ფიქრის იმედათ..

როდესაც ხედავ, როგორ მიქრის, რასაც აშენებ, ხედავ , ინგრევა სადაც ცხოვრობდი, ტრიალებს ფიქრი, ნისლებს ასველებს, ტრფობის ფიალად გამონაცხობი..

ექსკლუზიურად ჩემთვის ხარ ბიჭო შექმნილი (5)

კარგი-ბიჭმა თვალები დახუჭა და სკამს თავით მიეყრდნო,მე კი ყურსასმენები ძლივს გავასწორე და როგორც იქნა მოვარგე ტელეფონს.ასე ფიქრებში ვიყავი წასული,საკმაოდ დიდხანს,ზღვა რომ დავინახე თვალები გამიფართოვდა,გამიხარდა მიყვარს ზღვა.ყურსასმენები სასწრაფოდ

მორჩილება 9 (+16)

-რავი,ცუდად იყო,ტიროდა რაღაცაზე და არ მითხრა რატო -აა - უპასუხა ზურამ და შეწუხებული სახე მიიღო,ვითომ არ იცოდა რა ხდებოდა.როგორც კი თეკლა თვალს მიეფარა კარისკენ აიღო გეზი.გავიდა და იქვე მდგარი მარიამი დაინახა.კარის ხმა გაიგო თუ არა,მაშინვე მიიხედა და

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (11)

იოანეს დანახვაზე ყველა ემოცია ერთად მომაწვა, ყველაფერს ერთად ვგრძნობდი:ბრაზს, სასოწარკვეთილებას, იმედგაცრუებას, წყენას, ღალატს. ალექსანდრესგან თავი გავინთავისუფლე და იოსკენ გავემართე, იგი ჩემკენ წამოიწია, მივედი და ნერვიულობისგან დაჭიმული მუშტი

ყველაფერი უფერულდება #2

-პრასნისსს ი პოიიიი. - გატეხილი რუსული აქცენტით მივარდება დილით ჩემი და, და მაღვიძებს.ხმას რომ არ ვცემ შემდეგ მოქმედებაზე გადადის, რაც ჩემი რამდენიმე ნეკნის ჩატყდომას იწვევს. -აუ აეთრიეე ანაა, მეტკინა.-ვზმუი და ვცდილობ ლოგინიდან გადავაგდო. -ლანა

ღამე უცნობთან {1}

წაიკითხეთ თუ არ გეზარებათ იმ დილითაც დამაგვიანდა..მაღვიძარამ რომ დარეკა, ზუსტად 10 წუთი აკლდა 9საათსკივილით წამოვხტი ლოგინიდან.." დამაგვიანდა... "აბაზანაში ისეთი სისწრაფით შევქანდი და გამოვქანდი, მეთვითონ თავბრუდამეხვა.. თმა რა თქმა უნდა, არც კი

,,გრძნობები''

,,მაინც როგორ ალამაზებს ადამიანს სიხარული და ბედნიერება! სიყვარულით როგორ ფეთქავს გული! თითქოს გინდა შენი გული სხვისას შეუნივთო, გინდა ყველა მხიარულობდეს, ყველა იცინოდეს! მერედა რა გადამდებია ეს სიხარული! ო, როგორ აკეკლუცებს ადამიანს ბედნიერება!".

იძულებითი თანაცხოვრება (3თავი)

-რა რა უნდა ავირჩიო? -უნდა იყო ჩემი საყვარელი. ცრემლების და ჭირვეულობის გარეშე ან ჯობია უარი თქვა შენს მსხვერპლზე და უკან დაბრუნდე, ნიკა და მე სხვანაირად გავარკვევთ. მიუხედავად იმის რომ ამ ყველაფერს არ ეანმხებოდა მაინც მიიხვდა რომ ვაჩე მართალ იყო,

სიყვარული მოდის,სიყვარული ქრება (თავი 2)

გამთენიისას ჩამეძინა,დილით კარების გაღების არასასიამოვნო ბგერები ვიგრძენი და ბალიშს ხელები უფრო მჭიდროდ მოვხვიე. -ადექი,დაბლა გელოდებიან.ცალი თვალი გავახილე და კარებთან მდგომ ელენეს გავხედე,ელენე ჩვენთან წლებია მუშაობს,ოჯახის წევრივითაა.მე და ანდრია

ერთი დარდი სარეცელზე

რა ამბორი? რომ ამბობენ და რა გრძნობა დედის სიტყვა, და შეხება ჩახუტება. რა გურმანი? რომ აქებენ შეიგრძნობა რომ დედა ყავთ, ალბათ სახლში. თითო სტროფზე და ტაეპზე, ვგრძნობ რომ სული მეხუთება.