სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი XV)

-შენ საზიზღარი ადამიანი ხარ ვინც კი როდესმე მინახავს! -უფრო საზიზღარს ვეღარასდროს ნახავ,გპირდები-არ წყვეტდა თავისას მამაკაცი -მძულხარ!-ღონემიხდილმა ამოიბუტბუტა და მკლავებში ჩაესვენა -არა,ელენა,შენ არ გძულვარ,შენ ისევე როგორც მე გიყვარვარ! -

შარიდან შარში 10

საღამოს შვიდზე ჰქონდა დაგეგმილი რატის თავის დაბადების დღის წვეულება, დილიდან ვერ ვიყავი გუნებაზე ღმერთმა იცის დღეს რამოხდება ლოგინიდან მძლივს წამოვიზლაზნე, საათს რომ შევხედე თორმეტისნახევარი იყო.

მოლოდინი ! (6)

მანქანა მოსცილდა მის ჩრდილს , მეც შევტრიალდი დაა უკანა სავარძელზე ლამაზად მოვკალათდი , თვალები დავხუჭე და ჩემი ცხოვრების ლამაზი ეტაპები ერთ ლამაზ ზარდახშაში მოვათავსე, ვფიქრობდი და ვიხსენებდი ყველ

ანარეკლი (ნაწილი პირველი)

ვერ დავიძინე, არადა უკვე ღამის სამი საათი იყო. გადავწყვიტე რამე ფილმისთვის მეყურებინა. ავარჩიე ფილმი და დავიწყე ყურება , თან ყავას ვსვამდი, შემთხვევით ჭიქა კომპიუტერის მაგიდიდან გადმომივარდა

უცნაური სიყვარული 9 დასასრული

ვიდექი აივანზე და ვუყურებდი სანდროს რომელიც ბავშვებს ეთამაშებოდა ეხლა ვხვდებოდი რა იყო ნამდვილი ბედნიერება მიუხედავად იმისა რომ არც ნინია და არც ნიკა ჩემს სხეულში არ გაზრდილან მე არ გამიჩენია მათი ხელში აყვანისას

მედიცინა ეს ხომ ყველაფერიაა..(11)

-არ ყავს მშობლები ავარიაში დაეღუპა როცა 5წლის იყო... მაშინდელ მოყოლებული ჩვენთან ცხოვრობს. მორიდებული ზრდილობიანი ზედმეტს რომ არაფერს გეტყვის დღემდე უხერხულად არის ჩვენთან იძახდა ტვირტად გაწევართო

ფულზე გაცვლილი ბედნიერება (11)

ამის თქმა იყო და წინ ამეყუდა, ცალი ხელი წელზე შეიცურა... მეორეთი კი მისკენ მიმიზიდა და ტუცებზე დამაცხრა.. გაკვირვებულმა ვერაფრის გაკეთება ვერ მოვახერხე, გარდა იმისა რომ ორივე ხელი კისერზე შემომეეხვია და კოცნაშ ავყოლოდი...

ისევ შემიყვარე... თავი (21) ნაწილი (2)

მგონი რაც კი უბედურება არსებობდა ჩემთვის გაუმეტებია ბედს,სასაცილოა უბრალოდ,განა რა დავაშავე ასეთი?თუმცა ცხოვრება ხომ ბუმერანგია?ცოტაც დაიცადე,სულ ცოტაც...ცხოვრება ბუმერანგია დღეს შენ ტირი ხვალ ის ატირდება,არ მახსოვს ეს ფრაზა სად ამოვიკითხე,თუმცა

"განშორების სევდიანი ფერი" (3-4)

-მიყვარხარ მამა(მია)-მამას ჩაეხუტა.. მთელი დღე არ ელაპარაკებოდა ნონას,ბრაზი არ ქრებოდა.სანდროს ეფერებოდა თანც ცრემლები მოსდიოდა,პატარა უმანკო მზერით შეყურებდა დას,შუა დღით დააძინა და შუბლზე აკოცა.

რატომ შემიყვარდი ასე ძლიერ ( დასასრული )

ჩემი პროგნოზი გამართლდა. ნოემ ხელი მთხოვა. იცით როგორი ბედნიერება იყო ჩემთვის ეს ყველაფერი?. და რათქმაუნდა დავთანხმდი. დაუფიქრებლად. წყლიდან მალე ამოვედით რადგან ცუდად გავხდი და გახარებულნი სახლში დავბრუნდით. უკვე ღამე იყო, ამიტომ კარებთან ნოეს