რომელი პროფესია და რა ტიპის სამუშაო გარემო შეგეფერებათ თქვენი

იაპონიასა და ევროპის ბევრ ქვეყანაში სამსახურში აყვანისას, დიდი ყურადღება ექცევა კადრების ასტროლოგიურ შერჩევას. ამასთან ერთად, ამა თუ იმ თანამშრომელს მხოლოდ ზოდიაქოს ნიშნით კი არა წლის მაჩვენებლების მიხედვითაც უტარებენ შემოწმებას.

Demon (5)

დილით მესმოდა როგორ დადიოდნენ, მაგრამ თვალების გახელა ვერ შევძელი. დარწმუნებული ვარ კაენმა იცოდა, რომ არ მეძინა, რადგან რამდენჯერმე გადავბრუნდი, კომფორტულად რომ დავწოლილიყავი. ნაბიჯების ხმით თუ ვიმსჯელებდი, ჰანა და ის სამზარეულოში უნდა ყოფილიყვნენ.

პირველი სიყვარული (3)

რას ვგრძნობდი მის მიმართ არც კი ვიცოდი,მასთან ერთად კარგად ვატარებ დროს ყველა პრობლემა მავიწყდება,ბევრჯერ დაგვთენებია კიდევაც ლაპარაკში სასიამოვნო პიროვნებაა მაგრამ ეს სიყვარულია არ ვიცი.საღამოს 11 საათზე გადავწყვიტე ჩამერთო ტელეფონი და რას ვხედავ

დასავლური გრძნობები შუა აღმოსავლეთში I

თვითმფრინავიდან ახალი ჩამოსული იყო,როცა თვალები დახუჭა,ღრმად ჩაისუნთქა და უცნაური სუნი იგრძნო.ვერ გაარჩია რისი სუნი იყო,თუმცა შემდეგ მიხვდა,ეს სანელებლების მიწის და ზღვის სუნი იყო ერთმანეთში შერეული.ზურჩანთა ზურგზე გადაიკიდა და ტონი ბიძასთან და

ანუკი(16)

-ეხლავე დედა. გავიქცევი და გავყვები. თუ გინდა რომ მეორეჯერ ვენები არ გადავიხსნა ეს აღვირახსნილი ცხოველი ზოოპარკში დააბრუნეთ.ჩემი მეგობრები აქ იმდენი ხანი იქნებიან რამდენიც მე მინდა-ანუკი ისევ გავიდა მისაღებში-დედაჩემი ყველას ვახშამზე გპატიჟებთ.

deda (fikri/ocneba)...

მე შენმა მონატრებამ, სული დამილია, გული დამიწვა და ცხოვრება დამინგრია, იმის იმედებმა, რომ ჩემთან იქნებოდი და შემეძლებოდა დედა დამეძახა...

ჩემი ტკივილი (სრულად)

უსიცოცხლო სახეზე ვაკვირდებოდი და, გული მეკუმშებოდა ტკივილისგან.. გულს მისერავდა მისი სიჩუმე.. მის თვალებს ვერ ვხედავდი,სული მილპებოდა.

გოგონა საქართველოდან! 1

საქართველო,სვანეთი,1606 წელი გამარჯობა!მე მია ვარ! 15 წლის! სვანეთიდან! მაღალი,შავი გრძეელი თმებით,მწვანე თვალებით და თეთრი კანით,როგორც მეუბნებოდნენ ულამაზესი ვიყავი და მართლაც ასე იყო ვცხოვრობ სვანეთის ერთ-ერთ სოფელში,მყავს 5 ძმა და 16 ბიჭი

მოლიპულ გზაზე

მეგობრებო ეს მეორე თავია. ვიმედოვნებ რომ მოგეწონებათ . ველი შეფასებებს. პ.ს სურათზე პასუხისმგებელი არ ვარ. აზრზე არ ვარ საიდან იტვირთება საშინელი სისწრაფით ავრბივარ კიბეებზე ვუხვევ და.. პირდაპირ ვასკდები დამლაგებელს, რომელსაც ცალ ხელში იატაკის ჩვარი

სახლი ბარისახოზე (სრულად)

გეფიცებთ, ჰო, ყველაფერს გეფიცებით. იმ დღეს ვგრძნობდი...გესმით?! ვგრძნობდი, არა , ახლა იტყვით იტყუებაო... არც გამიკვირდება, იმ დღესაც ხომ ეს მოვისმინე? ჯერ დედაჩემისგან , მერე, სხვა ოჯახის წევრებისგან, დაქალისგანაც, და სულ ბოლოს უფროსისგანაც.