მგონი შემიყვარდი?! (8)

თვალები გავახილე და ოთახს თვალი მოვავლე, მივხვდი, რომ საავადმყოფოში ვიყავი. კედელზეე ჩამოკიდებული საათისკენ გავიხედე, რომელლიცც 2საათს უჩვენებდა. საწოლის მარჯვნივ კი დავინახე, სანდროს თავი ქონდა ჩამოდებული და ეძინა.

მე და ჩემი კატასტროფა...

სამყაროს ერთი წერტილიდან მეორეში გადავადგილდებით, და საბოლოდ გვრჩება უსასრულობის განცდა.უსასრულობა მწიფე ატმისფერია. ზოგჯერ,რომ გულს გირევს და ზოგჯერ ნეტარების, სიტკბოს არომატის საბურველში გახვევს....

როცა სიყვარული აკრძალულია (2)

მონასმენით გაოცებული იყო ნიცა,ვერ იჯერებდა რომ მსგავსი სიცრუის თანამონაწილე გახდა,თავისდაუნებურად.ყველანაირი შთამბეჭდილება დაეკარგა მამამთილზე,აქამდე თუ სასიამოვნო,სანდო პიროვნებად მიაჩნდა,ახლა მის თვალში მხოლოდ მატყუარას

დრო ვერ კურნავს იარებს (4)

უკანა გზაზე ორივე ჩუმად იჯდა მანქანაში. მაიკოს პატარა სტიკერი ეჭირა ხელში რომელზეც მასპინძელმა ‘’ალექსანდრე მოსიძე’’ წაუწერა. თუმცა ამის გარეშეც არ დაავიწყდებოდა არასდროს მისი სახელი და გვარი. ხანდახან თვალი გაეპარებოდა მისკენ და აშტერდებოდა,

ერთად მოაქუჩა ქარმა ფოთლები

ერთად მოაქუჩა ქარმა ფოთლები და სევდამორეულ ქუჩებში მდგარ კანგადამძვრალ ლამპიონებს ნაოჭებად დაეტყოთ მომავალი ზამთრის სუსხი. შემოდგომა გარდამტეხ ფაზაში შედის... ფორთოხლისფერი მზე უხმოდ ჩაესვენა შავ ზღვაში, თან თვალებდახუჭულს სამყაროსოდენა სევდა

ფულზე გაცვლილი ბედნიერება (7)

ნელა მივუახლოვდი ბექას და ისევ ათასი თავლი ვიგრძენი, ამიტომაც კოცნის ინიციატივა მე ავიღე და ამჯერად მე გამოვთიშე დედამიწას... ნელა მოვშორდი მის ტუჩებს და ყურში ვუჩურჩულე.. -ვგიჟდები ჩემი კოცნისას რო იბნევი, ამიტომაც სამით ორი

უცნაური სიყვარული 2

-ოხ სანდრო რა დიდი პატივია,ადრე ორი ან სამი თვე არ ჩნდებოდი ახლა კი დღეს უკვე მეორედ მოხვედი. -კარგი მაშინ წავალ. -შემოდი ნუ მაიმუნობ. -ვაჩე სადაა??? -ჯერ არ მოსულა, მოვა მალე. -ისე მე შენთან მოვედი... -მივხვდი ისევ რუსო....

ოცნება თუ მირაჟი (1)

პროვინციულ ქალაქში დაიბადა ნინო არველაძე ნინო ზედმეტად ამბიციური გახლდათ ნინოს დედა მარინა ექიმი გახლდათ მათი ოჯახი საკმაოდ შეძლებული იყო ნინოს მამას დავითს საკუთარი ბიზნესი ჰქონა ნნოს არაპერი აკლდა მაგრამ ის მაინც უკმაყოპილო იყო და ცხოვრებისგან

ეშმაკი და ანგელოზი მეცხრე თავი

ვახშამი 10 წუთში მოვამზადე და სუფრაც მალევე გავაწყე, ცოტახანში კი ერთად მივუსხედით სუფრას. -უგემრიელესია.დემეტრემ სიამოვნებისგან თვალები მინაბა და სიტვა დამარცვლით წარმოთქვა რასაც ჩემი გამაყრუებელი სიცილი მოყვა. -მართლა ოქროს ხელები გქონია. დანიელმა

ერთი ნახვით შეყვარება

ტანზე შავ კაბას დაუდევრად აფრიალებდა და სახეში ეშხეფებოდა ფეხების არომატი. ოდნავ მოთენთილი მიმჯდარიყო საბეჭდ დაზგას და დაღლილი მზერით ისრუტავდა ოთახში გაბნეულ სიცარიელეს.