ისევ ჩემი იქნები

ცხელი ზაფხულიც მოგვადგა, როგორც იქნა სკოლა დავამთავრეთ, უკვე 18წლისები ვართ და წელს უკეთ დავისვენებთ..... ჩემი ერთერთი ძმაკაცის და თანაკლასელის, გელას სოფელში კივდივართ ბიჭები..... მე გიგო ნუკრი და გელა. ნუკრი: აუ ნიკა შუშას ცოტა აუწიე რა....

ჩემი ბრალია (გაგრძელება)

-თუ ფიქრობ რომ ძალა გამოვიყენე შენ რატომ არ მიჩივლე ? -ნაძირალა ხარ! -რატომ ? მგონი ლოგიკურ კითხვას ვსვამ , თუ ფიქრობ რომ გაგაუპატიურეს რატომ არაფერს აკეთებ!

არჩევანი (7)

– იცით უფრო იტალიელს გავხართ იერით თან ეს.. ჩაცმულობა.. – ხო, ალბათ იმიტომ დამეტყო, რომ უკვე წლებია იქ ვცხოვრობ. – გასაგებია, რას მიირთმევთ? – კაპუჩინოს.- უპასუხა გოგონამ და მიმტანიც ყავის მოსამზადებლად წავიდა.

წმინდა ნაპერწკალი

წმინდა ადგილი ხომ იმ სისპეტაკითაა გამორჩეული, ერთ საეჭვო ბოროტ ზრახვასაც რომ არ გააჭაჭანებს ირგვლივ. გალავანს მიღმა სამყარო არსებობდა,ალბათ, უფრო ზეციერი, რადგან არნახულ მთებსა და ბორცვებს სიმწვანეში ჩაეფლოთ არსებული სიწმინდეები.

ჰორიზონტამდე ( სრულად )

- გთხოვდი არ შემხებოდი, გეხვეწებოდი რომ თავი დაგენებებინა, ცუდად ვიყავი, ფიზიკურადაც და სულიერადაც, შენ კი... შენ არაფერი გესმოდა, მხოლოდ შენი ცხოველური ვნების დაკმაყოფილებას ცდილობდი, უმოწყალოდ ჯიჯგნიდი ჩემს სხეულს...

მწვანე ლაქა

Ზოგიერთი ადამიანის ცხოვრებაში რამდენიმე სუსტი წერტილი არსებობს, ასეთი სუსტი წერტილი სულ ორი გამაჩნია: ორივეს თავისი ფერები აქვს, ორივე წერტილი ჩემი ცხოვრების ამბავს ჰყვება,ამ ორ წერტილს დავუტოვე ჩემი ცხოვრების მოედანი სათამაშდ ჩემდაუნებურად...

მარტო'სული 18 თავი

-რა უაზრო კითხვებს სვამ?-გაბრაზდა თორნიკე-მე და შენ ძმები ვართ! იმდენი ხანი შეგიძლია დარჩე რამდენი ხანიც მოგინდება, ეს სახლი შენიცააა

ოცნებებთან ასე ახლოს (დასასრული)

ორი დღე არ გამოჩენილა ანიტა საავადმყოფოში, არც დანისთან, ყველაფრის დაჯერება შეეძლო ლექსოს იმის გარდა , რომ მის საყვარელ ადამიანს შეეძლო ასეთი გულგრილი ყოფილიყო პატარა ბიჭის მიმართ რომელიც მომდევნო ორი ღამე მხოლოდ ანიტას არ მოსვლის მიზეზით

ჩემ შესახებ ორიოდე რამ

ამბავი გოგოზე რომელიც მოყვება თავის ცხოხვრების შესახებ რომელსაც ძაან უყვარდა წერა, გართობა მეგობრებთან ყოფნა იყო ლაღი და უცებ 5 წლიანი პაუზა ქონდა ყველაფერს მოწყდა და ჩაიკეტა ეხლა ცდილობს დაუბრუნდეს ყოველივეს

წახდენილი ოცნება

ჯერ კიდევ 90-იან წლებში სერგოც ერთ-ერთიმათთგანი იყო ვისაც დალხენილი ცხოვრება არ ჰქონია, თუმცა ცხოვრების იმ ეტაპზე, როდესაც სკოლა დაამთავრა ჰქონდა შანსი მიეღო განათლება, რასაც დღეს უმაღლესს ვუწოდებთ. მთელი ბავშვობა უნდოდა მოსამართლე გამხდარიყო.