საკურა ჰარუნოს ახალი შარინგანი (3-4)

მოიცათ რა უნდა გავაკეთო?! კაკაში უკვე ოცი წუთია ცდილობს აუხსნას სასკეს რამდენიმე მნიშვნელოვანი ფაქტი : პირველი ის რომ “საკურას ახლა შარინგანი აქვს “ და მეორე “ ის რომ ახლა საკურა მისი მისწავლეა” . ყველა საუბარი ბოლოს საკურასთან მიდიოდა , ახლა ის ხომ

მამაკაცების სუსტი წერტილები ზოდიაქოს ნიშნის მიხედვით

თევზები განსაკუთრებით მგრძნობიარეები არიან მაშინ, როცა ვინმე მათ შინაგან სამყაროს, გატაცებას ან ჰობის იგდებს აბუჩად. ამასთან ერთად, არ უნდა უკიჟინოთ მას, რომ ხელმოცარული და უხერხემლოა. რომც არ იყოს რეალურად ასეთი, შესაძლოა თქვენმა შეძახილმა უბიძგოს

ეშმაკი და ანგელოზი მეჩვიდმეტე თავი

ყველანი მისაღებში ვისხედით და დღის გეგმებს განვიხილავდით. -აუ დღეს დავისვენოთ და ხვალ დაგათვალიერებთ სვანეთს მოსულა?.(დემე) -ხო კაი ჩვენც დაღლილები ვართ.(ნინი) -მოდით რაამე ფილლმს ვუყუროთ.(ქეთი) -საშინელებას.იმწუთასვე წამოიყვირა ლევანიმ. -აუ მერე

Dark side of Blood.3(დაე იყოს ბნელი)

მე და ბობი ჩაბნელებულ საკანში ჩაგვაგდეს,მანამდე კი ტრანკვილიზატორების დიდი დოზა გაგვიკეთეს,ძალის წასართმევად. -ბობი,რა ჯანდაბა მოხდა ყველაფერი მომიყევი.-გზნეულივით წამოვიყვირე მე. -მე,ძალიან ცუდათ ვარ!მაპატიე!-ამოიბლუკუნა ბობიმ,მთლიანად

ბედისწერას ვერსად გაექცევი -6-

კარები გაიღო. ანის წინ იდგა უსიმპატიურესი ბიჭი, რომლის უძირო ცისფერმა თვალებმა მისი ყურადღება მიიქცია. ანი ოცნებაში გადაეშვა,მაგრამ მალევე დაბრუნდა დედამიწაზე. -მოდი. გაუღიმა ალექსანდრემ. ანის მის ღიმილზე გული აუჩქარდა და გახევდა, მაგრამ უცბად

ვითომ ძმა

უკვე ერთი კვირა გავიდა რაც ლევანთან და მის შვილებთან ერთად ვცხოვრობთ მე და დედა.ისე არ მეგონა ასე თუ მომოწონებოდა ჩვენი ერთობლივი თანაცხოვრება.თემო და თინა ძალიან საყვარელი ბავშვები არიან.ასე მოკლე დროში მოახერხეს და თავი შემაყვარეს თავი

ალექსი (სრულად)

მზე ღრულებიდან მორცხვად იჭყიტებოდა და სხივებს უფრო დიდი სიძლიერით აგზავნიდა დედამიწისკენ. ღრუბლების მასაც ნელ-ნელა ნებდებოდა და სხივებს ნებას აძლევდა მასში გაევლოთ, თენდებოდა. ნელ-ნელა ეპარებოდა სინათლით სავსე ყვითელი ჩამუქებულ ქუჩებს.

მოუხერხებელი გამომძიებელი 2

მაგრამ, ცოტახნით გადაიდო დანიშნულების ადგილას მისვლა. ვიღაცას ვეჯახები და წყალი მესხმევა. მგონი, დეჟავუ მჭირს. გუშინ ვირაცას შევეჯახე, შემდეგ ყავა გადამესხა. აი, ახლაც იგივე ხდება, ოღონდ იმ განსხვავებით, რომ შეჯახების ობიექტი სულ სხვა ვიღაცაა. ვინ?

მე შენი...

და ქარებს ვფანტავ ზღვაში. სიჩქარე მკლავებს გადასდის ნელში, მეც გეფერები ტყის ძირას მთაში. მე შენი ტბები, ფსკერი ვრცელი და ვრცელი, შიგნით ისხამენ სხეულებს ფრთები, და მესმის სუნთქვა შენი, ნელი.

დროებითი ბედნიერება (სრულად)

მან კი გაიცინა. ვგრძნობდი უკან როგორ მომყვებოდა უცნობი, უცებ შევტრილდი და ჩავეხუტე. ძალიან ძლიერი გავხდი, რაღაც დამემართა, მაგრამ არ ვიცი რა. ვილაპარაკეთ, ვისეირნეთ, მაგრამ სახლში წასვლის დროს ცოტა მაწყენინა, ვიცოდი რომ სხვა გოგოსთან აპირებდა