ძილბურანში მყოფი არსება

წვიმა ირგვლივ ყველასა და ყველაფერს ასველებს, მეორე მხრივ კი აფხიზლებს როგორც ძილბურანში გახვეულ ბუნებას,ისევე გაზარმაცებულ ადამიანს რომელიც დეპრესიაშია ჩავარდნილი.არ სურს გამოფხიზლება ვერა და ვერაფერი აძლევს სიცოცოცხლის ხალისს.ამ დროს კი ზეცა რთავს

სკივრში ჩაკეტილი სიმართლე (სრულად)

-ადრე მუდამ სიმღერით მილოცავდი ხოლმე -ადრე არც შენ იყავი იდიოტი, ახლა კი ხარ! -მიხარია ბრაზი რომ ამოანთხიე, იმედია ბოლომდე გათავისუფლდი

მონათესავე სულები (სრულად)

ჯერ ისევ შუადღის თაკარა მზე იყო, სახლიდან რომ გამოვვარდი. რვა სართული სულ თავპირისმტვრევით ჩავირბინე, აი ისე, თითქოს ვინმე მომდევდა უკან. ისე, გასაკვირი არც იყო რომ გამომკიდებოდა, რადგან ჩემი და აბაზანაში შევიგულე თუ არა, დრო ვიხელთე და დანაზოგი

შერიგება {სრულად}

-ვიბლიანს გადაეცი, მეორედ აგახია ბენდელიანმა ნეაკოთქო. გააზრება ვერ მოვასწარი ისე დაძრა მანქანა. იქ მივდიოდით, სადაც ყველაფერი დაიწყო... წყნეთში...

28 ნოემბერი

... და მე მოვკვდი, 28 ნოემბერს. ოცი წლის ასაკში პირველად მეცვა ასე მდიდრულად და ლამაზად. მართლა კარგად გამოვიყურებოდი, ზუსტად ისეთი შარვალი, ფეხსაცმელი, პიჯაკი და პერანგი მეცვა როგორიც მომწონდა (ამბობდნენ უყვარდაო).

რომ დაბრუნდე...

თუ არ გინდა ეს რომ მოხდეს, რომ ის ერთი შენც კი გჯობდეს, მაპატიე შეცდომები, ჩემს გარეშე მეცოდები!

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/16}

სასამართლო დარბაზიდან გამოსული, ბედნიერი თათა, ეხვეოდა ჯინას და მადლობებს უხდიდა. ჩვეული სიდინჯითა და მომხიბვლელი ღიმილით უსმენდა მათ ანასტასია, შემდეგ თემოს კმაყოფილმა მიმართა:

კონტრასტული სამყარო

წარსული? ჩამეკითხა ჩემ წინ მჯდომი -უფრო შავ-თეთრი ფერადი ფრაგმენტებით. -ცუდად გახსოვს? აქეთ-იქით ირწეოდა, როგორც ძველი აკვანი. -არ მახსოვს. მხრები ავიჩეჩე. -დედა? -ყოველთვის ჭაღარა.

ხანდახან ხდება ისეც რომ

ხანდახან ხდება ისეც რომ, ვცდილობ განცდები დავმალო, ზოგჯერ სიკვდილზე მაფიქრებს ეს უსამართლო სამყარო.

ისევ მიყვარხარ! (სრულად)

-მენატრება...- იქვე ჯირკზე ჩამოჯდა- მე შვილიკოს ვაბრალებ, ბოლოს და ბოლოს მამაა და ალბათ ამას ენატრება მერე მეც.. -ეგ შვილიკო მანდ რომაა, აი ზუსტად ეგ უკვე მტკიცებაა იმის, რომ სისულელის გამო აირიეთ. გარკვევა გჭირდებათ. სხვა არაფერი. ჩემი ტრისტანა და