ღმერთის ხმა

ღამით ფიქრები აღწევდა ჩემში, ფიქრები, რომლებიც დილამდე მჭამდა, ყველა ის ფაზა, რომელშიც შევცდი და იქ დამხმარე არავინ ჩანდა…

მე ისევ ვხედავ

რა არ ვნახე რა არ მინახავს მაგრამ ასე გაზაფხულის სურნელება არვის დაუფარავს რა არ ვკარგე რა არ დამიკარგავს მაგრამ ასე ძლიერი ტკივილი მე ვერ დამტანჯავს

ელფერის სასახლის ქურდი (თავი 3)

_ მძულხარ! გამიშვი! მეტკინა, მხეცო! _ ბოლოს თავი მოისაწყლა. კაცმა ასწია ხელები და უკან დაიხია, ბოდიში მოუხადა და შეხედა, მის გაბრაზებულ სახესა და სხეულს აკვირდებოდა, რომელსაც მოკლე პიჟამა ეცვა. ქალმა მის თვალებს გააყოლა მზერა, მიხვდა, რომ კაცი მას

სიყვარულის შვიდი საიდუმლო (თავი 1)

გეუბნებოდი წამოდი მაგისგან მევთქვი , შენ კიდევ თავს იგიჟებდი, გაიძახოდი მიყვარს მიყვარსო, აგერ შენი სიყვარული, მოგი***ნა ტვინი და ბავშვის გაკეთებაც ვერ შეძლო- მხრები აზიდა და გულიანად გაიცი

მომეცი შანსი (თავი 17)

ერთ თვეს გაძლევ , ერთ თვეში უნდა მითხრა ერთად ვაგრძელებთ თუ ცალ- ცალკე. მე დავიღალე , რაც შემეძლო ყველაფერი გავაკეთე… - შენ რა ულტიმატუმს მიყენებ?- გაკვირვებული უყურებდა

გზა, სიცოცხლისა (თავი 10)

ყველაფერი ერთი ფერია და სიკვდილი სულ არ გაშინებს, რადგან ხვდები, გრძნობ, რომ იქ, სადღაც, გჯერა თუ არ გჯერა, სხვა სამყაროა, სხვა განზომლება ან იქნებ არც ღირდეს იქ სხვა სამყაროშიც გაგრძელდეს შენი არსებობა? იქნებ ჯობია სამუდამოდ ისე გაქრე თითქოს არც

მწვანეთვალება იდიოტი ( თავი 10)

ნინ- გიგის უცნაური ხმა ჰქონდა. ოდნავ გაიწია ხელი გამიშვა და მიხლზე დადგა. მიჭირდა გააზრება რა ხდებოდა. ჯიბიდან პატარა წითელი ყუთი ამოიღო- შენ ჩემი ყველაფერი ხარ! - სუნთქვაშეკრული ვიდექი. - გიშინ ყველაფერი ისევ თავდაყირა დავაყენე. ეხლა კი მინდა ისე

როცა გარემო ყინულისფრად დაიფიფქება..

როცა დავტოვებ ნაცრისფერ ქუჩებს და ნაფლეთ-ნაფლეთ უზენაესი რომ მომაქუჩებს..

" ჯადოსნური ჯოხი , რომ გქონოდათ რას ისურვებდით? "

ბავშვობაში სხვების მსგავსად მეც ხშირად მიფიქრია ამაზე. იმაზე თუ რას ვიზამდი ჯადოსნური ჯოხი , რომ მეპოვნა .

სიცრუე ,რომელიც არ ვიცოდი 21

-ხო მეც.მერე? -რა მერე? -მერე რა რომ ასეთი ხარ? -არ უნდა მექცეოდე კარგად... -რადგან გგონია რომ ცუდი ადამიანი ხარ და ამას არ იმსახურებ? -ხო.