ჩანახატი (12 თავი)

მეთორმეტე თავი თვალებს არ უჯერებდა თეკლე. მისი ოცნების მანქანა უკვე მისი იყო. „ტესტ- დრაივის“ ჩატარების სურვილით იწვოდა, ერთი სული ჰქონდა როდის შეძლებდა ავტომობილის მართვას. - ეს რას ნიშნავს? - ერთ-ერთ ღილაკს უტრიალებდა თათია. - მოიცადე ზედ რაღაც

გზა,რომელიც შენკენ მოდის (თავი 2)

-მამაჩემი..მაშინ თერთმეტის ვიყავი..-გამიკვირდა რატომ გავიხსენი ასე,ამ თემაზე საუბარი ხომ მუდამ მიჭირდა. -ვწუხვარ..-ჩაიმუხმა და საფლავს დახედა..-საშინელი გრძნობაა..-იმ წამს მისი ხელი ჩემს მხარზე ვიგრძენი..თბილი იყო და ცდილობდა, დავემშვდიებინე.

მგონი შემიყვარდი?! (4)

ბიჭები მალე წავიდნენ. დავრჩით ისევ მე და სანდრო -რა სახე გაქვს? უკმაყოფილო ხარ?(სანდრო) -რა გინდა?(მე) -გკითხე(სანდრო) -აუუ თავი დამანებე რაა

ქალბატონი ვეტერინარი - 3

ვიგრძენი მისი ძლიერი ხელი როგორ აცურდა ჩემს იდაყვზე და როგორ ამიკრა სხეულზე. გული მომენტალურად ამიჩქარდა და ცოცხლად მივეფერფლე კარს.ფეხები ამიკანკალდა , თითები ამითრთოლდა და ვიგრძენი როგორ ძლიერად წამოვხურდი სახეზე.

მგონი შემიყვარდა!!! (ნაწილი პირველი) თავი 2

-წეროები -მიფრინავენ მარიამი გულში იცინოდა თან გული საშინლად უცემდა.რათქმაუნდა სასაცილო იყო,მაგრამ როდესაც დრო გავიდა მარის ამაზე აღარ ეცინებოდა.უბრალოდ ამის გახსენებაზე ტუცის კუთხეში ღიმილი წაჰკრავდა ხოლმე.

მე შენ და ჩვენ

ზამთრის ისევ ბოლო თვე და თებერვალი ცამეტი მე არ გეტყვი მივდივართქო მე არ გეტყვი წავედი სამს აკლია თხუთმეტი და მათენდება რამის დახუჭული თვალები და სურნელება კანის ისევ წვიმა, ისევ ქარი ისევ შენზე ფიქრები

prisioner(2)

-ჰეი ჯორდან, კაფეში მივდივარ და სახლში რო ამოვალ რამე წამოვიღო? -რა იყო, შენმა ბიჭმა დროზე სამსახურშიო? -ეგ ჩემი ბიჭი ეგეთი ტონით ვერ მელაპარაკება-თვალი ჩავუკარი, ლოყაზე ვაკოცე, ფეხზე ბათინკები ამოვიცვი და კარი გავაღე. მოულოდნელობისგან

ის... თავი №4

ამ ამბის შემდეგ არავის დაურეკავს და არავინ მოსულა. გოგოები მაგრად ვერთობოდით. ბალიშების ომი გვქონდა. უკვე დაღამდა. მობილურზეე ზარის ხმა გაისმა: -კესიიი როგორ ხარრ? (ალექსანდრე) -კარგად მაგრამ რომელი ხარ? (მე) -კესიი ალექსანდრე ვარ! (ალექსანდრე)

Blow Up/6

ჩემი რაღაც ნაწილი დავტოვე ემასთან და მაშინ პირველად შემეშინდა საკუთარი თავის. მინდოდა მიბრუნება. უზომოდ მინდოდა მიბრუნება. მინდოდა, სიტყვის უთქმელად გამხდარიყო ჩემი და ვიცოდი, გახდებოდა კიდეც, მაგრამ ეს მას სიამოვნებას არ მიანიჭებდა და ეს აზრი

რაღაც არაამქვეყნიური-გიორგი ქადაგიძე

ო,როგორ მხიბლავს შენი თვალები ცრემლით ნაბანი და ნამთვრალები, მიყვარს მზერაში სინაზე ფერთა და შენს თვალებში გრძნობების შერთვა მათში ელვარებს სხივი დაისის, როგორც მთის თეთრი ედელვაისი შენს თვალებზე,რომ ცრემლი ბრწყინდება მათი ყურება მე არ მწყინდება