დასასრული შენშია

სამსახურიდან,დილით ადრე გამოვედი.ღამის ცვლაში ვიყავი.გუშინ ბევრი დაშავებული შემოიყვანეს საავადმყოფოში.ყველა საჭირო პროცედურა ჩავატარე და დაღლილი სახლისკენ გავემართე.ცივი ჰაერი მესიამოვნა,ქურთუკი შევიკარი და

ექიმი დეტექტივი 8-9

გამიკვირდა ქართეველი ბიჭის ასეთი წარმატება, ემას კომპანიასთან პარტნიორობა და ასეთი ახლო ურთიერთობა რენდალების ოჯახთან, ეჭვებს მიქმიდა და მიქმნის-მე კი შენი დანახვა გამიკვირდა პირველ დღეს რენდალებთან... -მაგას ისე ამბობ

ალექსანდრე (3 თავი )

მალევე დაწვა დასაძინებლად,თვალები დახუჭა თუ არა ისევ ალექსანდრეს თვალები ამოუტივტივდა,და მასთან გატარებული თითოეული წუთი გაიხსენა . რასჭირდა,ბიჭზე არასდროს უფიქრია ასე,ალექსანდრემ კი მისი დაინტერესება ერთ დღეში

სახლი თავი 3 (სახლის ისტორია)

თუმცა ჩემზე მეტად არავის უნდოდა ეს ყველაფერი რეალური არ ყოფილიყო. როდესაც მივედი ბიბლიოთეკაში სასწრაფოდ წავედი მითებისკენ რადგან რატომაც ვიფიქრე რომ ყვავისა და ხმაურის მიზეზს იმ წიგნებში წავაწყდებოდი.იმდენი ხანი

გარყვნილი თითები (ნაწილი 1)

წურწურით ჩამოსულ ოფლს ბაკებზე სიმწრით იწმენდს სალფეტკით და ამავე საზიზღრობისაგან სახეს უფრო უარესად მანჭავს, ვიდრე აქამდე ჰქონდა. ღმერთო, როგორ სცხელა, აღარ შეუძლია მეტის მოთმენა! მისი დაწყევლილი სამსახურის გამო, ვერსად ახერხებს წასვლას.

ყველა დანაკარგის ფასად ღირხარ (1)

ყველა დანაკარგის ფასად ღირხარ... ..... - ექიმო, ხომ ყველაფერი რიგზე ექნება? მე... - დამშვიდდით ბატონო.. ჩვენ ყველაფერს ვაკეთებთ... თქვენი ცოლ-შვილი კარგად იქნება, ყველაფერი ნორმალურად მიმდინარეობს... - უთხრა ახალგაზრდა მამაკაცს ექიმმა - კი

შენფერია ეხლა ღამეც ...

შენნაირი თვალები აქვს ღამის მოსვლას,ეშმაკური და თან ამ დროს თავხედი.უშენობა სულზე დაღად მომებჯინა,რაც შენ ასე მოუსვლელად წახვედი. შენნაირი ღიმილი აქვს ვარსკვლავებსაც,მახსოვს ადრე შენს ღიმილს ვერ ვამჩნევდი.სულ პირველად

ყველაფერს აქვს დასასრული.(5თავი.)

გაზაფხულის მშვიდი და ცხელი საღამო იყო.ელენესთან აივანზე ვისხედით გოგოები.ელენე მისი და საბას ამბებს ყვებოდა.სალომე რჩევებს აძლევდა,ლიკა უკვე უჩევდა პირველ პაემანზე რას ჩაიცვამდა მე და მარიამი კი მშვიდად

გზა...2

ბოლოს მოგვბეზრდა გარეთ ბოდიალი, სახლამდე მიმაცილა და წავიდა... ჩვენი ურთიერთობის განვითარების იმედს ყოველთვის ვხედავდი , მაგრამ ახლა? ახლა ყველა იმედი გაქრა... ბევრჯერ მიცდია მისი დავიწყება.როცა მგონია რომ უკვე ვივიწყებ

Different. (თავი მეხუთე)

-კარგი ხელს არ გაგიშვებ-მითხრა და მანაც გამიცინა. თუმცა ეს სიცილი სულაც არ იყო ჩვეულებრივი. ეშმაკურად გამიღიმა. მისკენ მიმწია და ჩემთან ერთად წყელში ჩაყვინთა. -უნამუსო-დავუყვირე და კისერზე მოვეხვიე, რომ სული მომეთქვა.