თუ გაბედავ! 4 დასასრული

-ნუ ჯიუტობ გოგო! ხმა გაუმკაცრდა.-არ მჭირდება შენი არაფერი... ზიზღით ვუპასუხე.მას საშინლად მოეშალა ნერვები გაბრაზებულმა ყველაფერი მაგიდაზე დააწყო და გაღიზიანებულმა შემაქცია ზურგი-5 წუთში დარბაზში გამოცხადდები!.

გჯეროდეს ჩემი(5)

ურჩხულია ნიკა ურჩხული რაუფლებით წამართვა ტელე მაგრამ სხვა გზა აღარმაქ უნდა მოვემზადო ჩავიცვი შორტი მაიაკა და კეტები თმა კი დავიწანი.-მზადვარ.დაბლა ჩავედი და ნიკას გამოვუცხადე.-ძალიან კარგი.(ნიკა)-ჩემდას გაუფრთხილდი

რთულია საკუთარი თავი ამოიცნო

რთულია საკუთარი თავი ამოიცნო ,სრული პასუხი ჯერ კიდევ არ მაქვს ,მაგრამ შევეცდები გაგაცნოთ მარიამი ,მისი გვარია მეტონიძე დავიბადე 1999 წელს , ძალიან ბანალური ბავშვობა მქონდა.. ნუ ეხლაც ბავშვი ვარ ცნობილი მწერალი და საზოგადო მოღვაწე არ ვარ , მაგრამ

ნიკო გომელაურის თვალით დანახული სიყვარული...

რა არის სიყვარული? ეს მარადიული კითხვაა...ბოლომდე უპასუხოდ დარჩება. ამით არის ის დიდებული. ღმერთია თავად სიყვარული- სიყვარულს მეტი განსაზღვრება არ აქვს. სიყვარული უნდა იყოს ყველაფერში, რასაც არ უნდა აკეთებდე...

სად გაჩერდა დრო ?! (სრულად)

ისტორიას ყვება 68 წლის ლილი ნაკაშიძე. ნუ იცინით და ეჭვს ნუ შეიტანთ მასში, გამოცდილი ჭორიკანაა და მოგიყვებათ ერთი სიყვარულის ამბავს. ამბავს რომელმაც ვერას ახალი სალაქლაქო თემა გაუჩინა.

გზა ხევსურეთისკენ(დასასრული)

თუმცა კი ცოტაოდენი სიყვარულიც. ის წავიდა სამუდამოდ და მასთან . ყველაფრის საწყისი ის არის . ყველაფრის საწყისი ჯარჯია და საბოლოოც. ჯარჯი ,მხოლოდ ის . მეტი არავინ სხვა.

ხომ გეუბნებოდი... 1

,,ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო“, როცა მე და ჩემმა დამ ტრენინგებზე სიარული დავიწყეთ და ეს ათი დღე ჩემ ცხოვრებაში იღბლის სიმბოლოდ დარჩება რადგან,რადგან–პირველი იმიტომ,რომ ვისწავლე და გავიგე ბევრი,მეორე

მხოლოდ ერთი ამოსუნთქვა (სრულად)

ისევ მივარდება კანკალი. ყველა ძვალი მეყინება. ვგრძნობ როგორ მეყინება მთელი სხეული. ისევ ვუყურებ ნაპრალს, თითქოს ვიღაც უახლოვდება ქოხს. სილუეტი მოჩანს. გულისცემა მატულობს. ვიცი რომ ბრუნდება, ჩემთან მოდის. ბუბა მიბრუნდება.

მეზობელი..(3)

30 თუ 31 აგვისტო იყო.უცბათ გავიგე კარების ხმა და გავიქეცი ეგრევე დავინახე ირაკლის და..ნეტა იცოდეთ რა შეგრძნება იყო ეს..ეს იყო იედისმომცემი..იმედი გამიჩნდა რომ ჩემი ირაკლიც ჩამოვიდოდა. გავიქეცი დაბლა რომ მენახა ირაკლის მანქანა იდგა თუ არა.სამწუხაროდ

აღიარე, გაები ბაბნიკო ! ! ! (თავი 10)

მთელი დღეა მართლა არაფერი მიჭამია, ამიტომაც დავთანხმდი მის შემოთავაზებას, მაგრამ როოგრც ჩანს ცუდი აზრი იყო, რადგან თვალი ვერ მოვწყვიტე მის სახეს, ხანდახან აპარებდა ჩემსკენ მზერას, შემდეგ კი ისევ აგრძელებდა ჭამას. -არ აპირებ ჭამას, თუ მართლა