სიყვარული თუ შურისძიება? დასასრული

მეტი ღარაფერი მითქვამს წავედი და უკან აღარ მომიხედავს, ალბათ იმიტომ, რომ მეშინოდა ტირილი არ ამვარდნოდა. რადგან იქიდან წამოსვლა გამიჭირდებოდა. მაშინვე სახლში ავედი და თითქოს სუნთქვა დავიწყე. საღამოსთვის მოვემზადე და მეცადინეობა გადავწყვიტე, რადგან ამ

ქალი

დაჩაგრული, სულელი, უსარგებლო ! თუმცა მაინც ყველაფერი მისია ილუზიით შენახული სატანჯველი წლები, დარდი, მოლოდინის სხივია !! უფრთხილდება, ეფერება, ენატრება ბოლოს სულში ჩაადნება სანთელი ცრემლის კვალი ლოყებზე რომ დასთამაშებს ეს წვიმაა, თბილი წვიმა

შენი სიყვარულის ფობია მემართება (8)

დილით ტელეფონის ხმამ გამაღვიძა. - გაიღვიძე დადა დაგვაგვიანდება. ( ლენა ) - რა? - სკოლა გველის სკოლა, ადექი მალე. ( ლენა ) - მეღადავები გოგო? რა სკოლა? დამაძინე.

ჩემს ვენებში [3]

ვერ გეტყვით, რომ დიდი ხანი მოუწია ცოტნეს ბიძაშვილს საავადმყოფომდე მოსვლა. დაზაფრული ადევნებდა თვალს გიჟივით შემოვარდნილ სანდროს ანაბელი და თვალის გუგები უფრო და უფრო უფართოვდებოდა გაოცებისაგან. არც კი შეუხედავს გოგონასთვის, რაიმეს თქმაზე ზედმეტია

ტუჩების სიქალწულე...

აქ თუკი ვერა მომავალში შევხვდებით მაინც, მე შენთან ყოფნას ვერ ვუწოდებ შეცდომის კიბეს, ჰო! ამ კიბიდან აუსვლელად ჩამოვხტი, მაგრამ მახსოვს... ტუჩების სიქალწულე შემოგაფლითე. ნეტავ ვინ თქვა, რომ სძულდებათო რადგან ტოვებენ, ან მიტოვებულს დამტოვებლის

ფრენსის სკოტ ფიცჯერალდი - დიდი გეთსბი

ყრმობისას, როცა კაცზე ყველაფერი დიდ შთაბეჭდილებას ახდენს, მამაჩემმა დამარიგა და დღემდე მახსოვს მისი სიტყვები. – გაკიცხვა თუ დააპირო ვისიმე, - მითხრა, - გაიხსენე, რომ ამ ქვეყნად ყველას შენებურად არ უცხოვრია.

მაია ბადალი - ალქაჯები

ალქაჯები მთელი ცხოვრებაა მე ვებრძვი ფერებს, მდუმარედ ველი საიდუმლო სამყაროს აღქმას, ჩემი ვედრება უიღბლოთა წვეთია სისხლის და ვეღარ ვუძლებ უსასრულოდ ამ სისაძაგლეს, მე აღარ ძალმიძს, ავიტანო მგზნებარე შიში, ტანჯვა- სამყაროს მართავს სანახევროდ ბოროტი

პრიზი თუ განაჩენი?! -2-

''-აბა, გვირაბიო? ჯოჯოხეთიო, სამოთხეო?-ვერ მოითმინა და განაწყენებულ ქალს მაინც გამოელაპარაკა. -ეს ხომ მთლად ის ქვეყანა არაა. ჩვენ სადღაც მიჯნაზე ვართ. იქაურობას არც მე ვიცნობ.-მოხასიათდა ტაისია.-ნახე, ეს ადელაინია. მისი ფესვები საფრანგეთშია, მაგრამ

უცნობი სარკეში //11//

ქუჩა-ქუჩა დადიოდა და სამსახურს ეძებდა, იმ დეგენერატის გამო ახლა უმუშევარია და მის მდგომარეობაში კიდევ ძალიან ბევრმა უთხრა სამსახურზე უარი. იმედ გადაწურული მივიდა სახლში და თვალები კეფაზე აუვიდა როცა მამამისთან მოსაუბრე ქალდანი დაინახა. ლინდა

..სიმართლე ჩემი!

მე თანამგზავრად სიმართლე მახლავს.. სიმართლე, ყოველთვის ყველაფრის მთქმელი!.. როცა ცხოვრება მძიმედ მაწვება და არავინ მყავს ნუგეშის მცემი.. როცა გავურბი ჩემს ბედს ან წერას და არავინ მყავს რაიმის მთქმელი...