შენმე ბორკილებს ვერ დამადებ?!#3

სანდრო ჩაყუჩდა , თითქოს მოეშვა ცოტა , ლეა კი პატაა ღრიჭოში იყურებოდა და ექიმბაშის დასრულებას ელოდებოდა. ორი საათი კიდევ დაყვეს კოშკში, ბინტი შეშრა და გახმა , თაბაშირი ტერფიდან მუხლანდე დაადო. - მოდი გოგო ნასკი ჩააცვი- ქალმა უხეშად დაუძახა ლეას და

ვერ ვხვდები,რა გინდა? (თავი 3)

მოკლედ ესეც მესამე თავი.მინდა ვინც რასაც მისწორებთ მადლობა გადაგიხადოთ იმიტომ,რომ კარგა ხანია არაფერი დამიწერია და თან თან ვწერ თან ვაქვეყნებ და მიწირს და დროც არ მაქვს რომ მერე ჩავასწორო და რაც არ მომეწონება საათები ვაკეთო ნუ მოკლედ ვცდილობ რომ

წარსულის ლანდები თავი 4

სამი წლის განმავლობაში ხელი ხელ ჩაკიდებული დადიოდნენ ყველგან, სკოლაში სკოლის გარეთ, გიორგისათვის ბოლო წელი იყო და აბიტურიენტობისათვის ემზადებოდა, მკაცრად იყო გადაწყვეტილი მისი პროფესიაც, რადგან მამის ბიზნესი უნდა გაეგრძელებინა და ერთ დღესაც სათავეში

ვიკა,ჩემია! (ლაშა და მარიამი) (1)

აგვისტოც ნელნელა იწურებოდა. ყველანი თბილისში დაბრუნდნენ, რაც ვიკას ორსულობის შესახებ გაიგეს მეორედღესვე წავიდნენ „გოროდში“. ყველაფერი კარგად მიდიოდა, ლაშა ჩვეულებრივ ცხოვრებას დაუბრუნდა. ბიჭებთან ერთად გასართობად მიდიოდა და საღამოს გოგონებით

არქანგელოზი ( თავი 6 )

მოიცადე, მოიცადე, აზაზელ, დაბრუნდი , ლუციფერს უნდა ვუთხრა ყველაფერი , ის საფრთხეშია ... გაიძახოდა ლილიტი თუმცა მისი ხმა აღარავის ესმოდა

ყველაფერი დაიწო ასე... (5 თავი)

მოდი სანამ თხრობას გავაგრძელებდე გეტყვით რომ ეს ისტორია ჩემს დაზეა ყველანაირად რეალურია ყველანაირი ჩამატების და გაზვიადების გარეშე ვწერ ... ბევრს გაუჩნდა შეკითხვა რატომ არის მია ასეთი ბანალური ? სადაა მისი სიამაყე ? მოდიერთ რაღაცას გაგიმხელთ

მკვდარი ოცნებები 13

-აქ იმისთვის არ მოვსულვარ, რომ ახსნა-განმარტება მოვისმინო -მითხრა და მოულოდნელად მრისხანე მზერა მიიღო -უბრალოდ იმის სათქმელად მოვედი, რომ მინდა შენთან ყველაფერი საბოლოოდ დავასრულო. ელდა მეცა ამის გაგონებაზე. რაღაც ამდაგვარს ისედაც ველოდი, მაგრამ

"femme like you"... (ნაწილი 3)

მანქანაში ჩავჯექით და ჰერი ჰერი სვანეთისკენ... -აუ ეხლა იცი რა კარგი იქნება შენთვის სუფთა ჰაერი? თან ჩემი ძმაკაცი მოდის თავის ორსულ ცოლთან ერთად ძაან მაგარი გოგოა და მოგეწონება. -კარგია აბა გოგო რო მარტო მე ვყოფილიყავი არ მაწყობდა მასე -იცი

ნოემბრის ჩვიდმეტს...

წლების წინ მახსოვს დღევანდელ დღეს ცხარედ ვტიროდი, ზეცას სდიოდა სიხარულის ხშირი ცრემლები. წვიმა ჰქვიაო, გაიძახდნენ მაგრამ ხომ ვიცი, მას უხაროდა სიახლოვე შენთან შეხვედრის.

ბედნიერი კიბო (თავი 3)

ესეც მესამე თავიი იმედია მოგეწონებათ . დილით ჩამეძინა რის გამოც სკოლაში დაგვიანებით მივედი. ჯანდაბა! პირველი მატემატიკა მაქვს. არვიცი რატომ მაგრამ ფაქტია რომ მათემატიკის მასწავლებელი ვერ მიტანს. მან კლასში არ შემიშვა. კარედორში ფანჯარასთან დავდექი