მტირალა გოგონა მდინარის პირას

-ისევ აქ ხარ? -როგორც ხედავ,ჩემი ნავსაყუდელი აქ არის -და ისევ ტირი? -კი და ასე ვიქნები სამარადისოდ სანამ მსოფლიოში ბოროტება იმეფებს -კი მაგრამ სხვისი ცოდვების გამო შენ რატომ უნდა იტანჯო? -იმიტომ რომ მათ არაქვთ უნარი საკუთარ დანაშაულს მიხვდნენ ან თუ

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(3)

მხოლოდ ახლა დააკვირდა გაბრიელი ლიზას.იქნებ ის სულაც არ იყო უბრალოდ გასართობი თოჯინა.ხვდებოდა რომ ასე ადვილად მას ხელში ვერ ჩაიგდებდა.მისი ცეცხლისფერი თმები და ნისლისფერი ქამელეონი თვალები პირდაპირ აოცებდა.მისი თავისუფლება ხომ საერთოდ აგიჟებდა.მისი

სექსუალური ფეხბურთელი (3)

რა დროს ჩამეძნა თვითონაც არ ვიცი...დილით როცა გავიღვიძე ისევ იმ კაბით მეძნა ნელა წამოვდექი და აბაზანაში შევედი,ცხელი შხაპი მივიღე ცოტა გონს მოვედი მართალია არ დამილევია მაგრამ ტირილისგან სახე შეშუპებული მქონდა და ცოტა დაღლილიც ვიყავი. სამზარეულოში

ქმრის ვალი გავისტუმრე (3 თავი)

--ნათიას მოვყევი, მთხოვა გამომეყვანა და უარი ვერ ვუთხარი, რა ვიცოდი შენ თუ იყავი წუხანდელი დაზარალებული!- ხელი გადახვია ნათიას და ახლოს მიიზიდა. რაზეც ბესოს უფრო მეტად მოექუფრა სახე ---ააა, თქვენ შეყვარებულები ხართ?- ნიკამ ნათიას გადახედა ღიმილით

პირველის ირონია (2)

არ ვიცი როგორ მოვახერხე, რომ მეყიდა გერმანიის ერთ–ერთი გავლენიანი პოლიტიკოსისგან მოპარული მანქანა, მაგრამ ფაქტია მოვახერხე და ამ ჩემი მოხერხებით ზუსტად ოთხი საათი ვუძელი სოლიდურად ჩაცმული, სიმპათიური მამაკაცის ირონიას. არც ის ვიცი, ასეთი ახალგაზრდა

ჯადოსნური ღამე

თოვდა, ისე ლამაზად თოვდა ,რომ სული შეგეკვრებოდათ დიდხანს რომ მიგედევნებინათ თვალი. იდეალური საღამო იყო პირველი იანვრისთვის. ცოტაც და თოვლის საფარი მუხლის სიმაღლეს მიაღწევდა. ამ სითეთრეში ორი შავი წერტილი მოჩანდა, სილუეტები ხელჩაკიდებული მოდიოდნენ,

თეკლა იორდანიშვილი - 77/50-ზე

მოთხრობაში გადმოცებულია, ცნობილი მოცეკვავე მია პავიჩის ცხოვრების ისტორია. მოქმედება ვითარდება 21 საუკუნის თბილისში. დეტალურად არის გადმოცემული არაჩვეულებრივი მეგობრობის ამბავი, ისტორია, რომელმაც თოთოეული გმირის ცხოვრება შეცვალა.

ჭირვეული სტუმარი (10 თავი)

მეათე თავი როგორც იქნა მოვედი სახლში, ძნელი წარმოსადგენი არ უნდა იყოს, როგორ შემხვდებოდნენ, სიცილით, სიხარულით, ცრემლებით, ფერებითა და მსუბუქი საყვედურებით. თუმცა გამოვაცხადე თუ არა, რომ ერთი კვირით ვრჩებოდი, დედაჩემის გული ოდნავ მოვიგე. - შენი

თუ კი დაბრუნება გიწერია.... (თავი5)

........ ბავშვთა სახლში ტკბილეულით და სხვადასხვა სასუსნავებით დატვირთული მივიდა.. როგორც უწინ, ახლაც პირველი ნინა შეეგება, ბელამ გაუღიმა, ხელში აიტაცა და ჩაკოცნა.. - ბუშტო, არ მოგრნატრეე? - ჰკითხა პატარას და დასვა - კი ბელუშ, ჯალიან - დაიჩლიფინა

შეშლილი სიყვარული (თავი პირველი)

ახლა საკუთარ თავზეც ბრაზობდა რომ გოგოს ასე უხეშად ელაპარაკა ბოლოსდაბოლოს ამდენხნიანი მეგობრობა აკავშირებდათ ერთმანეთთან. თანაც ნინე და ლილე ორივე სიცოცხლეზე მეტად უყვარდა. მითუმეტეს რომ ბიჭს არც დედმამიშვილი ყავდა და არც ოჯახი მათ გარდა ვინაიდან