სადღაც შორს... მთებში თავი 24

დათა იმდენად დაიბნა თამუნას რეაქციაზე, რომ ისიც ძლივს მოიფიქრა ხელები მოეხვია და მკერდში ძლიერად ჩაეკრა. იგრძნო როგორ უცემდა გოგოს გული. ცხვირი მის თმაში ჩარგო და მისი სურნელი შეისუნთქა. თავბრუ დაახვია იმდენად რამდნადაც ეს შეიძლებოდა. რაც უფრო

საბედისწერო თავბრუსხვევა (თავი 8)

-ოდესმე მორჩები სიცილს? - ვეუბნები ტირილ ნარევი ხმით. -შენ რა ყველაფერზე ბღავიხარ, ვახ ჩემიი - მგონი გავაბრაზე ჩემი საქციელით, მაგრამ მეც ჩემი გამჭირვებია და სულ არ მანაღვლებს... -გუშინ რა მოხდა? - ვკითხე დაძაბულმა.

Dream! (თავი3)

მეორე დღე ისე გაგრძელდა თითქოს არაფერი მომხდარა, ტასომ გაიღვიძა თუ არა მაშინვე საჭმელად ჩავიდა , არაფერი იყო ამიტომ სალათის კეთებას შეუდგა , ცოტახანში სანდროც ჩამოვიდა , მაისურის გარეშე და ისიც მაშინვე კუხნაში შეუვარდა ტასოს. _ვაა ტასუნაა , რა

ცხოვრების გზები (თავი 5)

უცებ საიდანღაც სანთლების შუქი გამოჩნდა... ეს სანდრო იყო გიოსთან და ალეკოსთან ერთად. მგონი თქვენთვის არ მითქვამს ალეკოს სალო მოსწონს. სანდროს,ალეკოს და გიოს ხელში სანთლები ეჭირათ, მე და სალო მაშნვე ქვევით ჩავედით. სალო:აქ რას აკეთებთ? გიო:სანდროს და

ცოდვების გამო?..(16)

რა არის ბედნიერება? ხშირად მიკითხავს საკუთარი თავისთვის და მიფიქრია, რომ ერთი შეხედვით ეს სიტყვა ძალიან ზოგადია, ამავდროულად მრავლის მთქმელიც, რადგან ის მოიცავს ყველაფერს, როგორც სიყვარული.. სასწრაფოდ დავტოვეთ „ლოპოტა“ ორივე ჩუმად ვისხედით

ვიღაც ძალიან, ძალიან ლამაზი გოგო (დათო ტურაშვილი)

მესამე ჭიქაც დალეული მქონდა, მაგრამ მახსოვს, რომ მარჯვნიდან კი არ მომიჯდა, არამედ მაგიდას შემოუარა და ჩემ გვერდით, ჩემგან მარცხნივ დაჯდა. თუმცა ეს დეტალი მერე, დილით გამახსნდა, იქ და მაშინ კი ყურადღება არ მიმიქცევია და მეოთხედ უკვე ორივესთვის

გუშინ დაგინახე..

ლექსიგუშინ დაგინახე.. გულში ჩამივარდი კი არ მომეწონე, ,,პროსტა'' შემიყვარდი, თუ არც ,,დაგევასე'', გეტყვი, აი დარდი, თუ არც შემამჩნიე და არც შეგიყვარდი.. შეგხვდი მომდევნო დღეს, გნახე, ჩემი ვარდი.. ციურ ვარსკვლავს გავდი, ისევ ჩემი გახდი

წარმოსახვა ნაწილი 2

მივედი თუ არა ნინას ვეძებდი, თუმცა უშედეგოდ , ამიტომ სასმელი ავიღე და აივანზე გავედი. გადავყურებდი თბილისს და ვფიქრობდი ბექაზე. რა უნდა მეთქვა მისთვის ან ის რას მეტყოდა. ამ დროს წელზე ვიგრძენი ვიღაცის ხელი , ასევე ნაცნობი სურნელი. არ მინდოდა

ჩემი მორაგბე ( 3 )

მისთვის საერთოდ არ ვიყავი მძიმე მაგრამ ვაი რომ მას ჩემზე მძიმე ჩანთა ეკიდა. მზე საშინლად აჭერდა... გაუსაძლისი იყო ასეთ სიცხეში სიარული ,მაგრამ სხვა გზა არ გვქონდა. ხანდახან თვალს ვაპარებდი . ის კი ისე იქცეოდა თითქოს არც ვეჭირე ხელში, თითქოს

შეგეჩვიე XV

-რა კარგია არა ნატუკა ორსულად რომ არის. ახალ ეტაპზე გადავიდნენ. -ჰო იქნებ ის ბოთე ცოტა მართლა დაჭკვიანდეს. -მიხარია მათ გამო. სიმართლე გითხრა თავიდან მაეჭვებდა მაგათი ამბავი ორი გადარეული რომ შეხვდა ერთმანეთს მაგრამ საბედნიეროდ ააწყვეს ურთიერთობა.