უცნობ ანას

მე პირველ რიგში მივმართავ მკითხველს, ხანდახან ჩემი ლექსების მკიცხველს, ჩემს გულში ახლა გამოვყოფ მის ველს, მე მასზე დავწერ, ჩავკიდებ მის ხელს.

„ერთი შეხედვით ადამიანობა“

უბრალოდ ვუყურებდი, ვუყურებდი რადგან მისმა ქმედებებმა, ჩემი დაინტერესება სულ მარტივად შეძლო - მის თვალებში საოცარი ადამიანობა ჩანდა, ის ადამიანობა, რომელიც ახლა იშვიათობაა, მაგრამ იყო სევდაც - ვერ მივხვდი რა შეიძლებოდა

დავიწყებული სიყვარული (თავი პირველი)

ასეა, არახსოვდა მას სოფია. 10 წელი ელოდა,მაგრამ არ დაბრუნდა და გადაწყვიტა თვითონ მოეძებნა თორნიკე. იმედგაცრუებული უყურებდა ბიჭს და აინტერესებდა რამ შეცვალა ასე,რატომ გახდა ასეთი ცუდი.

პირველი სიყვარული - თათია ნარჩემაშვილი

თუ ამ სიყვარულს ჩემთან არ უნდა მაშინ ეს გული უმალ გაჩუმდა ჩემი მიჯნური სხვისკენ გაბრუნდა ჩემი ფიქრებიც მაშინ დადუმდა

რატომ გადავეყარეთ ასეთ იდიოტებს (დასასრული)

მერამდენედ უნდა დავწყევლო ამ მაღალქუსლიანების მომგონი? აღარ შემიძლია უჰჰ- ამოიგმინა ესმამ და სახლში შეალაჯა. -ყოველ ჯერზე რამდენჯერაც ჩაცმა მოგიწევს- გაეკრიჭა კესო და ესმას შეყვა. - ფეხსაცმელები კიარა დროზე დაფქვი.- შეუღრინა ბაბიმ.

დრომ იცის მარტო ( 1 )

არ იცი როგორი დასასრული ექნება შენი ცხოვრების ისტორიას. ვფიქრობ ცხოვრება მთლიანად ერთი ადამიანის ისტორიაა , რომელშიც ყველაფერი მოსულია, ყველაფერი ხდება . მის შემთხვევაშიც ასე მოხდა . არც უფიქრია რომ ხვალ შეიძლებოდა რაღაც მომხდარიყო რაც მას შეცვლიდა.

რეალობა

კარგი რა, ნუ მოიწყინე, გინდა რაღაც გაჩვენო? მოდი, ფრთხილად, გაიხედე, ფერმკრთალ დისკოს ხედავ? არა, ეს ჩემი არაა, ჩემი ჯერ ასე არ კაშკაშებს, იქეთ, უფრო უკან, დაინახე? იცი ეს რა არის? – ჩემი მიზანია. ჯერ სულ ახლახანს გამოჩნდა და ამიტომაა ასეთი

საუბარი უცნობთან...

საღამოს ერთი ჩვეულებრივი დღე იყო... ცივი სიო გოგონას სახეზე ეცემოდა და მის კუპრივით შავ თმას უფრიალებდა. ირგვლივ ყველაფერი სამარისებულ სიჩუმეს მოეცვა,რომელის ხმასაც მხოლოდ ფოთლების შრიალი არღვევდა.გოგონა მის რვეულს ავსებდა და შიგადაშიგ მის

დაქირავებული მკვლელი VIII თავი

მალე დავბრუნდები გპირდები და ყველაფერი კარგად იქნება. შუბლზე აკოცა და სარამ ერთი სიტყვის თქმაც ვერ მოასწრო ისე გაუჩინარდა. გაოგნებული დარჩა სარა, ოფიცრის ნათქვამი გაახსენდა და მართლაც ამ საუბრის შემდეგ აღარ იყო დარწმუნებული დიმას უდანაშულობაში.

დაბადების დღეს გილოცავ, დეე...

თითქოს მუცელში ვარ ისევ, თითქოს ხვალე გადის ცხრა თვე, იცი?! მეშინია ისევ, როგორც მაშინ, პირველად რომ გნახე..