არასწორი გმირი [თავი მე7 დასასრული]

ელი გაოგნებული იყო იმ სიტუაციით რაც სოფელში დახვდა, მონადირეს გახედა და მშვიდად კითხა. -აქ რა ხდება? -სანამ შენ არ გეცალა ჩვენ გავიგეთ რომ მეფე მალე შემოგვიტევდა ამიტომ თავდაცვუშტვის მოვემზადე.

სამოთხე

უკვე დიდი ხანია ოჯახური ვახშამამი ოჯახურს აღარ გავდა . შვილები რომლებსაც მამის ეშინიათ, ცოლი რომელიც ყოველ წუთს მზადაა შენიშვნისთვის .

სიცრუე,რომელიც არ ვიცოდი 11

ისევ შევბრუნდი წასასვლელად ,მაგრამ სანამ ნქბიჯის გადადგმას მოვასწრებდი დაიხარა მხარზე გადამიკიდა და მანქანაში რასაც ქვია ჩამტენა.

შეხვედრა წარსულთან (თავი 10)

-ორ დღეში ბათუმში მივდივარ და რომ ჩამოვალ აუცილებლად - გამიღიმა და ლოყაზე მაკოცა. -პირობა პირობაა - გამეცინა და თითი დავუქნიე. - როდის ჩამოხვალ? -მალე - გამიღიმა და მანქანაში ჩაჯდა.

დასაწყისი ( 8 )

- არაფერი განსაკუთრებული არ მოხდება, გარდა იმისა რომ დღეიდან აქ იცხოვრებ ჩემთან ერთად, ჩვეულებრივად ივლი სამსახურში, ისწავლი და არავის მისცემ უფლებას რომ ჩვენს ცხოვრებაში ჩაერიოს...

ჩანაწერი

დათოვლილუ ქუჩები,ფიქრებში ჩაძირული გოგონა,ფინჯანი ჩაის ისტორია და სურვილი თოვლში დაკარგვისა და მასთნა ერთად გაქრობისა.ეს იმ გოგონა ფიქრებია ,რომელიც ფანჯარასთან მჯდომი არემარეს გასცქერის

მოწყვლადი

დააქვს უბით. სამი წლის ვიყავი, გავიგე,-თავი ჩამოიხრჩოო, მას მერე ვეტრფი სიცოცხლის ამ აქტს, თერაპიულს, ნაზს, ბოლო წამებში სასოწარკვეთილს, უბედურების წამალს. ვიცი, დიად სახელს ამოფარებული დიადი შეცდომა ვარ, მე ვარ ისტორია, განმეორებადი, ნაკლული.

თავნება ქალბატონი (თავი 9)

ყველანი თათასთან იყვნენ,ბინაში.თემო და ევაც კი,ანდროს ელოდნენ,რომელმაც დიდხანს არ დააყოვნა და მალევე გამოჩნდა: -რა ხდება რა შეკრებაა?-გაუღიმა მისაღებში მყოფ მეგობრებს და ევას მიაჩერდა,რომელსაც არ იცნობდა.

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/21 დასარული}

მისაღებ ოთახში კი ისეთი ჟრიამული დახვდა ნანოს, რომ სოხაძის სახლში ერთ დროს წარმოუდგენელიც და შეუსრუებელი მისაც იყო, თუმცა მომავალში ყოვედღიურობად ქცეული ფერები..

დასაწყისი ( 7 )

- გასაგებია, ყველაფერი გასაგებია, ანუ დღეიდან შენ შენთვის, მე ჩემთვის? დარწმუნებული ხარ რომ ეს გინდა? -ელენეს გასაკვირად ალექსს სახიდან ღიმილი არ შორდებოდა...