ენძელა [1]

დილით როგორც დაუბარეს ადრიანად ადგა. ადგა ცოტა ხმამაღალი ნათქვამია, უფრო სწორი იქნება თუ ვიტყვით რომ აეფხიკა. მაღვიძარა ყოველ ხუთ წუთში ერთხელ ურეკავდა და ჩაქუჩივით უბაგუნებდა თავში, ბოლოს ინამუსა, მიხვდა რომ თუ ასე გააგრძელებს ყველაფერს დაკარგავს

ანდერძი

მე დაგიტოვეთ ქონება ჩემი, ამისთვის დაღვარეთ ამდენი ცრემლი, ეჰ, მაინც ამისთვით გაჰყვირით დღისით და მოთქვამთ: „როგორ გვიყვარდა იგი“.

ზღვასთან ახლოს (I თავი)

საიდანღაც პლედი ამოქექა და მისაღებში დივანზე გაშოტილ ბიჭს გაუტანა. მანაც უცნაური სახით გამოართვა, ზურგი აქცია და თვალები დახუჭა. -ტკბილი ძილი. - მაგრამ ლილიანას პასუხი არ მიუღია. უცნაურად, თავისთვის აიჩეჩა მხრები და ოთახში შებრუნდა. მთელი ღამე ძილი

გიჟების სამყაროში (თავი 3)

სწორედ მის გამო ისწავლა გიტარაზე დაკვრა.თითქმის შეუყვარდა,ასე გაუცნობლად,მაგრამ მერვე კლასში თმა შეიჭრა მისმა სიმპო ბიჭმა და ისე დამახინჯდა თათიას თვალშჳ რომ ყველანაირი წარმოდგენა შეგვეცვალა.

დავიგვიანე

ირგვლივ არის ხმაური, ცა კი მოღრუბრულია და ასეთი გარემო, არის ჩემი მეგზური ჩემი გული ტანჯული, კვლავაც მოღუშულია სხეული კი მიხდება, უგულო და ველური

მე მინდა

მე მინდა გულით ნაჩუქარი თეთრი ვარდები მთაში ახსნილი სიყვარული სვანი ვაჟკაცი

მენატრები!

სიყვარულშია დიადი შვება და სიხარულსაც ავნებს იმწამსვე შენზე თუ არ ვიფიქრე, დღე გადაიცმევს შავებს.

თითები (თავი 1)

-მომისმინე,დახმარება მჭირდება.თუ გინდა ყავა გადამასხი,თუ გინდა სიგარეტით ამომწვი.ისეთი საშინელი დავალება მაქვს უფროსისგან,რომ ყველაფერზე თანახმა ვარ. -ისევ თავისუფლებაზე უნდა გაწეწო ხალხი?

FILTHY 3 (+18!)

-ჰანი ლუკი გირეკავს. -გამომძახა ზეინმა სამზარეულოდან რომელიც ყავას ამზადებდა. -ჯანდაბა დღეს ხომ შაბათია. -დავიჩურჩულე გაბრაზებულმა და ზანტად წამოვდექი საწოლიდან. ნელნელა მივჩანჩალდი ტელეფონამდე, გზაში ზეინს საჯდომზე წამოვარტყი ხელი, რაზეც გაეცინა და

უხამსი წინადადება თავი I

ზამთრის საღამო იყო. ცივი და სუსხიანი. ქუჩებში, როგორც ყოველთვის წელიწადის ამ დროს სჩვევია, სიმარტოვე და სიცივე დანავარდობდა. უსიცოცხლო და ცხვირაწითლებული სახეები მოიჩქაროდნენ სამსახურებიდან, უნივერსიტეტებიდან, სკოლებიდან სახლებში. ზოგიც ნელა