ჩემიდან შენამდე (ნაწილი 1)

ოდნავ წამომაწევინა თავი და მის გულმკერდზე ამაკრა, შემაკანკალა და ვცადე რომ ხელებიდან დავსხლტომოდი, თუმცა არაფერი გამომივიდა, მისი სიტყვები არ მესმოდა, ვერც მოძრაობებს აღვიქვამდი სრულყოფილად, მხოლოდ ტკივილისგან საშინლად მფეთქავ სხეულს ვგრძნობდი და

პირველი და უკანასკნელი??!

ცხოვრებაში სულ მცირე ერთხელ მაინც დადგები ისეთ მნიშვნელოვანი არჩევანის წინაშე რომელიც აუცილებლად შეცვლის შენ ცხოვრებას.შეიძლება შეცვალოს შენი ცხოვრების მიზანი,დანიშნულება.შეიძება შენთვის საყვარელი საძულველად აქციოს ანდაც ნაცნობი უცნობად,მხიარული

ჰო, მე მინდა შენთან..!! - თავი 1

დილით ადრე გავიღვიძე, როგორც ყოველთვის, ხელები განზე გავშალე, გემრიელად გავიზმორე და შემდეგ წამოვჯექი ლოგინზე. იქვე დადებულ ჟაკეტს დავწვდი, რომელიც კაბასავით მქონდა როდესაც ელვას შევიკრავდი, ელვაც შევიკარი და ჩუსტებში გავუყარე შიშველი ფეხი.

ქუჩაში ვხედავ მე სულ შენს აჩრდილს

ქუჩაში ვხედავ მე სულ შენს აჩრდილს, შენი შეხების მტანჯავს წყურვილი, შენი თვალების გულთბილი მზერის , და ღრმა სამყაროს ცქერის სურვილი.

არავინ

და შენც ნელ-ნელა არავინ ხდები, მას ემსგავსები და ბოლოს, როცა სარკეში იხედები საკუთარი თვალების რწმენასაც კარგავ და „ნუთუ ეს ვარს“ გამომეტყველებით ჯოჯოხეთის ახალ წამებში გადადიხარ...

სიკვდილის შემდეგ

როცა მოვკვდები არ მომიტანოთ ჩემთვის კუთნილი ვარდების კონა, გვირილა მინდა კუბოს ფიცრამდე, რომ მიმაცილოს მე ესღა მინდა.

წიგნის გოგონა

დილით მზის სხივებმა,როგორც ყოველთვის ჩემს ოთახშიც შემოაღწიეს და მოახერხეს ჩემი გამიღვიძება. თვალები გავახილე და გარემოს მოვავლე თვალი, როგორც ყოველთვის წიგნის კითხვის დროს ჩამძინებია. ასე ხშირად მემართება, უფროსწორად მაშინ, როდესაც რომელიღაც რომანი

შრამიანი წარსული 2 თავი

ცხვირი. წვეულება იყო იმპერატორის კარზე, ნეტა რას აღნიშნავდნენ, მე კიდე არ დამპატიჟეს მაგ ღორებმა, აა შესწორებას შევიტან ცისფერი სისხლის მქონე ღორებმა. ჩუმად შევიპარე სასახლეში.მსახურები ემზადებიან, საჭმლის აკეთებენ, მაგრამ არც ერთი სტუმარი , ალბათ

სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (2)

მაპატიე, ვეღარ ვძლებ. ვის ვთხოვ პატიებას? საკუთარ თავს. მხოლოდ იმის შემდეგ დავნებდი, როცა ყველა შანსი და ვარიანტი განვიხილე რა შეიძლება მომხდარიყო. როცა ნათელი წერტილი ვერსად ვიპოცე, დავნებდი. იცით რა გრძნობამ დამიარა ტანში? მთელ სხეუში სიცივე

დრო გადიოდა

ის იხდის ტანზე და საკუთარ სხეულში წვება. მე ვეუბნები: რომ ზღვა არის და სურს დამახრჩოს, ის მეუბნება: