უნდა წავიდე 10-11-12
საშინელი დღეების მნიშვნელობას ცხოვრების ამ ეტაპზე ჩავწვდი, დაპროგრამებული ვაკეთებდი ყველაფერს და საერთოდ არ მქონდა გაცნობიერებული ის ფაქტი, რომ დედა აღარ იყო... ყველაზე მეტად მტკიოდა ის, რომ მან არ იცოდა თუ როგორ მიყვარდა ყველაფრის მიუხედავად და არცრა ვქნა
რა ვქნა, მაპატიე, მგონი მიყვარდები ჩემდა უნებურად სულში მივარდები, როცა ჟრუანტელად ტანში დამიარე ხრავე, ჯოჯოხეთის კარი გავიარე რა ვქნა, მაპატიე, მგონი მიყვარდები შვების სათხოვნელად ღმერთთან მივვარდებიგავისეირნოთ?! გარე განათება ჩაქრა.... (3)
მე გაუბედავად შევბრუნდი მისკენ. ხელები ძირს ქონდა ჩამოყრილი, თავი მარცხენა მხარეს გადაეწია და რაღაცნაირი სევდით და მოლოდინით სავსე თვალებით მიყურებდა.. რამდენიმე წამი ვუყურე. ადგილიდან არ იძვროდა, ბოლოს კი ინსტინქტის მონა გავხდიმხოლოდ მთებშია ბედნიერება -5-
ნელ-ნელა გავახილე თვალი და შევხედე საათს, უკვე 12 საათი იყო. პირველად დამეძინა ამ დრობამდე. ავდექი მოვიცვი ხალათი, ფარდა გავაფარე რომ მზის სხივები შემოსულიყვნენ ოთახში და ვხედავ წებოვან ფურცელს მინაზე წითელ გულს, რომელზეც წერია:მე და შენ ამ დედამიწაზე ტკივილით(სრულად)
-მოვალ მარიკო მოვალ.გაუთიშა,მაგრამ ვერ მოისვენა გული საშინლად აწუხებდა ასე მაშინ ემართებოდა რამე ცუდი თუ ხდებოდა,ეშინოდა ვერაფრით ვერ დაიძინა და ისევ სანდროს დაურეკა-სან მოდი რა ჩემთან-მოვდივარ.გაუთიშა და ხუთ წუთში მანქანის ხმაც გაისმაბედის ირონია (სრულად)
-მიყვარხარ,მარიტა-მანქანიდან გადმოსვლისას ჩასჩურჩულა გიორგიმ,შეეძლო,ხმამაღლა ეთქვა,რადგან არავინ იყო მათ გარშემო,მაგრამ მაინც ჩუმად უთხრა,არ უნდოდა,რომ მარიტას გარდა ვინმეს მოესმინა ეს სიტვები..ის ხეზეც..თითქოს გიყვარდი
თითქოს გიყვარდი, ერთ წამს მეზმანა,თუ მომეჩვენა, უკვე არც ვიცი.ვერასდროს წარმოვიდგენდი ასე თუ მეტკინებოდა,ფიქრებში,გონებაში და საერთოდ ყველგან ხარ.როდესაც ვიწამე რომ გიყვარდი რამოდენიმე დღე ნეტარება იყოჩემი სევდიანი ისტორია (სრულად)
მივუყვები ნისლიან ქუჩებს და მიკვირს რამ გააჩინა ამ დროს ეს ნისლი, თებერვლის 10-ში,შუა ზამთარში.სიცივით მობუზულან ხეები,ქუჩები, ლამპიონები, ქალები და ბავშვები. ავტობუსში ავდივარ და ვიკავებ ადგილს. მინას მიყრდნობილი და ყურსასმენებშირთულია კიდევ ენდო 11
-მარიამ,შეიძლება მოგეხვიო? გოგონა დაიბნა თუმცა თანხმობის ნიშნად თავი დაუქნია და ალექსანდრეც მოეხვია,მთელი ძალით.მთლიანად შეიგრძნო,გოგოს სურნელი,რომელიც თავბრუს ახვევს და ჭკუიდან გადაჰყავს. -ვგრძნობ რომ ძალიან მიგეჯაჭვე,მჭირდებიისევ ტვილდიანი... (6)
საშინლად გათოვდა.....არ ვიცი ეწყინა თუ გაუხარდა სვანეთს ჩვენი ჩამოსვლა მაგრამ ფაქტია რომ ახლა გარეთ მარტო გიჟი თუ გავა ხო და ჩვენ როგორც გადარეულები გადავწყვიტეთ გარეთ გავსულიყავით და გვეგუნდავა. ძალიან თბილად ჩავიცვით და თოვლში გავვარდითტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.

ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.