ვინმე სხვა ( თავი 14)

რამოდენიმე დღეა, რაც მის სახლის კარს ვსტუმრობ ამაოდ... კაკუნი კვლავ უშედეგოა. თიტქოს საეჭვოდ დაემთხვა, თამილას ნაამბობიდან ლუკას უკვალოდ გაქრობა. დარდი მეტად მიტევს, რაც უფრო გადის დღეები. უკვე ძალზედ დავიღალე მასთან უშედეგო სტუმრობით. ახლა უკვე

ოიზისი XXIV

-რა იყო ეს? -არაფერი. -რა უნდოდა ჩვენს განყოფილებაში? -აი ეგ საბუთები მოგიტანა და რომ არ იყავი ვუთხარი ჩემთან დაეტოვებინა

დიდი დასასრულის პატარა დასაწყისი

ერთი მოულოდნელი, შემაშფოთებელი წერილი, რომელიც მისი ცხოვრების რუტინას არღვევს. და რა იქნება შემდეგ? ამას თავად ისტორია გიამბობთ.

NEVER US 6

- Კიდევ რაზე დავნიძლავდეთ ბატონო ალექს ? Რას მთავაზობ?- გამოწვევით შემომხედა - Ჰმ არ ვიცი. - Კარგი, მე ვიცი მაშინ.- უფრო ახლოს მოიწია ჩემსკენ. - Რაზე ? თითქოს გულგრილად ვკითხე, მაგრამ გულმა ისე ამიჩუყა

ძმისგან შვილი, შვილისგან შვილი.

სიძველის სუნით გაჟღენთილ სახლში, წარსულის ჩრდილები ახალ სიცოცხლეს პოულობენ. ურთიერთობების ხერხი და სისხლის კავშირი ერთმანეთს ეკვეთება, აჩენს შეკითხვებს, რომლებიც პასუხს არ ელოდებიან.

შე'მიყვარდი (12)

მეორე დილას სამსახურში წასვლისთანავე დაწერა შეთანხმებული შვებულება და ისე გაემართა კვარიათისკენ არავისთვის უთქვამს. მხოლოდ დედას მისწერა

კესანები (თავი მეექვსე)

-მაპატიე-მისი სახე ხელებში მოიქცია, ერთხანს დააჩერდა ცისფერებში და მათში ზიზღის მხოლოდ მცირედი ნაწილი, რომ ამოიკითხა ბაგეებს დაეწაფა. მთელი სინაზე და სისპეტაკე ჩადო კოცნაში და მიხვდა, რომ ამ ქალის გარეშე არ შეეძლო, მის გარეშე ვერ იარსებებდა, თუნდაც

გარიგება +18 - თავი 6

ლეპტოპი ავიღე, რომელიც დანიელმა მაჩუქა, როდესაც ამ სახლში მომიყვანეს ძალით. კერძო სკოლაში დავრეგისტრირდი და შეიძლებოდა დანიელის ბარათიც კი გამომეყენებინა. მაინც გაიგებდა ადრე თუ გვიან.

გარიგება +18 - თავი 5

სოფიამ თავისი სიტყვებით რაღაც უცნაური ემოციები მომგვარა. არ ვიცოდი რა ემოციები იყო, მაგრამ პირველად ვგრძნობდი. ადგილიდან იქამდე არ დავძრულვარ, სანამ დანტეს ყვირილმა ტრანსიდან არ გამომიყვანა.

NEVER US(თამაში LOVE) 5.3

მანქანა დაიძრა და ქუჩებს გაუყვა. მზე ჯერ კიდევ აცხუნებდა ცაზე. სანდრო ხმას არ იღებდა, რითაც მაწვალებდა. შევამჩნიე. ჩემგან უნდოდა საუბრის დაწყება და მელოდა, საკმაოდ მოთმინებით, აი ჩემში კი იწვოდა ეს ფითილი. ამ სპეკტაკლის მერე საკმაოდ ვცქმუტდი, თუმცა