დარდები.

ერთ დღესაც, დილით, როცა თვალს გაახელ და წინა დღეს მომხდარს გააანალიზებ, მიხვდები რომ სიზმარი არ ყოფილა. მერე იტირებ, ბევრს იტირებ, იქამდე იტირებ ვიდრე ცემრლები არ დაგიშრება, დარდებს ამოაყოლებ, მაგრამ დარდი არ გაქრება. .

ლაე (ნაწილი I - ლამპრობა)

-წყეულო ონიანო, მორჩი წმინდანის როლის თამაშს და უკანასკნელი სიტყვები წარმოსთქვი, აქა ვარ და გისმენ. სანამ სიკვდილი არ დაგვაშორებს... -შენ მე ვერ მომკლავ, დადე!

არ დამივიწყო

მელანო -ერთხელ ერთ პატარა ქალაქში ცხოვრობდა პატარა გოგონა სახელად მელანო და ბიჭი სახელად რატი. გოგონა 6 წლის იყო, ბიჭი კი 7- ის. ისინი ყოველ ზაფხულს ხვდებოდნენ ერთმანეთს. მათ დადეს ფიცი, რომ არასდროს მიატოვებდნენ ერთმანეთს, მაგრამ ნელ-ნელა მათ აღარ

შენ!

შენ ! ეს სიტყვა უკვე იმდენს იტევს, კალაპოტიდან გადმოვიდა ჩემი მდინარე.

შენ რომ არ იყო

შენ რომ არ იყო, ვიქნებოდი საათი ისრის გარეშე, შენ რომ არ იყო, ვიქნებოდი ცარიელი გარეშრე.

რატომ ყვირიხარ

მე მზად ვარ ამ ამბის მოსაყოლად , თბილად მოკალათდი საშენოა უნდა იცოდე. მე ხომ დღეს გაგიცანი , და ვინ იცის რამდენი დრო დაგვიკარგავს ერთად? და შენი აზრით რატომ გაიქცევა ? გიფიქრია ამაზე? მარტო მიზეზე რატო ფიქრობ ან მოტივზე და საერთოდ შენთვის ხომ

აღმოსავლეთის მზე (სრულად)

გაჩაღებულ ომში, სიკვდილის ქვეყანაში გაქცეული პოლკოვნიკის შვილი, სამხედრო პირს იძულებულს გახდის მის უკან დასაბრუნებლად უკიდურეს ზომებს მიმართოს...

გაურკვეველი წელი,მარადისობა...! (V)

საკმარისი იყო საკუთარი სისუსტისკენ მიმემართა ძალა და იმ წამს ვხვებოდი თუ რა იყო მთელი ადამიანური ცდუნების საიდუმლო. თუმცა არასდროს,ამ ფორმით,რა ფორმის მარცხზეც მაქვს საუბარი.არასდროს არ მიმიცია ჩემი თავისთვის უფლება რომ "დავცემოდი".როდესაც უკვე არა

ცხოვრების შანსი (თავი პირველი.)

შესაძლოა ბედნიერება სწორედ ამაში იმალება.ფასეულია ის რომ შეგიძლია შენი პრობლემები ვინმეს გაანდო და მან მოგვარების გზა განახოს.

გრძნობა????

გოგოს სიყვარული მის მიმართ,თუმცა ის ვერ ამჩნევს გოგოს სიყვარულს და ფეხებზე იკიდებს..