გიხაროდეთ, ჩვენ ერთად აღარ ვართ.

გამარჯობა, მე სალომე ვარ მაგრამ არ მიყვარს როცა ასე მეძახიან ამიტომ შეგიძლიათ სალი ან სალო დამიძახოთ, 16 წლის ვარ, მყავს ძმამა 23 წლის გაგა, დედა 5 წელია რაც საზღვარგარეთ ცხოვრობს. მე და გაგა ბებიასთან ერთად 3 წელი ვცხოვრობდით შემდეგ კი ცოლი

მარწყვის სურელი (8)

- სიამოვნებით გავყინავდი ახლა ამ წამს. ასე არა ? არ მაკოცა ? მოიცა.. მართლა არ მაკოცა ?! ათასი კითხვა მიტრიალებდა თავში და შურსძიების წყურვილი მიპყრობდა.. ისეთი ნაწყენი სახე მივიღე, ლამის ჩემი ასეთი გაბრაზება მეც დავიჯერე.

ბურდული და სხვა კატასტროფები (11)

-ჯერ ოკუპირებული ტერიტორიები გაათავისუფლე მხსნელო-საჩვენებელ თითს მხარზე ძველი ძმაკაცივით გადახვეული თათისკენ ვიშვერ. -იყოს მედება-უდარდელად აქნევს ჟელეს ოკეანეში ნაყვინთავებ ქოჩორს და ავტოსადგომამდე აგრძელებს საკუთარი თავის იმ სიტყვებით შემკობას

შენი მონატრების ამინდია...

შენი მონატრების ამინდია უკვე მერამდენედ მომენატრე წამის მეასედში მახსენდება შენგან ნაჩუქარი ბადრი მთვარე. შენი მონატრების ამინდია წვიმის წვეთებით მოკამკამე ცის და მიწის სურნელია... შენს სიახლოვეს რომ ვადარე

მომნატრებიხარ

მომნატრებიხარ ალბათ ძლიერ,რადგან გიხსენებ, მომნატრებიხარ ჩემო ლამაზო რადგან ლექსს გიწერ, მომნატრებიხარ სიგიჟემდე ჩემო ღვთაებავ, მე გამაგიჟეს უშენობის დიდმა წამებმა,

როცა მარტოობა გიზიდავს

ხშირად თავადაც ვერ ვუგებ საკუთარ თავს.. მეკითხებიან რაღაცას, მე კი არ მესმის, სად დაფრინავო, უკვირთ, რაზეც პასუხი არ მაქვს... ფიქრი ზედმეტად გიყვარსო, მეუბნებიან, არც მე ვეწინააღმდეგები... მე ხომ ფიქრზე შეყვარებული გოგონა ვარ...

როიალები (7)

ნიკოლამ ვისკის ჭიქა ხმამაღლა დაახეთქა მაგიდაზე. თითები თმაში შეიცურა და ძლიერად მოქაჩა. არეული მზერით მიაშტერდა მის წინ მჯდომ ყბებშეკრულ მათეს, რომელსაც ძლიერად ჩაებღუჯა წერილი და მეორე ხელით მუშტი შეეკრა, მაგიდაზე ედო და ალბათ, ნებისმიერ წამს

ამოუცნობი ზარი (5)

–აქ სადმე გამიჩერე... ერთ–ერთ სუპერმარკეტზე მიუთითა ნიტამ და გრეგორიმაც წამსვე დაამუხრუჭა –ცუდად ხარ? შეშფოთებულმა ჰკითხა –მეტყობა რამე? გამწარებულმა ვერ მოზომა საკუთარი ხმა და საკმაოდ მაღალ ტონზე წარმოთქვა ეს ორი სიტყვა. არც და

ნამდვილი სიყვარული(7)

ჩემი წასვლიდან ყოველი გასული დღის შემდეგ ნიკი და ნინი ერთმანეთს უფრო უახლოვდებოდნენ, ამას გაუცნობიერებლად მეც ხელს ვუწყობდი. მე და გუგა უქმებზე ლონდონს ვათვალიერებდით, მოვინახულეთ: ცნობილი მადამ ტუსოს მუზეუმი ,მეცნიერების მუზეუმი, საშინელებათა

სად ხარ?

აივნის კარებს ვკეტავ. კალამს იქვე ვდებ ფურცლებთან, ხვალაც რომ დაგიწერო თავიდან წერილი. თბილ პლედს ვიხვევ, ჩაის ვიმზადებ და გელოდები. სად ხარ?