მესხები (8)

რადგან გვიანი იყო, დაჩი ბიძიასა და კატო დეიდას სახლში დარჩენა მოგვიწევდა. სანდროზე ძალიან ვნერვიულობდი,ნეტა რა მოუვიდა ან საერთოდ რახდება. ჩემს მკლავს დავხედე და უფრო გამლურჯებია,იდიოტი ბოდიშიც კი არ მოუხდია. ასეთ ფიქრებში ვიყავი გართული როცა

უბრალოდ მონატრება

რაც გინდა ის დაარქვით ამ ჩემს გრძნობას, გინდ მოკლება გინდ მომატება, თქვენი არ ვიცი და მე ამ ჩემს ლექსს დავარქმევ უბრალოდ ,,მონატრებას“.

ჩვენი დეკემბერი

და აი კვლავ იგივე შეგრძნება მუცლის არეში,მგონი გრძნობს,რომ შენ გწერ მასაც ენატრები რობერტ მე ვიცი,რომ დაბრუნდები დრო დეკემბრის ბოლომდე გაქვს ჩვენი თვის ბოლომდე მიყვარხარ ოლივია.

ვისაც ყველაზე მეტად სჭირდება (მოკლე ისტორია სამ ნაწილად თავი 2)

ადამიანი კარგად ვერ აცნობიერებ თუ რახდება შენს ირგვლივ როცა უცნაურ სიტუაციაში აღმოჩნდები. მაგალითად მე ვერაფრით ჩავწვდი რანაირად გადაადგილდებოდა ე.წ სემი და როგორ გადავყავდი ერთი ადგილადნ მეორეში. ცნობისმოყვარეობამ შემიპყრო და სწრაფი მოძრაობით მისი

ხდება ხოლმე ((

ერთი უბრალო დღე იყო, ყოველი შემთხვევისთვის მე ასე მეგონა. ყველაფრი ჩვეულებრივად დაიწყო.. მაღვიძარამ დარეკა და სასწრაფოდ ავდექი, რომ ყველაფერი მომესწრო (თუმცა მაინც ყოველთვის ვაგვიანებდი სკოლაში). ჩემს ფიქრებზე გამეცინა და გარეთ გავიხედე მაგრამ რად

ვინ წარმოიდგენდა? (1)

იმედია დადებითად შეგვაფასებთ ..სულ შემთხვევით გადავაწყდი მის ვიდეოს, მაშინ კონკურსი იყო ასეთი: დონთ ჩარჩ ჩელენჯი ჯორჯია.დავინახე თუარა, დავიშოკე სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით :დ. კომენტარებში გადავედი, მისი კომენტარი ვნახე, შემდეგ მის პროფილზე

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეოცე თავი)(დასასრული)

ფეხშიშველა ატალახებულ და ქვებით გავსილ ბილიკზე მთელი სისწრაფით მირბოდა.ცალი ხელით გოგონას იყო ჩაბღაუჭებული და მისკენ მთელი ძალით ქაჩავდა. გახშირებულ გულისცემას უკვე აღარ აქცევდა ყურადღებას ტკივილს გულში იღშობდა და ცრემლების ნაკადს ყრიდა.უკვე 20

ფსიქიატრიულში ( ნაწილი მეოთხე )

სულ 22-23 პაციენტი ვიყავით ჩემი შემოსვლიდან გასვლამდე, დიდად არ იცვლებოდა ხალხთა მრავალფეროვნება, ყველას პიროვნების ჩამოთვლას არ დავიწყებ , აზრიც არ ექნება, უშვალოდ ვისთანაც კონტაკტი დავამყარე იმათზე განვაგრძობ თხრობას. ერთი რუსი გოგონა შემოგვემატა,

ნიუ ორკდან თბილისში (თავი1)

გამარჯობათ მე ლილე არაბული ვარ 16 წლის,მყავს დედა ნინა არაბული.მამა არასდროს მნახავს დედა არასდროს საუბრობს მასზე.დავიბადე ნიუ ორკში.საქართველოში ბევრი ნათესავები მყავს დედას მხრიდან მაგრამ არავის ვიცნობ.ამერიკაში მყავს ოთხი საუკეთესო მეგობარი

ეშმაკი დედამიწაზე?ხუმრობთ არა?! (12)

სახლში ადრე მივდივარ და ამდენი ხნის განმავლობაში სარკეში ჩემს ანარეკლს თვალს ვუსწორებ. რას ვგავარ სახე გაფითრებული მაქვს თვალები იმაზე მეტად ჩამუქებული ვიდრე ბუნებრივი ლურჯია, თმაზე საუბარი არ მაქვს აწეწილია და უშნოდ დგას არც მანამდე იყო გადასარევი