მონატრება, ტკივილი, სიყვარული (სრულად)

ერთი თვე ხდებოდა რაც ელე მონასტერში ცხოვრობდა. თავს მშვენივრად გრძნობდა. დემე გამწარებული ეძებდა მას მაგრამ ვერსად პოულობდა. შემთხვევით ელეს ანალიზის პასუხი იპოვა და მიხვდა რომ ცხოვრების სიყვარულს კარგავდა. განადგურებული იყო, ეშინოდა იმის დაჯერების

გთხოვ ჩემთან ერთად წამოდი...(თავი 1)

-ანასტასია, გაიღვიძე!-დილა კვლავ ნაცნობი ფრაზით დაიწყო და "ანიმაც" ჩვეულებისამებრ ამოიგმინა ბალიშის ქვეშ. -დედა! რამდენჯერ უნდა გითხრა: ანასტასია კი არა, ანი. ასე ძნელია? -ნუ ბუზღუნებ! დროზე ადექი, თორემ სკოლაში დაგაგვიანდება!-გასძახა ნინომ შვილს და

სუიციდის მსხვერპლი

მოკლედ,ჩემი მეორე სადისტური მოთხრობაა ეს,ხოდა ძალიანაც ნუ გამაკრიტიკებთ. დაგამშვიდებთ და გეტყვით,რომ ეს ყვეელაფერი რეალურად არ მომხდარა (ამას თავადაც მიხვდებოდით),თუმცა ამის გაკეთების სურვილი მქონია. ვხუმრობ. იმედია მოგეწონათ!

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 15)

-არ დავიწყებ. ნიკამ მომიყვა ყველაფერი უბრალოდ არ მესმის რატომ არ მითხარი -იმიტომ რომ დავიღალე ყველასთან ყველაფრის ახსნით. ნიაკოსთან არ გვინდა ამ თემაზე ლაპარაკი ნელ-ნელა ყველაფრის გაგებას იწყებს, -კარგი უბრალოდ აღარაფერი დამიმალო -ეხლა უკვე ყველამ

ტყვე (თავი 1)

– თქვენ სულ გაგიჟდით ხომ? – უეცრად ვიფეთქე. – რა სალოცავი... რა შეურაცხყოფა... რა ქორწილი? საერთოდ რა უფლებით მოითხოვთ ჩემგან რამეს? რომელი საუკუნეა? რა სიბნელეში ცხოვრობთ ხალხო, ცოტა თვალები გაახილეთ! თქვენ ყველას ჯანდაბამდე გზა გქონიათ ბატონიან

ახლა ღამე დაგვიდგა მთვარიანი

ახლა ღამე დაგვიდგა მთვარიანი, შენთან მოსვლას ფიქრები ლამობს, არც შენ მყავხარ მოსაუბრეთ მთვარიან ღამეს და არც სავსე მთვარე მყავს დასტურად საუბრის.დავრჩით მარტოსულად,უშენოთ...

Infinitly (თავი 1)

სხვა რაღა გზა მაქვს იმ დებილს უნდა დავურეკო. -ალო -ჯუდი მე ვარ -რაგინდა ბედოვლათო -რამოდენიმე დღით ჩემთან უნდა დარჩე საყვარელო -რატო ზიი მარტო გეშინია? -აუ მოეთრიე დროზე

ჯადოქარი და მე-ჯეიმი კლარკსი. 2

შემოსული შევათვალიერე. ერთი შეხედვით დაკუნთული,დიდ მხარ-ბეჭიანი, მაღალი,შუახნის მამაკაცი იყო. მან სკამი აიღო და დაჯდა. მე საწოლიშივე წამოვჯექი. ცნობისმოყვარეობა მკლავდა. არც კი ვიცოდი საიდან დამეწყო მისი დაკითხვა. გუშინ რაც მოხდა ძალიან

ჩვენი ბათუმი

წვიმა დაიწყო და მუზაც მომაწვა.. ისე წვიმს თავსხმაა თითქოს ცააც ჩამოიქცევა და თავისთან შეგიტყუებს.. დედას ძინას ძალიან ტკბილად მისი სუნთქვის ხმა კისერზე მადნება ახლა ღამეა შუა ღამე როგორც ყოველთვის ისევ შემოიპარნენ მოგონებები ჩემში ..

ნანატრი ბედნიერება (3)

-სწორად მიმხვდარხართ. (გონზე მოსულმა უპასუხა და მისკენ შეტრიალდა, იფიქრა ნაძალადევად გავუღიმებ და მოვიშორებო , მაგრამ როგორც კი მის ზღვისფერ თვალებს ჰკიდა მზერა, ღმილი შეეყინა და დებილივით გახევდა, ისიც კი ვერ იფიქრა, ამ ბიჭს გადავრებ, სიფათი