გაბედავ თუ ვერა? (2)

-უკაცრავად... თავი ავწიე. ხელში ნამდვილი არისტოკრატივით მეჭირა თაფლისფერი სიმბოლოებით მოხატული ფინჯანი. ჭიქა ფრთხილად დავდგი და წამოვდექი. მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენს სახლს გალავანი არ ჰქონდა, ჩვენი მეზობლები იმდენად შორს იდგნენ, რომ ჰქონოდა,

ღმერთის მოწაფე (დასასრული)

ჩემპიონატის დასრულების შემდეგ, ჩემპიონის ქამარი გადმომეცა ჰონორარი კი ვერ მივიღე რადგან პირობა დავარღვიე. გასახდელში ვიჯექი და ექიმი ტრამვებს მიშუშებდა სახეზე.. სულ სისხლიანი ვიყავი,... უეცრად მომიახლოვდა მენეჯერი გაგა.

harry wolf /3/

არ იფიქროთ რომ მთელს სამყაროში მხოლოდ მე ვარ უკვდავი, მხოლოდ მე მაქვს უამრავი უნარი და მხოლოდ მე ვითვლი საუკუნეებს, ჩემი ოთხასწლიანი ცხოვრების მანძილზე უამრავ ქმნილებას გადავაწყდი, ვამპირებს, მაქციებს, ჯადოქრებს, რთულია სამყაროში ფეხი მოიკიდო

ერთადერთი ხარ (თავი 2)

სარკეში ვუყურებდი ჩემს თავს და მორიგ აბს ვსვავდი.... მე შენს გვერდით ვარ.-მის სიტყვებზე გაოცებულმა შევხედე

ნაცრისფერი {სრულად} +18

ნაცრისფერ ქუჩებს მიწასთან ახლოს მყოფი მუქი ღრუბელი უფრო მეტად აბნელებდა, რამდენიმე წუთში ერთხელ ღრუბლებში თვალის მომჭრელი ელვის შუქი ანათებდა, მას კი წამებში ძლიერი გრუხუნიც მიჰყვებოდა.

ტყუილების ღმერთი (თავი VI)

-დაგინახეთ.-ამბობს გამყინავად ცივი ხმით. გველნაკბენივით ავხედე. -რა დაინახე?!- ვყვირი ბრაზისგან გაცოფებული -დავინახე ლეა! დავინახე ფეხზე როგორ აგისვა ხელი!- ისეთ ხმაზე ყვირის წამით გაოგნებული ვჩერდები და აზრზე მოსვლას ვცდილობ. არჩიმ პირველად მიყვირა.

ზღვარს მიღმა (თავი მეორე)

- უეცრად მხარზე ფრთხილი შეხება იგრძნო და ლოყა ჯეისის ტუჩებმა აუწვა, სულ რამდენიმე წამიანი კოცნა იყო მაგრამ საკმარისი იმისთვის რომ ნორას მთელი არსება აეღელვებინა და აეფორიაქებინა, შემობრუნდა, ჯეისი მის წინ იდგა...

რატომ აგირჩიე შენ?(თავი4)

ერთკვირა არიყო გასული მარიამმა თავისი გველური სახით,რომ გამომიჭირა და მეუბნება -ნიაა,იმდღეზე ბოდიში მინდა მოგიხადო..

ერთადერთი ხარ (თავი 1)

ცამდე სიხარულით აგიტაცებს,ფრთებს მოგცემს რომ იფრინო,მაღლა აიჭრა და ბოლომდე შეიგრძნო მისგან სიამოვნება .... და მუხლებზე დაგცემს ჰაერის გარეშე რჩები.ჰაერის რომელსაც სწორედ სიყვარული გაძლევდა

harry wolf /2/

შუაღამე კარგა ხნის დამდგარი იყო, მამაჩემს ჯერ კიდევ სტანჯავდა დაკარგული ხელის გამო გამოწვეული ტკივილები და მთელს სახლშიც მისი უშვერი სიტყვების კორიანტელი იდგა, ჩემს ორივე ძმას მშბიდად ეძინა მე კი ძილი არ მეკარებოდა