გზა შენისაკენ (შესავალი)

რომ მყავდეს ვინმე ისეთი ჩემს ცხოვრებაში რომელთანაც ისეთი ვიქნებოდი როგორიც ვარ კარგი იქნებოდა, უტანსაცმლო მე ხომ ესეთი დავიბადე, და ისეთი ვიქნებოდი ხასიათითაც როგორიც ვარ! ტანისამოსი

დასავლური გრძნობები შუა აღმოსავლეთში X

,,ჩავფრინდი და უკვე სახლში ვარ.ახლა შედარებით შორს ვარ შენგან,ვიდრე იქ,ირანში ყოფნის დროს" სახლში შესვლისთანავე გაუგზავნა შეტყობინება რეზამ ,,მიხარია,რომ კარგად იმგზავრე.ყოველთვის მომენატრები,როგორ

გოგო რომელსაც ხალხის ღიმილი აბედნიერებს !

თუ გნებავთ გაიგოთ განცდები ადამიანის, რომელიც იმალება საზოგადოების მხრიდან, რომელიც ვერ ახერხებს საჯაროდ გამოაშკარავებას უბრალოდ გადახედეთ ამ ისტორიას ყოველ დღე ატვირთვისთანავე და მიხვდებით

ჩემი ცხოვრების 3 წელი (თავი 1)

ჭავჭავაძეზე მივდიოდი, უცბად რომ დავინახე დიდი შენობა უამრავი ხალხით გარშმო, იმდენად პატარა ვიყავი რომ არც კი ვიცოდი რა იყო, წავიკითხე და მივხვდი რომ ეს ის ადგილი იყო, საიდანაც მოდიოდა ჩვენი მშობლების ხშირი ფრაზა ''სტუნდენტობა რა მაგარია'' რატომღაც

განგსტერების სამოთხე (19)

დილით კარგ ხასიეთზე გავიღვიძე და გადავწყვიტე ბაღი დამეთვალიერებინა..ქვემოთ ჩავედი და ეზოში გავედი,იქაურობა მართლაც ლამაზი იყო,ვერასდროს წარმოვიდგენდი,რომ გასვიანებს ასეთი ლამაზი ბაღი

წერილი...

იმ ერთს.(პირადი)თავიდანვე შენიშნავდი,როგორ ერთგულ და მოსიყვარულე ადამიანთან დაიწყე ურთიერთობა.ის მართლაც რომ არავის ჰგავს,თუ კი მართლა უყვარხარ.მას შეუძლია განუსაზღვრელად ან უყვარდეს

მხოლოდ ოცნება

ხელებს ვშლი და მოვდივარ. მოდი..მოდიი..უბრალიდ გაშალე ხელი..მომკიდე ხელი..ისე თითქოს უკანასკნელად უნდა იგრძნო სხვისი სხეულის სითბო. სიო ჰქრის თითქოს მცივა თან არა. ან რატომ უნდა მციოდეს რა მარტო ვარ? არა..არა..!.

ცუდს ყოველთვის მოსდევს კარგი ( 10 თავი )

ვინ იყო? - მისი თვალები ყველაფერს ირეკლავდა სითბოს და სიყვარულის გარდა. მისმა მზერამ გამყინა და საუბრის უნარი წამართვა. - ჯანდაბა ნინა! მიპასუხე! - დამიყვირა და ხელი საჭეს მიარტყა. ყელზე და შუბლზე ძარღვები ჰქონდა დაბერილი. მე?! გაშტერებული

წერილები.(მესამე თავი)

პასუხი, რომ ვერ მიიღო ბავშვივით ტუჩები დაბრიცა და ტელეფონი საწოლზე მიაგდო. “ფიქრები წამართვა! იმაზეც ვერ ვფიქრობ რაც მე მინდა.. ხალიანო, ფიქრები მომპარე.” ტელეფონს დაწვდა და ესემესებს თავიდან დაუყვა. დააჟრჟოლა, სიგიჟემდე მოუნდა იმ მომენტში

ცაა ისეთი

ცაა ისეთი, თითქოს შვილი მოუკვდა დედას და ცრემლებით ასველებს იგი მიწას. იისფერ შარფს უქსოვენ ქვრივს და გლოვობს ყველა თვით ზეცაც. მაღლა ომია განა დაბლა იციან? ნებისმიერ ადამიანში ეძებენ მკვლელსაც...