მე'ლანდები (სრულად)

შენც ფორმირდები ზოგჯერ ამ ჩემს ცივ სამყაროში ჭუჭრუტანიდან შემოჭრილი თბილი სხივის მსგავსად,თხელი ბაგეებით ღიმილს იხატავ შაქრისფერ პირისახეზე,მეც ხელს ვიწვდი ჰაერში,თითები კვლავ თრთოლვას აჰყავს,გულსსც უფრო გამეტებით ეძგერება ვიღაც და როცა ახლოს

ნისლისფერი (ნაწილი მეორე დასასრული)

მაშინ, როდესაც გგონია, რომ ყვაფერი კარგადაა შესაძლოა მაშიმ დაგატყდეს ყველაზე მწარე რეალობა თავზე და ავზარო დაგცეს. თუმცა არაფერია მუდმივი. ამიტომ ცაზე მოყრილ ღრუბლებს ხშირად მზიანი დღეებიც მოსდევს და სულდგმულ ცოცხალ ადამიანს ამ მზიანი დღეების იმედი

ნდობა!

ნდობისადმი ჩამწვდარ, ჩემდამი გრძნობას, ვერა აუვლი ნდობის საწადელს.

სიცრუის სადგური (18+) 15

არეული აზრები აქეთ-იქით მიმოფანტულიყვნენ სოფის გონებაში. ახლა საჭირო იყო, თითოეულთან მისულიყო, კარგად შეეთვალიერებინა და მხოლოდ ისინი წამოეკრიბა, რომლებიც იმ გზის შუქს აპოვნინებდნენ, რომელსაც ადამიანები მთელი ცხოვრება ეძებენ.

ნისლისფერი (ნაწილი პირველი სრულად)

წვიმდა, წვიმდა და წვიმდა ვერ იტანდა წვიმას მარტო იმიტომ არა რომ თავიდანვე საშინელ და ცუდ ხასიათზე გაყემებს აამდენ იმიტო რომ ამ ამინს საკუთარ ხასიანთს და ბოლო დროინდელ მდგომარეოობასა და ხასიათს ამსგავსებდა და ამასთან აკავშირებდა. აგიჟემდა ის

ხელი არ გამიშვა გთხოვ

როცა ვიღაც ან რაღაც არ არის ჩვენს გვერდით ამას ძალიან განვიცდით და ეს ჩვენზე ცუდად მოქმედებს, ნეგატიურად აისახება საკუთარ მე ზე და მომავალზე. საშინელი შეგრძნება კი ის არის, როცა ის ნელ-ნელა გტოვებს ნელა

აისბერგი (5,6 თავი)

ეგ გამართლება არაა,ყველა მასე ამბობს ყველას ჰგონია რომ პროფესიონალია,მაგრამ ნებისმიერ წამს შეიძლება გიმტყუნოს გონებამ,ფეხმა,ხელმა,თავად მანქანა შეიძლება გამოვიდეს მწყობრიდან,ყველაზე ხშირ შემთხვევაში კი ვინმე

სიყვარულმა იცის (9 თავი)

- ძმაო რაღაც უნდა გკითხო და არ მომატყუო გთხოვ _ მაშინვე გვერდით მიუჯდა ნინი- გისმენ _ ტელეფონიდან თავი არც აუწევია ისე უპასუხა- შენ და თიკო ერთმანეთს ხომ ხვდებით?ლევანმა წამით მოაშორა ტელეფონის ეკრანს

უსაქმურობა

მთაზე ვარ უსაქმურადაა,ყორნებს ვუთვლიდი ბუმბულსა,გავიხედ-გამოვიხედე მზე მიჭყიტინებს თვალებში,ხიდან ფოთლები ცვივა,შემოდგომა სრულდება,თან მოჰყვება მკრთალი ნიავი მაღალი კლდიდან მჩქეფარე მდინარე ჩანჩქერიანი.

ელენა {სრულად}

ბევრს უნაწილებდა საკუთარ გრძნობებს, ადამიანებს ,რომლებიც ერეკლესთან იყვნენ დაკავშირებული და რომლებიც ქმნიდნენ ელენას ყოველდღიურობას. უყურებდა იოანეს ბედნიერ, წარმატებულ, მშვიდ ცხოვრებას საყვარელ ქალთან და შვილებთან ერთად ... ბოლოს ელენა მაინც