იმ დღეს ^_^(დაიანას)

იმ დღეს, თურმე მე იმ ღამით, წამით პულსი ამიჩქარდა და როდესაც ამას მივხვდი, თითქოს ტყვია გამივარდა. ისევ რაღაც უჩვეულო შეგრძნებამ მე გვერდი გამკრა და გარკვეულ პერიოდში ეს შეგრძნება აღარ გაქრა. იმ დღეს, თურმე მე იმ ღამით, ვიღაცაზე ფიქრი მკლავდა, არ

მიმძიმს...

მიმძიმს... დღევანდელი დღე გუშინდელზე მეტად ცივია მიმძიმს... ცხოვრება მხრებზე გირებად ვფიქრობ... გულის სიღრმეში ბევრ რამეს ვნანობ და... მიმძიმს... ყოველი დილა თითქოს სასჯელია და ამ სასჯელით ცოდვებს ვისყიდი მიმძიმს...

შავ-თეთრ ცხოვრებას სიყვარული შემატებს ფერებს (5,6თავი)

უკან მიხედვა ვერ მოვასწარი ვიღაცამ ხეზე ამაკრა და გაშმაგებით მიკოცნიდა ხან ზედა ხან ქვედა ტუჩს ბოლოს ორივეს ჰაერო რომ აღარ გვეყო გაჩერდა და შემომანათა თავისი მუქი მწვანე თვალები რომლებსაც ჭკუიდან გადავყავდი -აალექსანდრე !(მე) -მიყვარხარ პატარავ

გაორება /სრულად/

"და ვინ თქვა, რომ დრო ყველაფრის მკურნალია?.. დრო ერთი დიდი ულუზიაა.!!"

ბლუმი

გინახავს ღამე დღეზე ნათელი? დღეს ასეთია... ფხიზლად ვერ შევხვდი, ცოტა მეძინა, მაგრამ როდის იყო "ძილი" გვყოფნიდა. სახლში დაბრუნებულმა, მოსვენება მხოლოდ მუსიკამ მაპოვნინა... ქაოსი! აუტანელი შეგრძნებები... საკმაოდ ხშირად ვახსენებ ვიცი! და მოდი გაჩუმდი,

ევა - 8

-არ მინდოდა ასე გამოსულიყო, მაგრამ...-დაიწყო ბოლოს კაცმა. ევამ გაიღიმა. -ჯერ ოცდაექვსის ვარ. ძმა დავკარგე. დედა მჭირდება...ჯერ...-ღიმილით ამოხედა კონსტანტინეს. ისეთი ლამაზი იყო იმ დროს, ისეთი საოცარი, გიშრისფერმა გაუაზრებლად მოჰხვია ხელი და მთელი

შემოდგომის პეპელა(თავი 2)

-მარჯვენა ხელი ამუშავე სიცოცხლეეე არ მოდუნდე სანამ მანდ ხარ და მერე მე ვიციიიო!! -ასე ერთი ალიაქოთით გამოვვარდით საავადმყოფოდან და უკან დადევნებულ დაცვას გავურბოდით. -ვააახხ ჩემიი!ეს რაიყო უნამუსო ვიყოო(ალექსანდრე) -აუ აბაა დაცვის სახე

პანიკური შეტევა (თავი III)

კიდევ ერთი ნაბიჯი გადმოდგა ჩემკენ და მიმიხუტა. მის გულისცემას ლოყაზე ვგრძნობდი. ხელები წელზე მოვხვიე და ისევ ავტირდი. ცივი ნიავი სასიამოვნოდ მიბერავზე კოჭებზე. ცივი მიწიდან კი სიცოცხლეს ვგრძნობდი. არ ვიცი რამდენი ხანი ვიდექით ასე.

ხელახლა (ნაწილი II)

დაჯილდოვების შემდეგ სემესტრიც დამთავრდა და მე საზაფხულო კურსებზე ორი თვით წავედი გერმანიაში. ამდენი ხნით ევროპაში პირველად ვიყავი. თავისუფალ დროს საათობით დავსეირნობდი მიუნხენის ქუჩებში და ჩემთვის მეტად საინტერესოს, ქალაქის არქიტექტურას ზედმიწევნით

ოცნება უფასოა (თავი 5)

ნიტამაც თავისი ცივი ხელები ჩემოხვია რატის ცხელ სხეულს. - ააუუ ცივია ცივია გაწიე - დაიწყო ყვირილი ნიტამ - არ ვაპირებ შენ თვითონ გინდოდა ჩემთან ჩახუტებული ძილი ხოდა ეხლა მიიღე!