მტკივა შენი მონატრება!

დღეს არ ვიცი რატომ მაგრამ დილიდან ფიქრები მომეძალა, უაზროდ ბევრს ვფიქრობ ჩემს ყოფილ შეყვარებულზე რომელიც დღემდე სულის ტკივილამდე მიყვარს…. 10 თვიანი განშორების შემდეგ ისევ ძველებურად მიყვარს ან უფრო მეტადაც, რადგან ამ სიყვარულს უკვე მწარე მონატრებაც

69 დღე ტყვეობაში ( თავი 3)

-გაიღვიძე!-ლიამის ხმამ ლილე გონს მოიყვანა,თვალები ოდნავ გაახილა და დაახამხამა,ბიჭმა გოგონა რამდენჯერმე შეანჯრღრია,ლილემ თვალები უფრო ფართოდ გახილა,როდეც ლიამი მის ყელზე ჭრილობებს შეეხო.

ბედნიერების რეცეპტი (მეცხრე თავი)

გვიან ღამით სტუმრების თანხლებით დაბრუნდა მამა ნიკოლოზი მონასტერში. თორნიკეს რეაქციით შეძრულნი, ისევ ბავშვის შვილად აყვანის საკითხს განიხილავდნენ. მიუხედავად ყოყმანისა, მამაოც კი აღიარებდა, რომ პატარას არაბულების ბუდესთან ასე ახლოს ყოფნა ნამდვილად

დაუჯერებელი (დასასრული)

-მე კარგად ვარ, ტყუილად ინერვიულე, მაგრამ ხომ ხედავ დაგაჩქარებინე მშობიარობა-გადაიხარხარა მან და ტუჩებზე სწრაფად მაკოცა -დამპალოო-ამოვიბუზღუნე და სწრაფად წამოვწიე თავი როდესაც ოთახში პატარა საწოლით ჩემი შვილი შემოიყვანეს, უკან კი ბედნიერი სახით,

ცხოვრება რომელსაც მივყვები

საშინელი ზეცაა საღამო ხანია ,ქარი თმებს მიწეწავს,ყურსასმენები მიკეთია ,ცივი ხელები ჩემი ქურთუკის წინა ჯიბეებში ჩავიწყე ,მივაბიჯებ უაზროდ ,მაგრამ ბევრ რამეზე ვფიქრობ,გული საშინლად მაქვს ნატკენი,მაინც და მაინც დღეს რატომ? დღეს რატომ გამახსენდა ეს

მე, რომ გაპატიო, სიყვარული თუ გაპატიებს?!

-მომისმინე გონებასუსტო! როცა მოგესურვება მაშინ ვერ დამირეკავ და ვერ მომიშლი ნერვებს გასაგებია? კეთილი ინებე და აღარ დარეკო!- ერთი ამოსუნთქვით მიაყარა - რატომ ჩემი ხმა არ გსიამოვნებს? დღეს ძალიან ლამაზი იყავი იციი??- ქეთა გაშრა მაგრამ მაინც არ დათმო

თავისუფალი ხარ

თავისუფალი ხარ.. გრძნობებად.. ფიქრებად.. ფერებად.. სისხლად დამიდიხარ ვენებში.. არტერიებს კეტავ და გულთან ახლოს ჩერდები.. სუნთქვაშეკრული თოვლიან ქუჩებს ვუყურებ.. ჩამქრალ ლამპიონს ვგრძნობ.. არ უნდა გათენდეს.. არ უნდა გათენდეს.. არ..

გიჟი ექიმი მატარებელში (3 თავი)

ბაქანზე ვდგავარ და ველი როდის მოაღწევს ჩემი მატარებელი. გვერძე ფუმფულა ქალი მიდგას და რაღაცაზე ჩაფიქრებულა. მინდა რაღაც გითხრათ... ბათუმზე ალბათ დაინტერესდით, რატომ მაინც ბათუმი? ახლავე უცებ გეტყვით. 12 წლის ასაკში, როცა უკვე დამეტყო გარდატეხის

ტკივილს ვეღარ ვუძლებ...

ტკივილს ვეღარ ვუძლებ... აღარ შემიძლია... გიჟურმა მონატრებამ თავ-გზა ამირიმტკივა ყველაფერი... სული მეხლიჩება... გაორება მჭირს მჩვევია გაგიჟება... ჭკუიდან გადასულსა... მიჭირს კონტროლი და ირგვლივ ყველაფერი ვხვდები სიცრუეა...

ყალბი!

ყალბი ადამიანები, რომ მომრავლებულან ამ სამყაროში და თავი, რომ ჰგონიათ სხვისი ღმერთები.. ბევრთან მქონია შეხება პირადულში თუმცა არავისთან დამითმია და ბოლომდე მითქვამს ჩემი აზრი თუ რას ვფიქრობდი სინამდვილეში მასთზე.. თუ რამდენად ამაზრზენები და