მეგობრის ხათრით (თავი 6)

უკვე ერთი კვირაა ღამ-ღამობით დავდივარ საავადმყოფოში და ნაცნობი ექთანის დახმარებით, რომელიც საავადმყოფოს დირექტორის ქალიშვილია, ვნახულობ რატის. ყოველ შესვლაზე გულამოსკვნით ვტირი. ამის მიზეზს მისი დალურჯებული სხეული და უსიცოცხლო სახე მაძლევს. ვცადე

კიდევ ერთი მთიელი?(ნაწილი მეორე)

რა ბედნიერი ვარ არა? არაჩვეულებრივი ოჯახი მყავს, თითქმის შეუძლებელია ასეთ გარემოში ცუდი ადამიანი გახდე. სიყვარულით გაჟღენთილი კერა არასდროს შობს აგრესიას, მიხარია მათი დანახვა და მათაც უხარიათ ჩემი არსებობა, განებივრებული გოგო ვარ, მაგრამ ეს სულაც

ცახცახებს სხეული...

ცახცახებს სხეული... კანკალმა იმატა... რა მინდა არ ვიცი ცხოვრება დამძიმდა... ხელს ვკრავ და უეცრად მისგანაც

***

ისევ უშედეგოდ ჩაიარა ოცნებებმა. ვფიქრობ ყველაფერზე, თუ რა საცოდავები ან უბედურები ვართ. იქნებ ბედნიერებიც. თვალებს ვხუჭავ და ვოცნებობ. ოცნებებს მივყავარ სადღაც შორს, სადაც სიმშვიდე და სიყვარულია. მინდა ვწერო, ვილაპარაკო უსასრულოდ, ვიცინო,

ძველი სიყვარული

მთელი წლის მანძილზე შენ მე მაგიჟებდი მე ხომ მთელი წელი შენს გვერდით ვიდექი რამე თუ გინდოდა ჩემს თავზე ვიღებდი არასდროს არასდროს არ გადაგიდექი

საუბარი EX-თან (დასასრული)

მოკლედ რა გითხრა? არ მინდა გადაგღალო და არც მკითველი მინდა დაიღალოს ალბათ წერილის დასასრული ერქმევა ამას, ბოლოს უბრალოდ გეტყვი იმას მე ვინ ვარ, მე ვარ ის ვისაც სამყარო მხოლოდ შენთვის უნდა და ვერავის ვერც „მას„ და ვერც სხვას ასე ვერასდროს ეყვარები,

იო [სრულად]

მხოლოდ ცრემლებს არ დასჯერდა ზეცა, სეტყვა დაეშვა დაუნდობლად და სულ გაათავისუფლა გზები ბრბოთა სვლისაგან. თითქოს, არ ჩათვალეს ღირსად ამ სანახაობისაგან გამოწვეული სევდის გამზიარებლად. ბუნებასაც სურდა მარტო დარჩენა, რათა გულწრფელად ეგლოვა.

მკვლელობა შავი იებით (ნაწილი 9)

ემას ბატონო ახლა 2 საათიანი შეხვედრა აქვს და გთხოვთ დაიცადოთ. -უბრძანა მისმა მდივანმა და ერიკი მის ოთახში არ შეუშვა. -ერიკიც იძულებული იყო და იქვე დივანზე ჩამოჯდა. -ემა! ერიკ ფრანკი გკითხულობთ! -2 საათი შეხვედრა მაქვს და უთხარი, რომ 2 საათში

გარდასახვა (II თავი)

ბიჭს. სულაც არ მოელოდა ისე უცებ ჩაავლეს მხარში ხელი. -ახლავე დავბრუნდები! მიაძახა ბიჭმა იქვე მდგომებს და გოგონა ძალით წაათია სადღაც. -გამიშვი! რას აკეთებ?! მთელი დერეფანი ასე გაარბენინა და სადღაც მოფარებულ კუთხეში მიაგდო კედელთან. გაოგნებული გოგონა

მე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო< 18 თავი

მიუხედავად იმისა,ყველა ჩართული იყო გამოძიების საქმეში,ლუკას ცალი თვალიც და ფეხიც ელისკენ ქონდა.ვერ მოახერხა შეპირებული ორშაბათ დღეს მისვლა,მაგრამ მოულოდნელად დაადგა თავზე,როცა მეგობრებში იდგა და საუბრობდა. შესვლის ზარი დაირეკა და ყველა საკლასო