'უსათაურო'

-ლილია დამშვიდდი, ნუ გეშინია, ვეტყვი რომ რაღაცას გიხსნიდი. _ ისევ გაიღიმა და ამჯერად მის თვალებში ნაპერწკლები დავინახე.

ორი მეფე და ერთი სპასალარი

-იქ გახდა უსაფრთხო არ იყო, არც საჭირო. რატომ გაიხადე? - რამოდენიმე საათიანი სიჩუმის მერე იკითხა მცველმა. -მაინტერესებდა სპასალარი რამდენი ხანი შეიკავებდა თავს. - ირინემ გაიცინა და ცხენი წინ გააჭენა.

.ხვალამდე.

იქ კი ისეთი რაღაც დამხვდა,რასაც ყველაზე ნაკლებად მოველოდი! ჩემს წინ ოთხ მოტოციკლზე მჯდარი პიროვნება იდგა,რომლებიც გარემოს ათვალიერებდნენ და თითქოს რაღაცას ეძებდნენ...ან იქნებ ვიღაცას? ნუთუ მე მეძებენ? -შიგნით ნახეთ.

სიზმრების საცერი

საწოლის თავზე , ქარი არხევს მოწნულ ლურჯ ბადეს. სიზმრების საცერს ვანდობ ძილს და უსიზმრო ღამეს.

ზღაპრები ძილის წინ 16_19

უცბად პატარა ბავშვივით თავი კალთაში ჩამიდო და თვალები დახუჭა. მოულოდნელობისგან შევკრთი. მასთან ასეთი სიახლოვე ჩემზე უცნაურად მოქმედებდა. იდაყვებში მოხრილი ხელები მაღლა მქონდა აწეული. ვერც ვეწინააღმდეგებოდი და ვერც შეხებას ვბედავდი. იგრძნო ჩემი

შურისძიების მსხვერპლი 33 თავი

შენს სურვილს მხოლოდ იმ შემთხვევაში შევასრულებ თუ ჩემს გვერდით დაიძინებ ამაღამ-გამომწვევი ტონით, ზედ ტუჩებთან დაუჩურჩულა გაღიზიანებულმა ბიჭმა დაბნეულ გოგონას და ამღვრეული მზერით ჩააცქერდა მწვანე, ჩამუქებულ სფეროებში.

ტაისია ამირეჯიბი (6 თავი)

თვალები,რომ გაახილა ისევ ნაცნობ ოთახში აღმოჩნდა,უცებვე წამოდგა და მისაღებში გავიდა, სადაც დივანზე ჩაძინებული გაბრიელი დახვდა და ოდნავ ჩაეღიმა,უზომოდ მადლიერი იყო ამ ადმიანის,ის რომ არა არც იცის როგორი იქნებოდა ეს დღეები.გაბრიელთან ჩაიმუხლა და კარგად

.ხვალამდე.

დედა რატომ მომატყუე?განა შენ არ თქვი რომ სიკვდილის შემდეგ ადამიანები ცაში მიდიან? არა,ისინი არ წასულან იქ სადაც ტკივილს ვეღარ იგრძნობდნენ! ისინი დარჩნენ აქ და საკუთარი სამყარო ჯოჯოხეთად აქციეს,ხოლო ტკივილი ,რომელიც აღარ უნდა ეგრძნოთ,სხვის ყველაზე

ნოეს მია

ვერ იტანდა ნათია პარასკევს, მორიგეობა უწევდა ...ერთი სული ქონდა როდის დაასრულებდა მაგისტრატურას, რომ აღარ დასჭირვებოდა დამატებითი მორიგეობები.. ექიმობა ნათიას მამის ოცნება იყო, დიდი ხანი ვერ ჯერდებოდნენ ამ საკითხზე, მაგრამ ბოლოს მამამ აჯობა )).

ერთმანეთის პირისპირ(4)

აღმოჩნდე იმ ბრძოლაში რომელსაც გამუდმებით თავს არიდებდი საკმაოდ მარტივია. კირა ერთხელაც არასწორ დროს არასწორ ადგილას აღმოჩნდა და ამან ყველაფერი თავდაყირა დააყენა. იმ სამყაროს მორევი ითრევდა რომელიც ყველაზე მეტად ეზიზღებოდა. სძულდა ის ვის გამოც უწევდა