მესხები (15)

დამირეკა,საშინელი,განწირული ხმა ჰქონდა,სადაც იყო ძლივს მითხრა. მალევე მივედი იმ ადგილას და იცი რა დამხვდა ? სანდროს დანა ჰქონდა ანას ყელთან, ის მემუქრებოდა, თუ მე, მას დავუთმობდი ყველაფერი მშვიდობიანად ჩაივლიდა,ხოლო თუ არა და აანაა-ხო (ნუკა) -და რას

ქუჩის მეორე მხარეს

დილის შვიდი საათი.. როდემდე უნდა მეღვიძებოდეს ამ სიცარიელისგან სავსე ოთახში? აღარც ყავა მინდა, მხოლოდ სიგარეტს მთხოვს ფილტვები და მეც ხათრს არ ვუტეხავ. სამი დღის მარაგს ნახევარ საათში ვურიცხავ ბანკომატივით.

სიყვარული და ტკივილი (21თავი)

-სანდრო მე შენთვის საჩუქარი მაქვს. -საჩუქარი? შენ კარგად ხარ? დავიჯერო დღეს დაბადების დღე მაქვს? -არა, ისე უბრალოდ არ შეიძლება საჩუქარი რომ გაგიკეთო? დიდი არაფერია. აი ეს შენ.

შენი ცუდი ბიჭი (1)

- ჰო, აი, გამიარა.. - ჩვეულად, ცინიკურად და უხეშად ვუპასუხე. აღარ უპასუხია. ჩემგან შორს დადგა, რამდენადაც შეეძლო.ისევ ჩვეულ ფიქრებში „ჩავიძირე“. ნელი ტვინს გაბურღავდა, ქვეყნად ყველაზე უსარგებლო შვილი რომ ყავს და რა კარგი

პაემანი

გულში განცდები,ხელში ვარდები-იცი ძვირფასო სულ მეყვარები;ჩურჩულით ეტყვის ბიჭი გოგოს და გოგო კი ამბობს-აი დარდები!-რას მეტენები,რას მივარდები მე სულ ფეხებზე შენი განცდები,არც მეცოდები,არც მებრალები არ მიყვარხარ

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (21)

-ამჯერად რა მოხდა?-მკითხა ნანკამ და მკერდზე დამაწვა.-აუცილებელია რაღაც მოხდეს?-ჩავიცინე.-ისე ჩემთან არ მოდიხარ ხოლმე.-ამყვა.-ისეთი არაფერი.-მაგრამ მაინც მოხდა. ისევ მამაშენთან იჩხუბე?-არა.-აბა?-გოგო.-არ მოველოდი.-რატომ?

უჟმური უფროსის წესები (ლანა და ლაშა) თავი 1

მათი ქორწილიდან ერთ წელზე მეტია გასული და ამ დროში ბევრი რამ შეიცვალა, ამას ნელ-ნელა გაიგებთ. ახლა კი ელენე და თორნიკე საკუთარ სახლში სხედან და ელოდებიან მეგობრების გამოჩენას რათა ახალი ამბავი ახარონ, უფრო სწორად ელენემ

ადამიანი

ადამიანი არსებობს,ცხოვრობს მერე კი…ხანდახან უშვებს შეცდომებს,რომელიც გამოუსწორებელია...ან გამოსასწორებელია.ჯერ ვნანობთ…მერე კი მასზე უარეს შეცდომებს ვუშვებთ,ღმერთო რა სირცხვილია…ვინ ვართ?არსებები,რომლებიც სუნთქავენ,დადიან

გარყვნილი თითები (ნაწილი 3)

დამშვიდდი, მარიამ, დამშვიდდი! – იმეორებდა და აკანკალებული ხელებით ცდილობდა მაისურის ჩაცმას, თუმცა, არაფერი გამოსდიოდა. ბოლოს, დღმად ჩაისუნთქა და ღიმილი აიკრა სახეზე. – არ უნდა შემამჩნიოს, არ უნდა შემამჩნიოს! – ჩურჩულით თქვა და სააბაზანოს კარები

ყველა დანაკარგის ფასად ღირხარ (3)

.... მალევე შეიყვანა ელი სამზარეულოში და ბართან ჩამოსვა.. მართალია არ იმჩნევდა, მაგრამ ღელავდა.. მიუხედავად გამქრალი გრძნობისა, ლინასთვის გიორგის გამოჩენა განგაშის ზარის ჩამოკვრას ჰგავდა.. პირველ რიგში ელი აღელვებდა.. არაფრის დიდებით დაუთმობდა