მარტოსულის ცხოვრება!

"სიყვარული იქამდე ცოცხლობს, სანამ ურთიერთობაში პატივისცემა და სავისუფლებაა. დაეუფლო სხვას, როგორც ნივთს -აბსურდია". -მონიკა ბელუჩი- დიახ, ეს მართლას ასეა და არც მას გამოვრიცხავ რომ თუ ადამიანბი გლანძღავენ ეეიგი შენ საინტერესოდ ცხოვრობ ან თუნდაც თუ

შელახული ღირსება თავი 6

აქ რას დამდგარხართ ხალხი გელოდებათ სირცხვილის გრძნობა სულ დაკარგეთ,? შიგნით შედით ამ ქალის აგრესიას საზღვარი არ ააქვს - ამასთან ერთად შიგნით არ შევალ! ჩემი უბედურების აღნიშვნას არ ვაპირებ

ცანკარაშვილის პირადი ნარკოტიკი (დასასრული)

ახლა მივდიოდი და სად ? ბექასთან,სასაფლაოზე:) თეთრი ვარდები იყო,ახალი მარიამმა გამასწრო:) ვიდექი და ვუყურებდი

ასეც ხდება ხოლმე (მესამე თავი)

ხოდა ჩვენც ვბრუნავთ მის შიგნით . ქაოსურად ვმოძრაობთ, ვცდილობთ შევცვალოთ ერთფეროვნება..ვპოულობთ მეორე ნახევარს და ვრწმუნდებით, რომ აი ამისთვის ღირდა სიცოცხლე. ზოგს ჯერა სიყვარულის, ზოგს არა, ზოგი პოულობს თავის ნახევარს, ზოგი ვერა, მაგრამ ყველა

გაუფრთხილდი

შებინდებული იყო, ზამთარი. სიცივისგან გათოშილი საწოლში სწრაფად ჩავწექი, აფუებულ საბანში თავი ჩავრგე, ემბრიონის ფორმა მივიღე და გათბობა ვცადე. ხელისგულები გაყინული მქონდა და პირიდან თბილი ორთქლით ვიხურებდი. გავთბი კიარა დამცხა. ცოტახანში თავი

...და მე, შემიყვარდი შენ. (2)

თანდათან ვუახლოვდები დანიშნულების ადგილს. ღიმილით ვავლებ თვალს იქაურობას და იმ საქანელაზე ვჯდები, ჩემი სახელი რომ ამოვტვიფრე 11 წლის ასაკში. იმდენი კარგი მოგონება მოაქვს ამ ადგილს. ბავშვობის უმეტეს დროს აქ ვატარებდი. ალბათ იმიტომ რომ მოფარებული

ბინა 53 დასასრული

ტუჩები ყურებთან ახლოს მომიტანა და ჩამჩურჩულა - "არ გივიწყებდი არც გიხსენებდი, ჭკუიდან შეგშლის ისეთი ლამაზია მონატრებული ადამიანი" მთელი კანი ამეწვა , და მისი სურნელით ტანი ამევსო თავრბუ მეხვეოდა მინდოდა რამე მეთქვა მაგრამ

ლექსად ქცეული სიყვარული

მე ვიღებ კალამს და ვაპირებ ლექსი დავწერო, თუმცა არ ვიცი სად შევკრიბო მზგავსი სიტყვები, მსურს ჩემი ფიქრის ვარდისფერი გზები ვაჩვენო, რომელსაც წამით უსასრულოდ, უხმოდ მივყვები.

დედა გახდები...

დღეს შენ მომავალი დედა გქვია და წარმოუდგენელ განცდებს გადმოსცემ... ბედნიერებით გაბრწყინებული ვხედავ სიყვარულს ასხივებ...

მე ასეც მიყვარხარ (თავი 17 და 18 დასასრული)

კარგია რომ ვერ მოვასწარით დაქორწინება რადგან არ მინდა ჩემს გამო დაქვრივდე! შეიძლება მე არ მეღირსა ბედნიერება მაგრამ შენ ცხოვრების ბოლომდე ბედნიერი უნდა იყო! არ მინდოდა ასე მომხდარიყო მაგრამ ყველაფერი კარგად ხომ არ მთავრდება არა?! გახსოვს ადრე