ჯარისკაცის love 4

მოგვარდა,მაგრა არა  ყველაფერი როდი ხდება ისე როგორც ჩვენ გვინდა? ... _დემეტრე მითხარი რა ხდება? _სამსახურიდან გამანთავისუფლეს! _რააა,რატო ... _მომუშავეებს გვითხრეს,რომ კრიზისია და სამსახურში გარკვეული კადრები უნდა მოეხსნათ.მოხსნის სიაში მეც მოვხვდი.

დაუვიწყარი (20-21)

სანამ ოთახში ავიდოდი, ჩაითა და ნამცხვარით გამიმასპინძლდნენ.. ვახტანგს თვალს არ ვაშორებდი.. მის ყველა მოქმედებას ვაკვირდებოდი.. ყოველ წუთას მემატებოდა მისდამი ზიზღი.. -ლეოპოლდ, თქვენ პარიზიდან ხართ, არა?

ჩემი ხარ,მხოლოდ ჩემი(6 თავი)

დამთავრდა ჩვენი დასვენება ახლა საშინელება იწყება-სკოლა.დავემშვიდობეთ ყველანი ერთმანეთს.მე დემე, სალო და ლუკა ერთად წამოვედით დემეს მანქანით დანარჩენები ერთად. -აუ სალ იწყება ჩვენი წამება(გადავხედე სალოს)

ბარიერი. -9-

რომ გითხრათ, ამ დღეებმა სწრაფად გაირბინეს მეთქი მოგატყუებთ. ეს ორი კვირა ჯოჯოხეთად მექცა, წუთები საუკუნეებად გაიწელნენ.. მკლავს ეს მონატრება...

ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო 9

დილით რომ გამეღვიძა თითქმის იგივე პოზაში ვიწექით, სწრაფად ავწიე თავი და მძინარ რატის დავხედე, ბოროტულად ჩავიცინე და სწრაფად ვკარი ფეხი, პირველ ცდაზე ვერაფერი ვქენი, თუმცა მეორეთ უკვე მთელი სხეულით მივაწექი, მალევე გაისმა ძირს დაცემის ხმა, შემდეგ

ჩემი ნიკუშა (7)

მაშინ თავისი გრძნობები საბოლოოდ დამიდასტურა. მალე მან ჯიბისკენ წაიღო ხელი, ვხვდებოდი ეს კარგს არაფერს ნიშნავდა, უცაბედად ნიკას ხელებში ვერცხლისფერმა დანამ გაიელვა. - გეგონა გამოძვერი და აქ ვერ მოგაგნებდი ? აქ ამიტომ გადმოხვედი ხო ? გგონია აბორტს თუ

ყველაფერი ეს ხდება დედამიწაზე მხოლოდ ერთ დღეში

ბევრს ალბათ წარმოდგენაც არ აქვთ, რამდენი უჩვეულო და სასწაული რამ ხდება ამ მოკლე 24 საათში. ბევრს ვერც კი ვამჩნევთ, ზოგიერთი არსებისთვის კი ეს დრო მთელი ცხოვრებაა. ალბათ ეს პოსტი შესანიშნავი მიზეზი იქნება, დავაფასოთ ყოველი დღე და ყოველი წუთი.

ადვოკატი (5)

დილით ადრე ავდექი... სავარჯიშოდ წავედი, თან ჩარკვიანს ვუსმენდიი... საუკეთესო განტვირთვი საშუალებაა ჩემთვის... ძალიან ვნერვიულობდი... მნიშვნელოვანი დღე იყო... სულ სანდროზე ვფიქრობდი..12 საათზე სასამართლოში წავედი... სანდრო გამოიყვანეს..

დიალოგი შენთან (ადრე და 50 წლის შემდეგ)

-მიყვარხარ...-რა?-მიყვარხარ თქო.-ხუმრობ ალბათ.-ღმერთო,როგორ შემიძლია ახლა ვხუმრობდე.-არა,ვერ გეყვარები.-რატომ?-მე ხომ შეყვარებული მყავს. -მერე რა,მაინც მიყვარხარ.-ნუ სულელობ.-სიყვარული სისულელე ნამდვილად არ არის.-სიყვარული კი არა, შენ ხარ

{8}-{9} ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე...

მაპატიეთ გუშინ ნაწარმოები ვეღარ გავაგრძელე. <3 ამიტომ დღეს ისევ 2 თავს ავტვირთავ. :) :* და კვლავ უმორჩილესად გთხოვთ თქვენი აზრი კომენტარებში დატოვეთ,ეს ძალიან მნიშვნელოვანია ჩემთვის,მირჩიეთ რაიმე. <3 <3