თუ უშენობა ჩვევად დამჩემდა

და თუ წამზომმა შეწყვიტა რეკვა და მოიცილა ფერები დღემაც, თუ დავივიწყე ნაცნობი ცეკვა და თუ ნათება შეწყვიტა მზემაც, თუ შევეგუე მარტივ დასასრულს და თუ გრძნობებში სხვა დღე გათენდა, დაველოდები გრძნობის აღსასრულს, თუ უშენობა ჩვევად დამჩემდა!

სობრანიე (3)

ხანში შესული ქალბატონი, თბილისის თოვლიან გზებს მიუყვებოდა და აღმართზე ასვლას ნელი ნაბიჯებით ცდილობდა, თავში უამრავი აზრი უტრიალებდა და იმდენად შორს იყო წასული ფიქრებით, ზამთრის სიცივე არ აშინებდა...მოხუცის გარინდული ფიქრები მანქანის სიგნალმა

მოდი!..

მოდი, ვიცოცხლოთ ერთად!.. ჩვენ ხომ აქამდეც ერთად მოვედით.. ცალ-ცალკე გთხოვ აღარ გვინდა.. ვიცოცხლოთ ერთად, სანამ მოვკვდებით!.. მოდი, აღარ გვინდა ზედმეტი დრამა.. არც ეს დაშორება მომწონს ძალიან..

სულის ადამიანები [2]

ესეც მეორე, საცდელი თავი. კომენტარებში დააფიქსირეთ თქვენი აზრი, მჭირდება კრიტიკა ნამდვილად. მადლობა ვინც კითხულობს და ელოდება! ვეცდები იმედი არ გაგიცრუოთ.

სხივი გარდატყდა (პირველი თავი)

ჰოპ. გარდატყდა... რა?! სხივი გარდატყდა. მახვილი თუ ბლაგვი კუთხით?! ეგ არ ვიცი, მაგრამ , მთავარია ,რომ გარდატყდა და გამაღიმა, გულწრფელი გულჩათხრობილობაში არ გადასული ღიმილითისევ ლაკონურად დავწერ მკითხველო, რა ვქნა , სიტყვა შემომეძარცვება ხოლმე ,თან

ჩემო ირა

გაღიმებაც ვერ მოსაწრო ტკივილსგან ვერც იყვირა როგორც თოვლი შემომადნა ხელში ჩემი ციცქნა ირა ჩემთვის უნდა დაიწყევლოს აღდგომა და ყველა კვირა მე მიწაში უნდა ვეგდო შენ ცოცხლობდე ჩემო ირა

თვალები (1 ნაწილი)

იმედია მოგეწონებათ ...თვალები... მე მის თვალებში ჩავიხედე და თითქოს მისი სული დავინახე. ნეტავ რატომ ჩავიხედე მის უძირო, ლურჯ თვალებში, რომელიც ყველას ატყვევებს? მე კვლავ მახსოვს მისი ღიმილი, ღიმილი რომელიც სამუდამოდ აღიბეჭდება ჩემ გონებაში. მე ისევ

მგოსნებიდან არც კი ვიცი ვის მივბაძო

მგოსნებიდან არც კი ვიცი ვის მივბაძო შოთას შრომა, აკაკი თუ ვაჟა ვაქო ბარათაშვილს და ჩვენს ჭკვიან გალაქტიონს როგორ ვკადრო და სიტყვები მათ მოვპარო ვწვალობ ვეძებ სააქაოს მე სამყაროს

სვანი (თავი 2) ultrix

მოკლედ დიდი აურზაური მოყვა ამ ისტორიის გამოქვეყნებას , გეტყვით კიდევ ერთხელ მწერალი არ ვარ, უბრალოდ საინტერესო (ჩემთვის ) ისტორიებს ვდებ ამ საიტზეც , წაიკითხეთ და ისიამოვნეთ სამწუხაროდ ამ ისტორიის ავტორი არ ვიცი ვინაა სიყვარულით თათია :-)

Dream! (7თავი)

_ხო გისმენთ აბა! (გიო) _მოკლედ არ ვიცი როგორ გითხრათ მიჭირს ამაზე საუბარი , თქვენ ყველა ანას უყურებთ როგორც დას, მე კი ასე არ ვარ ! მაგრამ მე თქვენი ძმა ვარ ,ვიცი რომ გაჭირვებაში არასდროს დავტოვებთ ერთმანეთს ნუ ყოველშემთხვევაში მე ასე ვფიქრობ და ასე