ძალდატანებით ვეცადე გამეღიმა. გადაკოცნა ვერ გავბედე...თვითონ უხასიათოდ იყო, ღრმა ნაფაზებს არტყამდა, უცხოპლანეტელივით მაკვირდებოდა.

უსიყვარულოდ? არ არსებობს თავი 6

დილით ადრე ავდექი თავი მოვიწესრიგე და სამზარეულოში ჩავედი, ყავა გავიმზადე და შოკოლადის ტორტთან ერთად მივირთმევდი, მალევე დიმიტრიც შემომიერთდა და მასაც შევთავაზე ყავა, მივირთმევდით და ვსაუბრობდით. ბევრი რამ გავიგე მასზე და მის ოჯახზე.

სადღაც შორს

სადღაც შორს,სადაც მუდამ დარია; სადაც მზემ დრო და დარდი არია; სადღაც შორს,სადაც შენ არ იქნები იქ წავალ,მშივიდად ჩუმი ფიქრებით. სადღაც შორს ვიცი,ბენდიერება შემოანათებს,დარჩება ჩემთან; ეს არ გეგონოთ ქედნიერება არ მიწერია ვიყო იმ ერთთან.

გაზაფხული მოვიდა! (უ-შენ-ჩემ-ოობაში...)

სიტურფეა თავხედი.. გულო, რა შორს წახვედი! რომ ზღვარსაც გადახვედი! გულო, რა შორს წახვედი.. ბევრჯერ გადავახვევდი ფიქრებს როგორ მახევდი, როგორ უმალ წახვედი, გულო, - რა შორს წახვედი..

მიშო ჯორდიანზე გსმენიათ? (თავი 6)

მიშოს ოთახის აივანზე ისხდნენ,ისევ 23 დეკემბრის მთვარე ანათებდა არე-მარეს,ავის მომასწაებელი სიჩუმე დაჰპატრონებოდა რიწის ქუჩას,ვერც ერთი ბედავდა ხმის ამოღებას,გოგონას თავში ფიქრის კორიანტელი დატრიალებულიყო,ვაჟი მომლოდინე თვალებით ათვალიერებდა

ჩანახატი

ანი და გიორგი ქუჩაში სეირნობენ. უკვე სამი წელია რაც შეყვარებულები არიან. -აუ წამო რა სადმე დავსხდეთ და ვჭამოთ, თორე თავბრუ მესხმის(ანი) -წამო აქვე ახლოს ძაან მაგარი კაფეა(გიორგი) -წამო(ანი) ვეღარ ითმენდა ისე შიოდა. ათ წუთში უკვე კაფის წინ იყვნენ.