სიყვარული თუ შურისძიება?(მეჩვიდმეტე თავი)

სახლში მივედი და მაშინვე ჩემს ოთახში შევვარდი. ხმას ვერარ ვიღებდი, ვეღარც ვტიროდი, უბრალოდ მოჩვენებასავით დავდიოდი. ოთახში შევედი, საწოლზე დავწექი და ჭერზე ერთ წერტილს მივაშტერდი. ცოტა ხანში კარზე კაკუნი გაისმა. ხმის გაცემის სურვილი არ მქონდა. კაი

ყველანაირი ფოტოები

იმედია მოგეწონებათ ...მიყვარხართ ყველა..“სიყვარული ერთადერთი ზღაპარია, რომელიც არ იწყება სიტყვებით “იყო და არა იყო რა”, მაგრამ ამ სიტყვებით კი მთავრდება” – ლობერგერი “სიყვარული ცვარია ცისა, რომელიც ბუნებამ ჩაგვიწვეთა ცხოვრების ფიალაში, რომ მით

სხვისი მისაბაძი რა მჭირს, – თვარა, – კი!..

* * * ტა, ტა, ტა, ტა! რანაირად ბრდღვინავს არაგვი! ხო, ხო, ხო, ხო! – ხმელეთს როგორ ეხეთქება ზღვა! არა! .სხვისი მისაბაძი რა მჭირს, – თვარა, – კი!. სხვა როცა მე შემომნატრის, მე მივბაძო სხვას?! მე – პატრონმა, მე – პატრონმა ამისთანა ზღვის, მე – პატრონმა,

ბამბის ნაყინი! 2

-რა ღირდა? -ფასს რა მნიშვნელობა აქვს? -უნდა დაგიბრუნოთ,-ნენეს ნათქვამზე მამაკაცს ხარხარი აუტყდა -რა უნდა დამიბრუნოთ,ტასოს ვუყიდე,თქვენ რა შუაში ხართ,-დასერიოზულებულმა თქვა და გოგონას დახედა,-შეხვედრამდე, ჩემო ლამაზო,-თვალი ჩაუკრა ტასოს -შეხვედრამდე

თავისუფლები (ეს მხოლოდ დასაწყისია)

ლექსანდრე ავალიშვილმა უჩვეულოდ ცარიელი სკოლის დერეფანი გაიარა და მისი კლასის კარი დაუკაკუნებლად შეაღო.წვიმის წვეთებს მისი შავი თმები მწვანე თვალებზე ჩამოეშალა.მიხვდა ,რომ სწორი არჩევანი არ იყო დილით Facebook-ზე "ჩათავი". -ავალიშვილი ! ოცი წუთით

უიღბლოს დღიურები (16-19 მაისი) +18

დღიურის დღევანდელი ნაწილი შეიცავს უცენზურო სიტყვებს და სცენებს და ძალიან გთხოვთ ვინც ხართ 18 წელს ქვემოთ ნუ წაიკითხავთ დღიურის დღევანდელ ნაწილს, გმადლობთ ყურადღებისღვის!

უთუოდ დამიბრუნდები

იცი? რაც ჩვენ დავშორდით მას შემდეგ აღარ გამიღიმია, გულწრფელად,თორემ ისე დამაჯერებლად მოვირგე მომღიმარის იერი. ვთამაშობ...ვთამაშობ, და არც კი ვიცი გამომდის თუ არა. ამ უსაშველო და და

გვირილებით მოვირბენ შენთან... (თ.ჯ)

მე გაზაფხულზე გვირილებით მოვირბენ შენთან, მოგიტან ვარდებს, ყოჩივარდებს მოგიტან ჩემო... მოვალ უმზეოთ, აპრილის თვეს მოგიყვან ჩიტებს, და დაგაჯერებ, რომ ბავშვები კვლავ მოჰყავს წეროს!

ჩემო გულის ფრიალო

ავიტან ყველა სიძულვილს, ავიტან ყველა გოლგოთას, ოღონდაც შენ ერთს მოგწონდე, შენ ერთს გიყვარდე ოღონდაც.

ტკივილი წავა და ბედნიერება მოვა (თავი 5)

თუგინდა წავიდეთ სხვაგან სხვა ქვეყანაში გადავსახლდეთ. ისინი ამშვიდებნენ, თუმცა იცოდნენ რომ ეს ანაზე არ მოქმედებდა. ის როგორ ტკივილს გრძნობდა ღმერთმა იცის. ანი ადგა სააბაზანოში გავიდა, კარი ჩაკეტა. წყლის ქვეშ იდგა და ვერაფერს გრძნობდა, ვერაფერს.