მკვლელი (თავი 4)

Killers დილაადრიან როგორც კი შევფხიზლდი ინსტიქტურად მოვუსვი ხელი ზეწარს, სიცარიელემ მაგრძნობინა რომ ზეინი კარგა ხნის ამდგარი იყო, თვალები დავჭყიდე და გემრიელად გავიზმორე, სწრაფად წამოვხტი საწოლიდან, ოთახში ფარდა გადავწიე მზის სხივები კარგად რომ

ისტორიები

იქნებ იქიდანა გაქცეულიყო კიდეც მოულოდნელად ძლიერი ხელის შეხება რომ არ ეგრძნო წელზე. ნაცნობი სურნელი მიწვდა მის ყნოსვას და ერთიანად მოდუნდა ყიფიანის მკლავებში. ნიკა მისი ყველაფერი იყო და მის გვერდით თავს სრულიად დაცულად და უსაფრთხოდ გრძნობდა. -ჩვენი

იძულებითი ქორწინება (5)

-გაიღვიძეთ ? - სიუ პლანშეტით ხელში დამყურებდა თავზე. უკვე დილა იყო, ესეიგი თითქმის ორი დღე მეძინა, აი წამლის ეფექტიც. -კი, როელი საათია? - ლოგინზე წამოვჯექი და რომ უკეთ დამენახა გოგონა .- 9 საათია ქალბატონო - არ შეაყოვნა პასუხი სიუც -ვახ უძილობას

ჩაი სამისთვის (1)

მახსოვს, ადრე...ძალიან ადრე წავიკითხე... ძილის წინ იმაზე ფიქრობ რაც ყველაზე მეტად გინდა...ან რის დავიწყებასაც ვცდილობ...თუ ვიტყვი, რომ ჩემი ფიქრები არც ერთ ვარაუდს არ გამორიცხავს? მე მოგიყვებით რაზე ვფიქრობ ძილის წინ....მერწმუნეთ თქვენ არ

გაიტაცე ბებიაშენი! (სრულად)

საბოლოოდ ვფხიზლდები და ისევ მარცხენა ლოყაში ვაწნი სილას,მგონი ამ ჯერზე უფრო მწარედ უნდა გამომსვლოდა. გახარებული გონება ჩირლიდერების პომპონებს იქნევს და ათასნაირ სალტოს აკეთებს,გული კი ნათელაშვილივით იმუქრება ჩემი დროც მოვაო. სანამ მისი ბრწყინვალება

ნოემბრის 13 (18 და 19)

ღობეზე კარი აჭრიალდა. როგორც ჩანს დაჩი დაბრუნდა მაღაზიიდან. -ახვლედიანო! -კარის ჭრიალს მისი ხმაც მოჰყვა. შევჩერდი და კედლის ღებვაც შევწყვიტე. საძინებელში ვიყავი მაგრამ მისი ხმა კარგად გავიგონე. თხელი კედლების ბრალია... კარზე დააკაკუნა

საბედისწერო რომანი თავი 1

-საღამომშვიდობის ბატონო ალექსანდრე -საღამომშვიდობის ქალბატონო ნატა-ოოოხ ეს და მისი ირონიული სიცილი -მოიცა რა თქვენ ერთმანეთს იცნობთ

იყავი მუდამ ბედნიერი

იყო ბედნიერი ეს ნამდვილად მარტივია, მთავარია ბედნიერებას გულის კარი გაუღო და ნება მისცეს რომ შენს სულში და გულში შემოაღწევს... ყველა ადამიანს აქვს ბედნიერებისთვის სულ პატარა მიზეზიც კი... თუმცა ეს სულ პატარა მიზეზი შეიძლება დიდ ბედნიერება იქცეს, თუ

you belong with me თავი 3

ესეც მესამე თავი იმედია საინტერესო იქნება არმომწონს თქვენი პასიურობა ამიტომ უკეთესი იქნება თუ თქვენს აზრს დააფიქსირებთ შეცდომებისთვის ბოდიშს გიხდით

იასამნისფერი

თვალებს ვახელ, ისევ ისე გაუნძრევლად ვდგავარ, გადახტომა არ მინდა. ეს რომ მინდოდეს ამას დიდი ხნის წინ გავაკეთებდი. უფსკრულში ვიხედები. იქიდან ამოსული ნისლი ფეხებს მიფარავს.