დედას

დედა დღეს შენ ჩემს გვერდით ხარ მაგრამ არასდროს გაფასებ იცი რა რთულია როცა შენს ცრემლებს ვუყურებ? მეც მეტირება ხოლმე საშინლად მეტირება ალბად ვერასდროს მივხვდები რამდენს ნიშნავ შენ ჩემთვის რამდენად ძვირფასი ხარ... ერთადერთი შვილი და ასეთი ცუდი?

ის... ნაწილი 1

დამძიმებული ქუთუთოები ოდნავ გავახილე, ისევ დავხუჭე მერე ისევ ნელა გავახილე და წამოვდექი. საათი თომეტს უჩვენებდა.წამოვდექი და ყავა დავდგი, რა კარგია კვირა ,დასვენება ძილი გავიფიქრე და სიამოვნების ჟრუანტელმა დამიარა ყავის სურნელზე. ფარდა გადავწიე და

შენთან მინდა (2)

ანდრია კალანდაძე, 25 წლის, ბიზნესმენი.. თხუთმეტი წელია გერმანიაში ცხოვრობს, უძღვება მამის , ბატონი მამუკა კალანდაძის კომპანიას... დედა ნატო მაჭავარიანი... ყავს უფროსი ძმა ცოლ-შვილიანი და ყავს არაჩვეულებრივი დეიდაშვილი კერძოდ ნინუცა

უცნაური პოეტები

ოჰ, ეს პოეტები, ხალხი უცნაური, ყოველ შეხედვამდე წამებს დაითვლიან, ჩანთა სევდით სავსე, უცხო მოგზაური, მანძილს უსასრულოს, სტროფად გაივლიან. ოჰ, ეს პოეტები, მართლაც უცნაური, ნამდვილ სილამაზეს გვერდს ვერ აუვლიან, მათთვის მერე ყველა ხდება უსახური,

ზედმეტად სექსუალური (სრულად)

ქალს ჰქონდა რაღაც ისეთი,რითაც ძლიერ იზიდავდა კაცს...ეს რაღაც უცნაური ლტოლვა იყო,დაუცხრომელი ვნება რომელსაც მამაკაცი განიცდიდა ქალის მიმართ.დიდი იყო სურვილი რომ მის სხეულს დაჰპოტინებოდა და მისად დაეგულა,შეეგრძნო ქალის ტუჩების სიმხურვალე,ქათქათა კანის

ემა (მესამე თავი)

-დილამშვიდობის.-თქვა გოგონამ და გაიღიმა -პატარა მაიმუნო-უთხრა ემამ დას და ცვირზე უჩქმიტა. -დღეს წავიდეთ სადმე?-თქვა ნინიმ და თვალები მოიფშვნიტა -არვიცი არმგონია შევძლო-უპასუხა ემამ და ფეხზე წამდგა -კაი რა

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (8)

-დაგეხმარები აბა რასვიზავ(ლუკა) -ფრანებით ანგელოზო რომ დავუწეროთ და ბევრი ფრანი გავუშვათ მიწაზე ცეცხლოთ გული და მიყვარხარ დავუწეროთ და ხო კიდევ ბევრი ბუშტები და ვარდები საგვჭირდება რომელიმე ჯგუფს დავურეკოთ და ვუმღეროთ რასიტყვი? გაოცებული მიყურებდა

ოჰ,ნიუ-იორკ, ნიუ_იორკ....

გარეთ საშინლად წვიმდა,მთელი ნიუ-იორკი წყალს მიჰქონდა ყველა სადღაც მიიჩქაროდა, წვიმას გაურბოდა,მაგრამ მე არა მხოლოდ მე ვიყავი თავსხმა წვიმაში ერთ ადგილას გაყინული და კიდევ ერთი აუხსნელი უარის გამო ვიტანჯებოდი,ღმერთო რატომ?ამდენი იმიტომ ვისწავლე,რომ

ბიჭი სახელად 66-33-XX (5)

ჩურჩულით ვთქვი: -„ვიცოდი, რომ შენ იყავი“... დავამთავრე თუ არა წინადადება, ვაჩე ტუჩებზე დამწვდა და ისე გამალებით მაკოცა, თითქოს წლების განმავლობაში გეგმავდა ამას და როგორ იქნა აასრულა ჩანაფიქრი... ციებ-ცხელება დამემართა... შიგნიდან მცხელოდა...

სექსუალური ბოსი! [დასასრული]

-კაწ არ ვიცი რა ვქნა– თავის ქნევით ამბობს და საწოლზე ვარსკვლავის ფორმაში წვება. გონება ისევ უფრთხის და იმის განხილვაშია მისცეს თუ არა შანსი, რომ მისი შეცდომა გამოასწოროს. –რა კითხვაა?– შეიცხადა კატერინამ– რასაკვირელია უნდა მისცე შანსი, გონებას ნუ